کلیات

ویکتور هوگو، درخشان‏ترین شخصیت ادبی فرانسه در قرن نوزدهم، در ۲۶ فوریه ۱۸۰۲ م. در شهر بزانسون فرانسه به دنیا آمد.

تحصیلات و فعالیت ها

وی در ابتدا وارد عرصه ادبیات گردید و پس از مطالعه آثار بزرگان، مقام ادبی مهمی به دست آورد. وی در ۲۵ سالگی به عضویت آکادمی فرانسه پذیرفته شد و هم‏زمان به عنوان نماینده به پارلمان فرانسه راه یافت. هوگو در زمان حکومت ناپلئون سوم، به دلیل مخالفت با سیاست‏های مستبدانه وی از صحنه سیاست دور افتاد و نزدیک به ۱۹ سال در تبعید به سر برد. در همین دوران بود که ویکتور هوگو، رمان‏های ماندگار خود را خلق کرد.

مکتب فکری و ادبی

 هوگو را می‏توان مروج و پیشاهنگ مکتب رمانتیسم در این دوره دانست چرا که این مکتب به وسیله او به اوج شکوفایى و رشد رسید. براساس مکتب رمانتیسم، قواعد و سنت‏های کلاسیک، مانع درک طبیعت، لذت بردن از آن و بیان آن بود. این مکتب به برتری احساسات و تخیل بر عقل باور داشت و معتقد بود که هنرمند باید بدون هیچ قیدی به بیان احساسات خود بپردازد. هوگو، طرفدار آزادی در هنر بود.

 وی در اشعار خود از موضوعات مختلفی سخن رانده و از همه صورت‏ها و اشکال هنری بهره گرفته است؛ از سروده‏های حماسی تا هجوگویى و مرثیه. در اشعار او، مضامینی، چون تضاد نیکی و بدی، وجدان و بی‏وجدانی و روشنایى و تاریکی مدنظر قرار گرفته است. ویکتور هوگو محبوب‏ترین نویسندگان زمان خود به شمار می‏آمد. این محبوبیت تاحدی به سبب تبعید وی که رنگی افسانه‏ای به خود گرفته بود و به سبب وضع سیاسی زمان بود که او را مظهر حکومت تازه معرفی می‏کرد، مربوط می‏شد. هم‏چنین به سبب حساسیت و ادراک او در برابر احساس‏های بشری که بیشتر با محرومیت‏ها و ناکامی‏های بشر ارتباط می‏یافت. هم‏چنین به سبب فصاحت بیان که در عین حال از سادگی برخوردار بود و به سبب نبوغ پرثمر و تنوع استعداد. ویکتور هوگو طرفدار اصلاحات به نفع طبقات محروم و رنجدیده بود. مسئله بزرگ از دیدگاه او بی‏عدالتی است که از آن به عنوان بدی یاد کرده است. زندگی هوگو به رغم ماتم‏ها و بدبختی‏های خانوادگی و به رغم تبعیدها، زندگی پیروزمندانه‏ای بود، برخوردار از سرنوشتی استثنایى با مفاخر فوق العاده. هوگو مظهر درخشان ملت جمهوری‏خواه بود. خطابه‏هایش در موارد مختلف، انعکاس وسیعی به همراه داشت و هر روز بر افتخار او افزوده می‏گشت.

محبوبیت عمومی

ویکتور هوگو در سال‏های پایانی عمر مورد احترام و ستایش عمومی بود به طوری که در جشن تولد هشتاد سالگی او، شش‏صد هزار تن از مردم پاریس و شهر‌های دیگر فرانسه برای تهنیت و گرامیداشت او در برابر خانه‏اش گرد آمدند.

آثار

بینوایان، مردی که می‏خندد، کارگران دریا، ناپلئون کوچک، گوژپشت نوتردام و روح انسان از معروف‏ترین رمان‏های ویکتور هوگو می‏باشند.

مرگ

 ویکتور هوگو سرانجام در ۲۲ می ۱۸۸۵ م. در ۸۳ سالگی در اوج محبوبیت و شهرت درگذشت و پس از تشییعی با شکوه در پاریس به خاک سپرده شد.

• در مورد ژان پل سارتر در ویکی تابناک بیشتر بخوانید