کلیات
نوادا از ایالتهای غرب ایالات متحده است. از شمال با اورگن و آیداهو، از شرق با یوتا و آریزونا و از جنوب و غرب با کالیفرنیا هممرز است. ساختار زمینشناسی این ایالت از دشتها، کوهها و درهها تشکیل شدهاست. مرکز آن کارسونسیتی و بزرگترین شهر آن لاس وگاس است. نوادا دو میلیون و ۸۳۹ هزار نفر جمعیت دارد.
نوادا اقلیمی بیابانی دارد و در ایالات متحده به ایالت نقره معروف است. قویترین بخش اقتصادی این ایالت مربوط به گردشگری و قمار و کازینوهای معروف آن است که بهویژه در لاس وگاس و رینو متمرکز هستند. نوادا تنها ایالت آمریکاست که در نواحی ویژهای از آن روسپیگری جنبه قانونی دارد.
تاریخچه
پیش از آمدن اروپاییها به این منطقه، سرخپوستان قبایل پایوتی، شوشونی و واشو در سرزمین کنونی نوادا سکونت داشتند. نخستین کاشفان اروپایی که به این منطقه آمدند اسپانیایی بودند. آنها این ناحیه را نوادا نامیدند که در زبان اسپانیایی به معنای «برفی» است و علت آن برفگیر بودن کوهستانهای این ناحیه در زمستان بود.
ناحیه نوادا بخشی از قلمرو اسپانیای جدید شد و سپس با استقلال مکزیک در سال ۱۸۲۱، نوادا نیز بخشی از مکزیک را تشکیل داد. پس از پیروزی ایالات متحده در جنگ آمریکا و مکزیک، ایالات متحده منطقه نوادا را در سال ۱۸۴۸ ضمیمه خود کرد و تقسیمات کشوری در سال ۱۸۵۰ آن را بخشی از قلمرو یوتا بهشمار آورد. کشف نقره در رگه کامستاک در سال ۱۸۵۹ باعث مهاجرت زیاد جمعیت به نوادا شد و این امر جدایی از یوتا و ایجاد قلمروی جدای نوادا در سال ۱۸۶۱ را در پی داشت. در ۳۱ اکتبر ۱۸۶۴ نوادا به عنوان سیوششمین ایالت آمریکا بهرسمیت شناخته شد.
تقسیمات ایالتی
ایالت نوادا به ۱۶ شهرستان و یک شهر جداگانه (کارسونسیتی) تقسیم شدهاست: شهرستانهای نوادا عبارتند از استوری، اسمرالدا، ایلکو، پرشینگ، چرچیل، داگلاس، کلارک، لایون، لندر، لینکلن، مینرال، نای، واشو، وایتپاین، هامبولت و یورکا.
جغرافیا
بیشتر نوادا را سرزمینهای گرم و خشک بیابانی (همچون صحرای موهاوی) تشکیل میدهد. شهرهای مهم ایالت نوادا عبارتند از: لاس وگاس، رینو، اسپارکس، ایلکو، الی، هندرسون، بولدر سیتی، بابیت
نوادا بیشتر از همه ایالتها دارای زنجیرهٔ کوهها (۳۱۴) و چشمههای آب گرم (۳۱۲) است. دریاچههای این ایالت به قرار ذیل است: دریاچه واکر، دریاچه پیرامید، دریاچه مید و دریاچه تاهو