کلیات

دورآگاهی یا تله‌پاتی (از عبارات یونانی τῆλε، تله به معنی "دور"، و πάθος، پاتوس یا -پاتیا به معنی "احساس، اشتیاق، ادراک، رنج، تجربه") است، که ادعا شده می‌تواند انتقال متناوب اطلاعات از یک شخص به شخص دیگر بدون استفاده از کانال‌های حسی شناخته شده یعنی بدون استفاده از حواس پنجگانه انسانی یا تعامل بدنی و فیزیکی انتقال اطلاعات را انجام دهد.

این اصطلاح اولین بار در سال ۱۸۸۲ توسط دانشمند کلاسیک Frederic William Henry Myers بنیانگذار انجمن تحقیقات روانی (SPR) ابداع شد و محبوبیت بیشتری نسبت به عبارت قبلی انتقال فکر داشت.

آزمایش‌های تله پاتی از نظر تاریخی به دلیل عدم کنترل مناسب و فقدان تکرارپذیری مورد انتقاد قرار گرفته‌است. هیچ مدرک و دلیل قانع کننده ای مبنی بر وجود توانایی دورآگاهی وجود ندارد و جامعه علمی به‌طور کلی موضوع را شبه علم می‌دانند.

بازخورد علمی

آزمایش‌های مختلفی برای نشان دادن تله پاتی انجام شده‌است، اما هیچ مدرک علمی مبنی بر وجود این قدرت و توانایی وجود ندارد. هیئتی به سفارش شورای تحقیقات ملی ایالات متحده برای بررسی ادعاهای ماوراءالطبیعه به این نتیجه رسید که "علی رغم سابقه ۱۳۰ ساله تحقیقات علمی در مورد چنین مواردی، کمیته ما هیچ توجیه علمی برای وجود پدیده‌هایی مانند درک خارج حسی، تله پاتی ذهنی یا تمرینات "اثر ذهن بر ماده"و … ارزیابی تعداد زیادی از بهترین شواهد موجود به راحتی ادعای وجود این پدیده‌ها را تأیید نمی‌کند. جامعه علمی رشته فراروانشناسی را یک شبه علم می‌داند.

 هیچ مکانیسم شناخته شده‌ای برای تله پاتی وجود ندارد. ماریو بانژ، فیلسوف و فیزیکدان نوشته‌است که تله پاتی با قوانین علم مغایرت دارد و این ادعا که «سیگنالها می‌توانند از طریق فضا منتقل شوند بدون اینکه با فاصله کمرنگ یا ضعیف شوند با فیزیک مغایرت دارد».