کلیات

سندیکا (به فرانسوی: Syndicat) یا اتحادیه صنفی یا یونیون (به انگلیسی: union) یک تشکیلات خودگردان از افراد، بنگاه‌های اقتصادی، شرکت‌ها یا افراد حقوقی است که برای این متشکل می‌شوند تا منافعی که در آن سهیم هستند را ارتقاء دهند. در اکثر موارد هدف این تشکل‌ها این است که سود اقتصادی خود را به حداکثر برسانند.

تاریخچه

این لغت از ریشه فرانسوی آن syndicat گرفته شده‌است؛ و از لاتین syndicus و از یونانی σύνδικος (syndikos) به تمام زبان‌ها راه یافته.

سندیکوس در لاتین وکیل و نماینده یک شهر را توصیف می‌کند.

این واژه به‌طور منظم در جنوب فرانسه مورد استفاده قرار گرفته‌است. در فرانسه این لغت به معنای نماینده یک بنگاه اقتصادی بود.

در سال ۱۵۱۴، یک فرهنگ لغت سیندیک را به عنوان یک انجمن تعریف می‌کند که هدف آن دفاع از منافع مشترک است.

اولین سندیکاها

اولین سندیکاها در آغاز قرن هجدهم در انگلستان به وجود آمد. انگلستان آن زمان در اولین رده کشورهای سرمایه‌داری قرار داشت. در فرانسه در خاتمه قرن هیجدهم، در ایالات متحده آمریکا در اوائل قرن نوزدهم، و در آلمان در اواسط قرن نوزدهم سندیکاها تشکیل شدند.

در آن مرحلهٔ تکامل جامعهٔ سرمایه‌داری، سندیکاها رفته‌رفته به سازمان‌های دائمی کم و بیش پراهمیت و نیرومند مبدل شدند.

کبک و کانادا

در کانادا، حضور اتحادیه‌ها در اوایل قرن نوزدهم تأیید شده است، به هر صورت در جنگ ۱۸۱۲ (جنگ انگلیس و آمریکا در سال ۱۸۱۲)، صنعتگران متخصص ایالت Maritimes کانادا ساختار اتحادیه‌های کارگری را ایجاد کردند.

فرانسه

در سال ۱۷۳۰، یک فرهنگ لغت اتحادیه را به عنوان یک انجمن تعریف کرد که هدف آن دفاع از منافع حرفه‌ای بود. امروزه ایجاد اتحادیه‌های کارکنان در فرانسه با مواد قانونی L.2131-1 تا L.2131-6 قانونِ کار کدگذاری شده‌است. بر اساس مطالعات انجام شده، تعداد بالای اتحادیه‌های کارگری، نابرابری درآمد را کاهش می‌دهد. سازمان‌های حرفه‌ای تمایل دارند سیستم‌های پاداش را براساس معیارهای عینی، متصل به مشاغل و نه افراد، ترجیح دهند و علیه تبعیض عمل کنند.