در مورد وقایع اتفاقیه در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

هواپیمایی که آغازگر عملیات روز-دی در جریان جنگ جهانی دوم بود برفراز آسمان آمریکا به پرواز درآمد. این هواپیما به صورت کاملا اتفاقی در یک انبار در ایالات ویسکانسین آمریکا پیدا شد و مورخان نیروی هوایی اصالت آن را تایید کرده‌اند. روز-دی (D-Day) یک اصطلاح نظامی است و معمولا به روز آغاز یک حمله بزرگ اطلاق می‌گردد. عملیات پیاده‌سازی‌های نرماندی در جنگ جهانی دوم به این نام شهرت یافته‌ است. پیاده‌سازی‌ نرماندی یکی از کلیدی‌ترین عملیات‌های جنگ جهانی دوم است که در شش ژوئن 1944 با پیاده شدن 160 هزار نیروی نظامی در ساحل نرماندی فرانسه آغاز شد. قرار است این هواپیما به مناسبت بزرگداشت هفتاد و پنجمین سالگرد آغاز جنگ جهانی دوم به اروپا بازگردد.

بوریس نیکولایویچ یلتسین اولین رئیس‌جمهور منتخب روسیه به شیوه دموکراتیک بود و در دوران شوروی نیز نقشی اساسی در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ایفا کرد. دوران ریاست‌جمهوری وی مملو از اقدامات مخرب مانند به توپ بستن پارلمان روسیه بود. (تصاویر این رویداد تاریخی را می‌توانید در ویدیو تابناک ببینید) او بارها در حالت مستی در ملع عام و حتی جلسات مهم ظاهر شد و مدیریت مخرب او ضربات سنگینی به روسیه وارد کرد. نهایتا در شرایطی عجیب و بی‌سابقه ولادیمیر پوتین با دادن مصونیت به یلتسین و اقوام وی از پیگیری برای فساد به جای وی به قدرت نشست. این ویدیو مجموعه‌ای از رفتارهای نامتعارف یلتسین است.

«قصی صدام حسین التکریتی / Qusay Saddam Hussein al-Tikriti» دومین فرزند صدام حسین رئیس‌جمهوری عراق بود. قصی به همراه برادر بزرگترش عدی و پسرش مصطفی چند ماه پس از سقوط بغداد، در شهر موصل با نیروهای آمریکایی درگیر شدند و پس از درگیری 6 ساعته، کشته شدند. سه پسر دیگر قصی به همراه همسرش به اردن فرار کردند و هم اکنون در این کشور زندگی می‌کنند. تصاویری که اکنون مشاهده می‌کنید متعلق به سال 2003 است که بحث حمله آمریکا جدی شده بود و ظاهراً این تصاویر آموزش تیراندازی قصی حسین به فرزندانش و نوه‌های صدام حسین بخشی از حرکت تبلیغاتی برای انتقال این پیام به مردم عراق بود که در صورت حمله آمریکا حتی نوه‌های صدام نیز با آمریکایی‌ها می‌جنگند. این تصاویر از آموزش قصی به فرزندانش که در یکی از بیابان‌های اطراف بغداد ثبت شده را در تابناک می‌بینید.

