کلیات

نمایندگان مجلس بند الحاقی بند خ  و بند ز ماده  ۲۹  لایحه برنامه هفتم توسعه را در آبان ماه 1402 به تصویب رساندند و این به این معنا بود که سن بازنشستگی را برای گروه‌های مختلف افزایش خواهد یافت.

تغییرات اعمالی با قانون جدید

۱. بیمه پردازانی که ۲۸ تا ۳۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنها برای بازنشستگی اضافه نمی گردد.

۲. بیمه پردازانی که ۲۵ تا ۲۸ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی دو ماه اضافه می گردد.
۳‌. بیمه پردازانی که ۲۰ تا ۲۵ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی سه ماه اضافه می گردد.
۴. بیمه پردازانی که مطابق قوانین ۱۰ تا ۲۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی چهارماه اضافه می گردد.
۵. بیمه پردازانی که مطابق قوانین تا ۱۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی پنج ماه اضافه می گردد.

نظر رییس مجلس در مورد قانون جدید

رئیس مجلس شورای اسلامی درباره ابهامات به وجود آمده توضیح داد  که سقف افزایش سنوات خدمتی برای آقایان «حداکثر۳۵ سال یا ۶۲ سال سن» است و سقف سن بازنشستگی برای خانم ها ۵۵ سال است.

روابط عمومی مجلس نیز اعلام کرد که براساس مصوبه مجلس، میزان افزایش سنوات خدمت پلکانی است و بیشتر افراد در حد چند ماه به سنوات خدمت‌شان اضافه می‌شود و افرادی که به‌تازگی شروع به کار کنند به میزان سنوات خدمت آن‌ها حداکثر ۵ سال اضافه می‌شود.

زمان اجرای مصوبه

 زمان اجرایی‌شدن افزایش سن بازنشستگی یکی دیگر از ابهامات این مصوبه بود. که زنگنه سخنگوی کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه در این باره می گوید در صورت تصویب(در شورای نگهبان) این مورد «از سال ۱۴۰۳ اجرایی می‌شود»، یعنی  برای کسانی که۲۸ و ۲۹ سال خدمت کرده اند، هیچ تغییری اتفاق نخواهد افتاد.

علت تصویب قانون افزایش سن بازنشستگی 

بر اساس آن چه در بند الحاقی بند خ ماده ۲۹ لایحه آنده این تصمیم به منظور «کاهش ناترازی صندوق های بازنشستگی و تقویت توان صندوق ها» گرفته شده است.

از سوی دیگر طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شواری اسلامی سن امید به زندگی در ایران از سال ۱۳۳۰ تا به امروز از ۴۶ سال به ۷۶ سال افزایش پیدا کرده، در حالی که طی همین سالها متوسط سن بازنشستگی از ۵۷ سال به ۵۱ سال کاهش یافته است؛ فاصله سن بازنشستگی تا امید به زندگی که عاملی تعیین کننده در میزان سالهای دریافت مستمری توسط مشترکان صندوق بیمه ای و هزینه های آن محسوب می شود، از منفی ۱۰ سال در سال ۱۳۳۰ به حدود مثبت ۲۵ سال در سال ۱۳۹۹ رسیده است. به عبارت دیگر سن بازنشستگی که ۱۰ سال بزرگتر از سن امید به زندگی بوده است اکنون ۲۵ سال کوچکتر از آن است.

دلایل نمایندگان موافق و مخالف 

علی بابایی کارنامی از مخالفان این طرح عنوان کرد که در این بند سن بازنشستگی برای گروه‌های مختلف شاغلان افزایش پیدا کرده است. قطعا تصویب این بند تبعات اجتماعی به همراه خواهد داشت و باعث ایجاد نگرانی در شاغلان می‌شود. از طرف دیگر شیوه پرداخت حقوق و دستمزد را برهم می‌زند. در این بند فرمول پیچیده‌ای برای تعدادی از شاغلان در نظر گرفته شده و سن بازنشستگی را افزایش دهد.

سیدمحمدرضا میرتاج‌الدینی در موافقت با این بند از لایحه بیان کرد: دولت نیز با آن موافق است. اکنون در دنیا میانگین سن بازنشستگی بالای ۶۳ سال است، از سوی دیگر در کشور ما به دلیل تقویت سلامت و بهداشت امید به زندگی افزایش پیدا کرده اما سن بازنشستگی ۵۰ سال است فرد بازنشسته نمی‌رود در خانه بنشیند بلکه جای دیگر مشغول کار می‌شود و این امر برای جذب جوانان در عرصه اشتغال مفید نیست.

ارکانی  عضو کمیسیون برنامه و بودجه نیز می گوید دولت به علت عدم توان مدیریت صندوق‌های بازنشستگی و تأمین اجتماعی به دنبال رفع ناترازی این صندوق‌ها است اما مجلس همه تلاش خود را کرده تا با کنترل تصمیمات دولت در این حوزه، کمترین فشار به مردم بیاید.

محسن زنگنه سخنگوی کمیسیون تلفیق در دفاع از این بند از لایحه برنامه بیان کرد: اکنون سن امید به زندگی به ۷۶ سال و در زنان به ۷۸ سال رسیده است و در یک سازمانی مانند آموزش و پرورش میانگین سن بازنشستگی ۴۸ تا ۵۰ سال می‌باشد، یعنی فرد بازنشسته از ۵۰ سالگی تا ۷۸ سالگی شغلی ندارد.

• در مورد حجت الله عبدالملکی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید