در مورد اسکلت تاریخی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

محوطه باستانی چپرآباد در جنوب استان آذربایجان غربی و در نزدیکی شهر اشنویه واقع شده بود که به دلیل احداث سد در این منطقه، در خرداد 1403 برای همیشه زیر آب رفت و از نقشه باستان‌شناسی ایران حذف شد. کاوش‌های انجام‌شده به سرپرستی حنان بحرانی‌پور در این محوطه نشان داده است که روستایی مربوط به هزاره پنجم پیش از میلاد، با قدمتی حدود 7000 سال، در این مکان وجود داشته است. این روستا با وسعتی حدود 800 متر مربع، محل زندگی 7 تا 10 خانوار بوده و بررسی‌های باستان‌شناسان به‌ویژه در یکی از خانه‌های آن، چهار فضای مسکونی، یک تنور سنگساب، فضای آشپزخانه و چند سازه ناشناخته را که همچنان در دست مطالعه است، آشکار کرده است. همچنین یک سازه سیلوی دایره‌ای‌شکل از جنس خشت نیز در این مکان کشف شده است. در جریان کاوش‌ها، دو تدفین جنینی متعلق به نوزادانی که درون ظرف‌های سفالی دفن شده بودند، یافت شده است. این تدفین‌ها که به حدود ۷۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردند، قدیمی‌ترین نمونه‌های تدفین ظرفی کشف‌شده تاکنون به شمار می‌روند و در زیر کف خانه‌ها، یکی در فضای آشپزخانه و دیگری در کف خانه، درون ظرف‌هایی به نام صبوح انجام شده بودند. بررسی استخوان‌ها نشان می‌دهد که این جنین‌ها در هفته 38 بارداری بودند. یکی از این نوزادان با 95 درصد استخوان‌های سالم، به‌صورت تقریباً کامل به دست آمده که در تاریخ باستان‌شناسی پدیده‌ای نادر محسوب می‌شود. در کنار این تدفین، استخوان‌هایی از گوسفند کشف شده که احتمالاً به‌عنوان خوراک برای زندگی پس از مرگ در نظر گرفته شده بود. همچنین دو مهره عقیق یافت شده که به نظر می‌رسد هدیه‌ای برای این نوزاد بوده است. نوزاد دیگر نیز که حدود دو هفته پیش از تولد سقط شده بود، در ظرفی صبوح با دهانه بازتر دفن شده بود. به دلیل شرایط محیطی یا حمله جانورانی مانند موش، استخوان‌های این نوزاد آسیب بیشتری دیده و به‌صورت کامل حفظ نشده است. در مقابل، نوزادی که در ظرف با دهانه تنگ‌تر دفن شده بود، به دلیل حفاظت بهتر، سالم‌تر باقی مانده است.