نیویورک پرجمعیت‌ترین شهر ایالت نیویورک و ایالات متحده آمریکاست که از پنج ناحیه شامل برانکس، بروکلین، منهتن، کوینز و استیتن آیلند تشکیل شده‌است. این شهر یکی از قطب‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جهان است. در هنگامی که پای کاشفان اروپایی به قاره آمریکا در حوالی سال 1524 میلادی باز شد، بیش از پنج هزار سرخ‌پوست آمریکایی در منطقه نیویورک زندگی می‌کردند. در آن هنگام، کاشف معروف ایتالیایی جیوانی دا ورازانو که در آن زمان برای دربار فرانسه خدمت می‌کرد، منطقه نیویورک را به نام فرانسوی نوئل آنگولیم (آنگولیم نو) نام‌گذاری کرد. مهاجران اروپایی هم‌زمان با آغاز به کار کمپانی خز هلند در منطقه نیویورک، آغاز به سکنی گزیدن کردند. مهاجرت اروپائیان بخصوص هلندی‌ها به نیویورک باعث شد تا قسمت جنوبی منطقه منهتن را در سال 1614 میلادی نیو آمستردام (آمستردام جدید) بنامند. در آن زمان فرماندار مستعمره هلندی‌ها به نام پیتر مینوئیت، تمامی جزیره منهتن را از سرخ‌پوستان در سال 1624 میلادی با مبلغ 24 دلار خریداری کرد. در سال 1664 میلادی، انگلیسی‌ها شهر نیو آمستردام را اشغال کردند و آن را به نام «نیویورک» و به افتخار پادشاه وقت بریتانیا، جیمز دوم که دارای لقب سلطنتی «دوک یورک و آلبنی» بود، نامگذاری کردند. در پایان دومین جنگ انگلستان و هلند، هلندی‌ها کنترل جزیره ران را که در آن زمان ارزش بسیار بیشتری نسبت به نیو آمستردام داشت را به دست آوردند و بدین ترتیب به کنترل بریتانیایی‌ها بر نیو آمستردام (نیویورک) رضایت دادند. تا سال 1700 میلادی، جمعیت افراد ساکن نیویورک به 200 نفر کاهش یافته بود. شهر نیویورک در زیر سلطه نیروهای بریتانیایی به بندر و مرکزیت تجاری مهمی تبدیل شد. در سال 1754 میلادی، دانشگاه کلمبیا به فرمان جورج دوم پادشاه وقت بریتانیای کبیر، با نام «کینگز کالج» (کالج پادشاه) در منهتن جنوبی تأسیس شد. نیویورک در دوران انقلاب آمریکا، مرکز سلسله نبردهای بزرگی میان ارتش استعماری بریتانیا به فرماندهی ژنرال سیر ویلیام هووی و ارتش انقلابیون آمریکا به فرماندهی ژنرال جرج واشنگتن بود. با پیروزی انقلاب آمریکا، کنگره اقلیمی در شهر نیویورک تشکیل شد و در سال 1789 میلادی، جرج واشنگتن را به مقام ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا منصوب کرد. او در «عمارت فدرال / Federal Hall» در خیابان وال استریت به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، قسم یاد کرد. شهر نیویورک تا سال 1790 میلادی، پایتخت ایالات متحده آمریکا بود. در طول قرن نوزدهم و در دورانی که شهر نیویورک در حال تغییر شکل یافتن توسط مهاجرین بود، یک پروژه رویایی و بزرگ با نام «طرح کامیشنر 1811 میلادی» به مرحله اجرا گذاشته شد که بر اساس آن، تمام خیابان‌های محله منهتن عریض می‌شدند. همچنین افتتاح کانال ایری در سال 1819 میلادی که باعث تقویت و رونق شدید زراعت در منطقه شد. در سال 1835 میلادی، شهر نیویورک با گذر از شهر فیلادلفیا به پرجمعیت‌ترین شهر در ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. مهاجرین ایرلندی که در آن زمان منسجم‌ترین و پرتعدادترین گروه مهاجران نیویورکی بودند، با حمایت از ماشین سیاسی «تامانی هال / Tammany Hall» در زیر یک پرچم، به قبضه کامل قدرت در شهر نیویورک پرداختند. در همین حال، اشرافیان مردُم‌گرای تاجرمنصب برای ساخت پارک مرکزی نیویورک در مرکز محله منهتن فشار می‌آوردند که فشار آن‌ها منجر به ساخت اولین پارک مُدرن در تاریخ ایالات متحده آمریکا در سال 1857 میلادی شد. در سال 1898 میلادی، شهر نیویورک به شکل امروزی خود (به غیر از اتحاد محله بروکلین) شکل گرفته بود. در آن زمان بروکلین، یک شهر مستقل بود که در کنار محله منهتن و دیگر محلات شهر نیویورک قرار داشت. افتتاح متروی شهر نیویورک در سال 1904 میلادی، باعث شد تا محلات متعدد کلان‌شهر نیویورک با یکدیگر ادغام شوند. در نیم قرن اول قرن بیستم، نیویورک به مرکز صنعت، اقتصاد و ارتباطات جهان تبدیل شد. هرچند، این پیشرفت‌ها بدون پرداخت هزینه گزافی حاصل نشد. در دهه 1920 میلادی، شهر نیویورک به عمده‌ترین محل مهاجرت سیاهان آمریکایی در طول مهاجرت بزرگ تبدیل شد. مهاجرت گسترده سیاه‌پوستان آمریکایی از ایالات جنوبی آمریکا به شهر نیویورک باعث شد تا در سال 1916 میلادی، نیویورک به بزرگ‌ترین مرکز اقامت سیاهان در آمریکای شمالی تبدیل شود. محله هارلم به اقامتگاه سیاهان تبدیل شد و به شدت در دوران منع خرید و فروش الکل در ایالات متحده، شکفته شد. در سال 1948 میلادی، شهر نیویورک به بزرگ‌ترین شهر جهان از لحاظ جمعیت تبدیل شد و بدین ترتیب شهر لندن در پادشاهی متحده را که بیش از یک قرن پرجمعیت‌ترین شهر جهان بود را پشت سر نهاد. تصاویری که اکنون از نیویورک می‌بینید و موزه هنرهای مدرن نیویورک منتشر کرده، بخش‌های مختلف نیویورک را به تفکیک طی سال 1896 تا 1911 به تصویر کشیده است. این تصاویر جالب را در تابناک می‌بینید.

