کلیات

بندر جاسک یکی از شهر‌های استان هرمزگان در جنوب ایران است. این شهر در بخش مرکزی شهرستان جاسک قرار دارد؛ و از شهر‌های بندری با قدمت و استراتژیک ایران می‌باشد.

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهرستان ۹۵هزار نفر بوده‌است. مردم جاسک پیرو دین اسلام و اکثریت آن‌ها اهل سنت و بلوچ  هستند.

تاریخچه

نام این بندر که امروز جاسک نامیده می‌شود، در دوران گذشته به صورت‌های جاشک، چاشک، جک، رأس‌الجاسک و چاسک نیز ثبت شده‌است. در دوران بسیار قدیم بندر جاسک یکی از کانون‌های معتبر آئین میترا بود. معبدی به نام آناهیتا در جاسک باقی‌مانده‌است. تهمتن بن توران شاه ملقب به سلطان قطب‌الدین در سال ۱۳۳۰ میلادی به بعد در جاسک حکومت داشته‌است. در سال هزار و ششصد و چهارده میلادی انگلیسی‌ها بندر جاسک را به عنوان بندر تجاری خود در شمال خلیج فارس انتخاب کردند.
اولین محموله انگلیسی‌ها در سال ۱۶۱۶ با کشتی از هند در جاسک پهلو گرفت و در سال ۱۶۱۹ میلادی، تجار مذکور اولین تجارتخانه شرکت هند شرقی در جاسک را تأسیس کردند. این بندر تا زمانی که بندرعباس به تجارت انگلیسی‌ها اختصاص داده شد، مرکز تجارت و معاملات کمپانی هند شرقی با مرکز ایران بود. در اواخر سال ۱۶۲۰ میلادی هلندی‌ها از ورود دو کشتی کمپانی هند شرقی به بندر جاسک جلوگیری کردند. این کار که منجر به نبرد سختی بین انگلیسی‌ها و هلندی‌ها در حوالی این بندر شد، به شکست و اخراج هلندی‌ها از بندر جاسک انجامید.
کشور انگلیس برای بسط نفوذ خود در سال ۱۸۶۴ میلادی اقدام به استحکام مواضع خود در خلیج‌فارس نمود. از جمله این اقدامات، ایجاد خطوط تلگراف و کابل زیر دریایی بود که ایران و هند را از طریق گواتر- جاسک- بندرعباس مرتبط می‌ساخت. دولت انگلیس استحکامات نظامی چندی در جاسک به وجود آورد. در سال ۱۹۰۱ میلادی خطوط تلگرافی (سیم دریایی) دیگری از بندر جاسک به مسقط (عمان) دایر شد که مرکز آن در جاسک قرار داشت. در سال ۱۹۳۲ از سوی دولت ایران عبور بدون اجازه هواپیما‌های انگلیسی و هلندی که از خاور دور به خاور میانه  می‌آمدند، ممنوع اعلام شد؛ زیرا از بدو تأسیس خطوط هوایی، این دو کشور بدون کسب اجازه در فرودگاه‌های جاسک- بندرعباس- لنگه فرود می‌آمدند. در نتیجه این ممنوعیت، مسیر پرواز‌های فوق تغییر کرد. بندر جاسک امروزه از شهر‌های نسبتاً آباد استان هرمزگان است که سه طرف آن را آب‌های ساحلی احاطه کرده و آن را به صورت یک شبه‌جزیره درآورده‌است. شهر از دو سوی شرق و غرب به خلیج جاسک می‌پیوندد و از سوی دیگر (شمال شرقی)، به مناطق نظامی متصل است. این موقعیت، شکل ظاهری شهر را به حالت طولی درآورده و عرض آن را بسیار محدود کرده‌است.

جاذبه‌های تاریخی و گردشگری

سنگ سیاه، برج سیا سفید، تنگ بهمدی، ساحل سنگی زیبای گتان، گل فشان یا پوراف گتان، ساحل مقسا، قلعه کوه مبارک، قله پرتغالی‌ها و روستای تاریخی شیراهن تلگرافخانه جاسک اولین تلگرافخانه‌ای هست که در کشور ساخته شده‌است. خور خلاصی و شهرنو.

رودخانه جگین

این رودخانه از کوه‌های بشاگرد سرچشمه می‌گیرد و با پیوستن چند رودخانه دیگر از جمله رودخانه انگهران یا همان گوهران به آن، به دریای عمان  می‌ریزد. آب این رودخانه شیرین است. در هنگام بارندگی یا رگبار‌های کوتاه، مقدار قابل توجهی از آب شیرین این رودخانه به دریا سرازیر می‌شود. هم‌اکنون سدی بر روی این رودخانه بسته شده و قرار است آب آن بعد از آبیاری روستا‌های بین بشاگرد تا جاسک و جاسک به بندرعباس مرکز استان منتقل شود. رودخانه جگین بزرگترین و پرآب‌ترین رودخانه استان هرمزگان می‌باشد.

منطقه ویژه اقتصادی مکران

سواحل مکران که در گویش بلوچی Makoran تلفظ می‌شود از بندر جاسک شروع شده و به سمت مرز‌های شرقی ایران که آخرین نقطه مرزی گواتر  می‌باشد امتداد می‌بابد.
این منطقه طی سفر استانی ریس جمهور در کابینه دولت تصویب گردید؛ و قرار است که مناطق شرق و غرب جاسک جزو مناطق ویژه قرار گیرند.

• در مورد کنارک در ویکی تابناک بیشتر بخوانید