کلیات

بتامتازون ( Betamethasone) یک داروی استروئیدی است. این دارو برای درمان تعدادی از بیماری‌ها از جمله: اختلالات روماتیسمی مثل روماتیسم مفصلی و لوپوس منتشر، اختلالات پوستی مانند درماتیت و پسوریازیس، موقعیت‌های آلرژیک مانند آسم و آنژیوادم، زایمان زودرس برای سرعت بخشیدن به رشد ریه‌های کودک، بیماری کرون، سرطان‌هایی مانند سرطان خون، همراه با فلودروکورتیزون برای درمان نارسایی غدد فوق کلیوی و … کاربرد دارد. این دارو به چند طریق تجویز و استفاده می‌شود: از طریق دهان و به صورت خوراکی، تزریق ماهیچه‌ای یا کرم موضعی می‌تواند مصرف شود.

رده درمانی: داروهای کورتیکواستروئید.

اشکال دارویی: آمپول، قرص، قطره، پماد از عوارض

موارد مصرف

بتامتازون برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می‌شود. این دارو همچنین در درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژیک در جهت سرکوب کردن سیستم ایمنی، هیپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیوی و تحریک بلوغ ریوی جنین در زایمانهای زودرس و ادم مغزی نیز مؤثر است. از این دارو به شکل تزریق اینتراتکال یا اپیدورال برای کاستن از دردهای ناشی از متاستازهای استخوانی در بدخیمی‌ها یا مواردی که دردهای کمر به شکل رادیکولر هستند نیز استفاده شده‌است.

مکانیسم اثر

این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA سلول‌های بدن موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت آنزیم‌هایی می‌گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می‌باشند. این دارو با جلوگیری از تجمع سلول‌های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزاد شدن آنزیم‌های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه‌های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می‌کند. بتامتازون به‌طور عمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافت‌ها به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل می‌شود.