موساد در یک عملیات در سال‌های 1389 و 1390، شماری از اساتید و عناصر فعال در برنامه هسته‌ای ایران را از طریق بمب گذاری و شلیک مستقیم ترور کردند. یکی از این سوژه‌های ترور موساد، داریوش رضایی‌نژاد دانشجوی دکتری مهندسی برق و پژوهشگر دانشگاه صنعتی مالک اشتر بود. رضایی نژاد در صبح یکم مرداد 1390 در زمان خروج از خانه در درون خودروی سواری به ضرب گلوله ترور شد. در لحظه ترور همسر و دختر او سوار بر خودرو بوده‌اند. به گفته شاهدان عینی، تروریست‌ها دو موتور سوار بودند که کلاه کاسکت داشتند و صورتشان دیده نشده است. تصاویر لحظاتی پس از ترور را با این توضیح می‌بینید که تماشای این تصاویر برای اشخاص کمتر از هجده سال و بیماران قلبی و روحی مناسب نیست.

زبیگنیف برژینسکی سیاست‌مدار لهستانی آمریکایی و مشاور امنیت ملی در دولت جیمی کارتر بود. برژینسکی از حامیان مسلح کردن شبه نظامیان مجاهدین علیه دولت حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود و توانست کارتر را متقاعد کند که این اقدام موجب می‌شود تا «ارتش شوروی برای مداخله در افغانستان» تحریک شود. پس از مسلح کردن این گروه و خروج نهایی نیروهای شوروی از افعانستان بسیاری معتقد هستند که همین افراد با همین سلاح‌ها گروه تروریستی طالبان را تشکیل دادند.

