در مورد علی تجویدی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

فرمان مرادی سازنده پیشکسوت سازهای ایرانی روز چهارشنبه دوم خردادماه پس از یک دوره بیماری درگذشت.

احمد عبادی استاد برجسته موسیقی سنتی ایران و نوازنده توانمند سه‌تار، فرزند میرزا عبدالله فراهانی فرزند آقا علی اکبر فراهانی بود. احمد عبادی در سال 1285 در تهران به دنیا آمد و از هفت سالگی مشق سه تار را نزد پدرش شروع کرد. سیزده سال بیشتر نداشت که پدرش میرزا عبدالله درگذشت و پس از آن، او مشق سه تار را پیش خواهرانش ملوک و مولود و برادرش جواد ادامه داد به گونه‌ای که در هجده سالگی توانایی نواختن قابل قبول ساز را پیدا کرد. با این‌که احمد عبادی پسر میرزا عبدالله بود نوازندگیش هیچ شباهتی به نوازنده‌های هم دوره خود که اکثراً از شاگردان میرزا عبدالله بودند نداشت و با نوازندگی هنرمندان قدیمی‌تر از خودش نیز متفاوت بود. او در دوره‌ای که سه تار به خاطر حجم کم به خلوت افراد رفته و در غبار فراموشی فرورفته بود این ساز را در رادیو معرفی کرد. عبادی علاوه بر تربیت نسلی از برجسته‌ترین موسیقی‌دان‌های تاریخ ایران، ابداعات در موسیقی داشت. به عنوان نمونه او مبدع روش کوک نوینی برای سه‌تار است و سبک نوازندگی منحصر به فردی از نظر برخی کارشناسان متفاوت و ویژه است. عبادی با موسیقی‌دان‌های مطرحی چون همچون رضاقلی‌میرزا ظلی، غلامحسین بنان، حسین قوامی، محمدرضا شجریان، فرامرز پایور، حسن کسایی، علی تجویدی و شهرام ناظری همکاری داشت. محمدرضا شجریان از او به عنوان بزرگ‌ترین استادش در موسیقی ایرانی یاد می‌کند. همه شاگردانش از قلب رئوف عبادی حکایت می‌کنند. این‌گونه بود که او سه تار را از خلوت بیرون آورد و معرفی کرد. داریوش پیر نیاکان می‌گوید: «به همین دلیل است که می‌بینیم اکثر نوازنده‌های هم دوره من که در زمان استاد عبادی شاگرد بودند و سازشان سه تار نبود سه تار را به عنوان ساز دوم خود انتخاب کردند و به آن گرایش پیدا کردند» که می‌توان به حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان و پیرنیاکان و سيدخليل عالي نژاد اشاره کرد. آنطور که برخی نقل می‌کنند، او فردی معتقد و متدین بود، قبل از ساز زدن وضو می‌گرفت و در روزهای عزاداری و درگذشت امامان شیعه دست به ساز نمی‌زد. مستندی که اکنون تماشا می‌کنید در دوران حیات این استاد موسیقی از او ساخته شده و به خوبی عمق تخصص و پختگی او مشخص است. این مستند که اشاره‌ای به زندگی پرفراز و نشیب عبادی را نیز دارد، در تابناک تماشا می‌کنید.

علی تجویدی نوازنده ویولن و سه‌تار، آهنگساز، پژوهشگر و نویسنده اهل ایران بود. از تجویدی آثار فراوانی بر جای مانده است. او در یکی از اجراهایش که در جمع اساتید موسیقی ثبت شده، یکی از اشعار بیژن ترقی شاعر معاصر که در اعتراض به جنگ در سراسر جهان است را با عنوان «جنگ و ویرانی چرا؟» را با ویولن و با همراهی تنبک اجرا می‌کند و یکی از معدود اجراهایی است که او در آن می‌خواند. این قطعه را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.

استاد علی تجویدی از برجسته‌ترین شاگردان استاد ابوالحسن صبا بود و در غیبت او کلاس استادش را اداره می‌کرد. تجویدی در نواختن ویولن و سه تار چیره دست بود. او در سال‌های پایانی عمر، بسیار کم کارشده بود و تنها کاری مشترک با علی‌اصغر شاه‌زیدی و تصنیفی با صدای محمدرضا شجریان به مناسبت آغاز به کار ارکستر ملی ایران اجرا کرد. تک نوازی‌های پیانو علی تجویدی به همراه توضیحات شیرین این هنرمند برجسته را که در مراسم بزرگداشت سید نورالدین رضوی سروستانی در تالار وحدت ثبت شده، در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.