پیشکسوت صنعت مدرن خشکبار ایران ، درگذشت
پیش از ورود رسمی به حوزه تجارت در کنار پدر به پیشه کشاورزی اشتغال داشت و از سال 1332 همراه با وی در یک کارگاه کوچک در شهر مراغه فرآوری خشکبار را آغاز کرد. از سال 1339 به‌عنوان نسل دوم خانواده رحمانی با توسعه کسب‌وکار به فعالیت‌های این تجارت خانوادگی رونق بخشید. از ابتدای دهه 40 با آغاز صادرات خشکبار به اتحاد جماهیر شوروی، کسب‌وکارش را توسعه داد.
حاج محسن رحمانی از دهه 70 با صادرات محصولات خشکبار به 93 کشور جهان روح تازه‌ای به بازار کشمش ایران در پهنه جهانی دمید و موفق به کسب دهها جایزه ملی و بین‌المللی شد و چهار دوره لوح سپاس صادر کننده نمونه را از دست رؤسای جمهور وقت دریافت کرد.
ایشان زمینه‌های عرضه خشکبار به مصرف‌کننده نهایی را با نام تجاری مانی در ایران، کشورهای حاشیه خلیج فارس و اروپا فراهم کرد و بنیان‌گذار شکل مدرنی از تولید، فرآوری و صادرات خشکبار در ایران شد.
در سال 1396 توسعه محصولات مواد غذایی سلامت‌محور را بنیاد نهاد و با سرمایه‌گذاری‌های عظیم و جمع کردن برترین متخصصان کشور به تأسیس چهار کارخانه مجهز در مراغه، بناب و یک کارخانه در زنجان به یکی از پیشروان صنعت کشور تبدیل شد.
امروز گروه رحمانی با پنج نام تجاری زیرمجموعه خود: مانی، رحمانی، کاریز، رستنی و گلوردی در بازار داخلی و بین‌المللی حضور فعال دارد.
حاج‌محسن رحمانی همواره به توسعه پایدار، حفاظت از محیط زیست و شناساندن نام بلند ایران در جهان اعتقاد داشت و در کنار کسب‌وکار حرفه‌ای در فعالیت‌های خیرخواهانه نیز نقشی فعال ایفا می‌کرد.
به اعتقاد زنده‌یاد محسن رحمانی «در مسیر بیکران پیشرفت، فرهنگ و خاک ما، گنجینه ما است.»
خدا بیمرزش بخاطر خدماتشبرخلاف عده ای پر مدعا
روحش شاد . دمش گرم روحش شاد با این توصیفات مرد بسیار بزرگی در عرصه تولید و تجارت کشور بوده اند .سرباز عرصه اقتصادی . 
| 
ایشان هم شهری من هستند مرد خیری بودن روحشون شاد، واقعا این انسان ها شایسته و لایق بهترین تندیس ها هستند، کاش دیگران نیز راه این مرد بزرگ را ادامه می دادند که این مملکت به اینگونه افراد بشدت نیازمند است کمک هاشو به خیریه به دانشگاه یا غیره غیره اینارو بگو روحش شاد، نمیدونم چرا پیامک ترحیمش برای من که در اهواز هستم ارسال شد؟! سلام دوستان من اهل مراغه هستم و ایشان را بخاطر چندین سال زحمات بی وقفه اش میشناسم ، و بسیار انسان خلاق و با اخلاق و مردم دوست بودند و انسان خیر خواهی بودند و چقدر بصورت پنهانی ،نه از روی ریا دست مردم و جوانها را می‌گرفت ، و افعال انسان به تمام معنایی بود، خدایش رحمت کند ...امیر امن گستر حقوقدان از مراغه.
یاشاسین آذر بایجان فداکار انسان لاری
روحشان در آرامش. پولداران یکراست میرن بهشت اجناسشون رو گران میکنند، بعد هم خیرین میشوند ، سراخر هم میرن بهشت
بیچاره فقرا که هم اینجا و هم اونجا در جهنم هستند
| اتفاقا بیشتر کارآفرین ها و پولدار هایی که سرمایه شان را با فکر و کار مدام طی دهها سال به دست می آورند از ابتدا فقیر بودند ولی کمر همت بستند و مثل بعضی افراد راحت طلب و ترسو تن به بیکاری و گلایه کردن نزدند. مانند خسروشاهی ها در مینو، خیامی ها در ایران ناسیونال، ارجمندی در لوازم خانگی ارج و.... البته این افراد حسابشون با کسایی که از رانت و مال مردم خوری صاحب ثروت شدن جداست ن