شاید نسل جوان سعيد الصحاف را نشناسند اما برای نسلی که صدام حسین را به خاطر می‌آورند، سعید الصحاف سخنگوی دولت صدام نیز شناخته شده است. محمد سعید الصحاف آخرین وزیر اطلاع‌رسانی و فرهنگ، در زمان حاکمیت رژیم بعث عراق بود که در سال 1992 وزیر امور خارجه وقت عراق نیز بود. او فارغ‌التحصیل رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه «المنتصریه» بغداد می‌باشد و تبحر خاصی در به کار بردن کلمات نامأنوس و کم کاربرد زبان عربی و انگلیسی دارد. به عنوان مثال، او یک بار واژه «العلوج» را درباره نیروهای غربی به کار برد و ناتوانی مترجمان در ترجمه این واژه، باعث ورود واژه‌ای جدید به زبان انگلیسی شد! او که تا آخرین لحظات پیش از سقوط بغداد همچنان همه چیز را تکذیب می‌کرد و پیشروی ارتش آمریکا را رد می‌نمود، وقتی ارتش آمریکا، فرودگاه بغداد را به کنترل خود درآورد، سعید الصحاف در يك كنفرانس مطبوعاتي گفت نيروهاي ايالات متحده كه فرودگاه را تحت اشغال در آورده بودند، اكنون تسليم افراد عراقي شده‌اند و در حال حاضر فرودگاه تحت كنترل نيروهاي عراق است اما به گفته او تا پاكسازي كامل فرودگاه قادر به نشان دادن محوطه آن به مخبرين جرايد نيست! پس از اشغال کامل عراق خود را به نیروهای آمریکایی تسلیم نمود. عدم وجود کیفرخواست علیه او، باعث آزادی‌اش شد و دولت امارات با فرستادن یک هواپیمای اختصاصی، وی را به ابوظبی انتقال داد. تصاویر آخرین موضع‌‌گیری سخنگوی صدام را قبل از سقوط بغداد می‌بینید.

زاهی حواس، باستان‌شناس مشهور مصری و تیمش روز دوشنبه در جریان تحقیقاتشان در آرامگاهی باستانی در جنوب قاهره، یک مومیایی 2500 ساله را کشف کردند. این مومیایی متعلق به یکی از روحانیون برجستۀ مصر باستان است. آنها سه مقبره مهر و موم شده را گشودند. در یکی از این مقبره‌ها جسد مومیایی شدۀ این روحانی قدرتمند، پیچیده در پارچۀ کتانی و مزین به قطعات طلا قرار داشت که بخوبی و با وجود گذر زمان حفظ شده بود. در مقبرۀ دوم جسد زنی مومیایی شده و تزیین شده با مهره‌های آبی رنگ یافت شد و آخرین مقبره نیز یک مقبرۀ خانوادگی بود.

سعید حجاریان از چهره‌های سیاسی-امنیتی بعد از انقلاب بوده است و همراه با محمد ری‌شهری او را یکی از بنیانگذاران وزارت اطلاعات می‌دانند. او که به زعم برخی مغز اصلاحات محسوب می‌شد و جزو چهره‌های اصلی اصلاح طلب به شمار می‌رفت، در سال 1377 هنگام ورود به ساختمان شورای شهر تهران ترور شد. ترور ناموفق بود و حجاریان زنده ماند اما ضربات سنگینی به سلامتی جسمی او وارد شد. او روی ویلچر نشست و توانایی‌اش برای حرف زدن نیز به شدت آسیب دید. سعید عسگر که عامل این اقدام نافرجام بود به 15 سال زندان محکوم شد که با توجه به اعلام رضایت حجاریان، پس از یک سال آزاد شد. تصاویری بر جای مانده از حواشی این ترور را در تابناک می‌بینید.

«احمد شاه مسعود / Ahmad Shah Massoud» از فرماندهان نظامی مجاهدین و وزیر دفاع اسبق افغانستان بود. او در جنگ‌های شوروی و جنگ‌های داخلی افغانستان نقش عمده‌ای داشت و از 1979 با ارتش شوروی می‌جنگید. مجاهدین با هدایت گروهی از جمله او، در 1992 کابل وارد کابل شدند. احمد شاه مسعود خود در قدرت نماند و به جریان سیاسی‌اش قدرت را سپرد اما مدتی بعد طالبان با هدایت برخی کشورهای عربی و پاکستان تحرکاتی برای اشغال وحشیانه افغانستان در پیش گرفتند که در جریان این تحرکات، ایران از مجاهدین به رهبری احمدشاه مسعود حمایت کرد. این رهبر مجاهدین در 9 سپتامبر 2001 دو روز قبل از حملات یازده سپتامبر توسط عناصر طالبان که با پوشش خبرنگار برای مصاحبه با او آمده بودند، از طریق بمب گذاری در دوربین ترور شد. احمد شاه مسعود مرد شاعر مسلکی بود. از همسنگرهای او نقل شده شده است: «مسعود روزی در تخار در جمع مجاهدین و خبرنگاران نشسته بود و مشغول مطالعۀ دیوان حافظ شیرازی بود که خبر آوردند طالبان در منطقه‌ای حمله کرده و در حال پیشروی است. مسعود توجهی نکرد و به خواندن دیوان حافظ با عشق و علاقۀ خاصی ادامه داد. یکی از فرماندهان از بی تفاوتی آمر صاحب ناراحت شد و با صدای بلند گفت: آمر صاحب! طالبان حمله کرده اند. مسعود گفت: بگذار که این غزل را تمام کنم، مگر نمی دانی که جنگ با ما بر سر حافظ است؟!» شعرخوانی احمد شاه مسعود را می‌بینید و می‌شنوید.

تصاویری از صادق زیباکلام را در سال 1357 و پس از پیروزی انقلاب اسلامی می بینید. زیبا کلام که در آن زمان حدودا 30 ساله بود، در مصاحبه‌ای می گوید: «باید همه چیز را خودمان بسازیم، ولو اینکه وسیله‌ای که ما می‌سازیم، 50 سال، 100 سال یا 200 سال عقب‌تر از کشورهای غربی باشد.»

انتقال یک عتیقه دوازده میلیون یورویی از ایران به لندن برای فروش در حراجی‌ها، مشخص نیست به شکل قاچاق یا با فرآیندی رسمی انجام شده، محل بحث است؛ سخن درباره یک کریستال دارای قدمت است. این گزارش را در همین رابطه می‌بینید.

آیت الله شهید سید محمد حسینی بهشتی پس از انقلاب در گفت و گویی به تشریح نقش شبکه روحانیت در پیروزی انقلاب اسلامی ایران و نوع فعالیت مویرگی در آن دوران را بیان کرده است. این روایت را می‌بینید و می‌شنوید.

زمانی که درباره روابط آمریکا و کوبا صحبت می‌شود، جنگ سرد و دوران زمامداری کاسترو به ذهن می‌آید. مانند بسیاری از کشورها که آمریکا موجبات تخاصم با آنها را ایجاد کرد درباره کوبا نیز چنین بوده است. رفتار آمریکا با کشور کوبا مانند رفتار با یک کلونی بوده است. اوج این تخاصم بعد از انقلاب کوبا و قدرت گیری فیدل کاسترو اتفاق افتاد. از تحریم اقتصادی گرفته تا تلاشهای نافرجام برای کودتا و ترور کاسترو. بعد از گذشت چندین دهه روابط دو کشور به سطح عادی بازگشته است. در این ویدیو تاریخچه ای مختصر از روابط دو کشور از قرن نوزدهم تا کنون را روایت می‌کند و از فراز و نشیب های آن می‌گوید.

پنجاه و یک سال از مرگ غلامرضا تختی قهرمان معاصر ایرانی‌ها گذشت؛ نیم قرن پس از بدرود حیات جهان پهلوان درباره او چه می‌دانیم؟

شاید یک شانس بود، درست زمانی سر سایت باستان‌شناسی بازار حضرتی حاضر شویم که جدیدترین یافته ترانشه‌های ایجاد شده در سایت بدست می‌آید و سرپرست کاوش در این سایت، آن را بخشی از سازه خشتی قطوری بداند که احتمالاً بخشی از برج و باروی عصر صفویه تهران است و نخستین حصاری باشد که بنا به تصریح متون تاریخی، تهران را صاحب قلعه‌ایی با ۱۱۴ برج کرد. بیش از دو هفته است که کاوش در زیرزمین مغازه‌ای در بازار حضرتی تهران ادامه دارد تا یکی از اکتشافات مهم تهران قدیم به دست آید.

منتظر الزیدی خبرنگار عراقی تلویزیون البغدادیه در 13 دسامبر سال 2008 در جریان نشست خبری مشترک جرج بوش رئیس‌جمهوری وقت آمریکا و نوری مالکی نخست وزیر سابق عراق اقدام به پرتاب کفش‌های خود به سمت جرج بوش رئیس جمهور وقت آمریکا می‌کند. الزیدی پس از این اقدام زندانی شد اما پس از آزادی از زندان در مورد این کارش بیان می کند:درباره اینکه آیا از بدو ورود به سالن کنفرانس خبری قصد داشت کفش‌هایش را به سمت بوش پرتاب کند یا نه گفت: بله از اول می‌دانستم می‌خواهم این کار را انجام دهم. اما از اینکه این کار را انجام داده ام متاسف نیستم زیرا بوش افراد زیادی را کشته است. وی بیش از یک میلیون نفر را در عراق کشته است و خانواده های زیادی را از هم پاشیده است. هر کس هم جای من بود از این کارش متاسف نمی‌شد. اما از اینکه کفش هایم به بوش برخورد نکرد بسیار متاسف هستم.

«سقاره / سقارة / Saqqara» محوطه‌ای بزرگ و باستانی برای به خاکسپاری مردگان در مصر باستان بوده‌است و درگذشتگان پایتخت، ممفیس، در آن به خاک سپرده می‌شدند. این مکان در بر گیرنده هرم‌های بسیاری، از جمله هرم پلکانی شاه جوزر که معروفیت جهانی دارد، است. مصطبههای بسیاری نیز در این محوطه وجود دارند. این منطقه که ابعادی برابر با هفت در یک و نیم کیلومتر مربع دارد، در 30 کیلومتری جنوب قاهره امروزین قرار گرفته. نام سقاره از نام قبیله بنی سقار که در آن محل زندگی می‌کنند، گرفته شده‌است. سقاره در برگیرنده قدیمی‌ترین مجموعه بزرگ ساختمانی سنگی است که در تاریخ بشر ساخته شده است. درباریان بلندپایه از هر دوره‌ای از تاریخ دودمانی مصر نیز آرامگاه‌هایی برای خود در سقاره بر پا کردند. این ناحیه برای نزدیک به سه هزار سال پذیرای مردم و بزرگان مصری برای به خاکسپاری بود و این سنت تا پس از به پایان رسیدن دوران فرعونی در مصر و آمدن دوره‌های بطلمیوسی و رومی ادامه داشت. بقایای قصر منسوب به عزیز مصر، حضرت یوسف(ع) و زلیخا نیز در شهر سقاره است که به یکی از پرتوریست‌ترین مکان‌های کشور مصر تبدیل شده است. تصاویر از این محوطه باستانی را در تابناک می‌بینید.

پس از حمله آمریکا به عراق در 29 اسفند 1381 مصادف با 20 مارس 2003، آمریکا و متحدانش در ظرف سه هفته حکومت صدام حسین را در هم کوبیدند و عراق را به طور کامل اشغال کردند. در این شرایط صدام و اعضای درجه یک خانواده‌اش مخفی شده بودند و آمریکا برای خبری که منجر به پیدا کردن آنها شود، میلیون‌ها دلار جایزه گذاشته بود؛ برای صدام 25 میلیون دلار و برای هریک (عُدي صدّام حُسين و قصی صدام حسین) هریک 15 میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود. لشکر صد و یکم هوابرد ارتش آمریکا، چهار روز پس از ورود به بغدادیعنی 13 آوریل 2003 مصادف با 24 فروردین 1382 به خانه‌ای حمله کرد که عدی و قصی در آنجا مخفی شده بودند. آنها به تبادل ارتش با سربازان لشکر 101 هوابرد ارتش آمریکا پرداختند و در نهایت کشته شدند. همسايگان شيخ نواف الزيدان محمد، پسر عموي صدام اظهار داشتند كه اين فرد به اطلاع نيروهاي آمريكايي رسانده است كه عدي و قصي پسران صدام به همراه او و خانواده‌اش زندگي مي‌كنند. همسر شيخ و چهار دخترش ساعت ‌6:30 صبح روز چهارشنبه بيرون رفتند و هرگز بازنگشتند و در نهایت نیروهای ارتش آمریکا حمله کرد تا پسرعموی صدام صاحب 30 میلیون دلار شود. در تصاویر برجای مانده از مخفیگاه ویران شده ی پسران صدام، گروهی مشاهده می‌شوند که تجمع کرده و به نفع صدام در مقابل سربازان آمریکایی شعار می‌دهند؛ گروهی که بعدها داعش از میان آنها شکل گرفت. تصاویر این مخفیگاه پس از حمله، این هواداران صدام و همچنین اجساد پسران صدام را در سردخانه در تابناک می‌بینید.

«ایوان خسرو / طاق کسری / ایوان مدائن / Taq Kasra» برجسته‌ترین یادگار شاهنشاهی ساسانی، در تیسفون واقع در در 35 کیلومتری جنوب شهر بغداد (عراق) در کناره خاوری رود دجله واقع شده است. بزرگ‌ترین طاق گلی دنیا با بلندی 37 متر، در کنار دهکده‌ سلمان باک قرار دارد که محل آرامگاه سلمان فارسی است. بسیاری تصور کرده‌اند چیزی از بنای متعلق به دوران پادشاهی شاپور یکم باقی نمانده اما این بنا همچنان پابرجاست اما با توجه به آنکه در عراق تعلق خاطر جدی نسبت به این بنا وجود ندارد، سالهاست که این بنای تاریخی بدون مرمت و نگهداری در میان توده‌ای از سیم‌خاردارها، رها شده است. این بنا نه برای نمایش مهندسی، بلکه به منظور نمایش عظمت ساخته شده، تا نشانگر قدرت و ثروت باشد. سفیران ملت‌های دیگر را حیران سازد و به دولت‌های دست نشانده سرکش اخطار کند که این سلسله، قدرت درهم‌شکستن هر مبارزه‌ای را دارد. آنچه باقی مانده، جز یکی از چهار جبهه‌ای نبوده که حیاط بزرگ مرکزی را احاطه می‌کرد، جز واحدی در یک فضای محصور نیست. ایوان، آن چنان‌که اینک می‌بینیم تنها یک شکاف حیرت‌انگیز نبود. در اصل آن را یک پرده سنگین زر بافت می‌پوشاند که ارتفاع زیاد و فضای نقش‌های متنوع آن گویای ثروت فراوان بود. معماران خسرو که تصویری از مقدار فشاری که توسط بنایی با چنین ابعاد غول آسا ایجاد می‌شد نداشتند، پایه‌ها را بسیار پهن گرفتند تا از قدرت تحمل چنان فشاری مطمئن شوند. پهنای پایه‌ها در قسمت زیر طاق چهار و در پایین هفت متر است. ضخامت طاق حتی در بالترین نقطه آن به یک متر می‌رسید. نقشه بنا گر چه غیرعادی، ولی اساساً ساده بود و تأثیر آن بیشتر ناشی از عظمت بنا بود. ایوان بزرگ از طریق چند اتاق کوچک به یک تالار بزرگ بسته متصل بود و اطراف تمام بخش مرکزی را دالان‌ها و اتاق‌های دراز دارای طاق ضربی گرفته بود. (مثل شهر آشور در دوره پارت) در شهر آشور متعلق به دوره پارتی، فضای خالی ایجاد شده توسط ایوان را با تزئین نما و استفاده از ستون‌های توکار، اسپرها و طاقچه‌هایی که در شش طبقه ترتیب یافته و بالای آن یک ردیف کنگره سنتی قرارداشت، جبران کرده بودند. فضای بزرگی که باید طاق‌بندی می‌شد، سازندگان به منظور کاهش اندازه دهانه تا حد امکان، به تدریج رج‌های افقی آجرهای بالای پاکار قوس را به سمت داخل متمایل می‌ساختند. بدین ترتیب، دیوارها ضمن یک انحنای جزئی به هم نزدیک و دهانه فوقانی با رج‌های عمودی پوشانده می‌شد که به شکل قطاع بزرگی از یک دایره بود؛ بنابراین، بخش نیم بیضی یا سهمی طاق‌ها یا قوس‌ها که در معماری ساسانی بسیار فراوان دیده می‌شود. نتیجه در نظرگرفتن استحکام و ثبات نیست بلکه ناشی از فرایند عملی ساخت بناست. تصاویری از این بنای تاریخی را در تابناک می‌بینید.