اظهارات اخیر رئیس سازمان جاسوسی انگلیس (MI۶) درباره برنامه هستهای ایران و طرح ادعای نزدیک بودن ایران به دستیابی به سلاح هستهای، تاکنون گمانهزنیهای متعددی را در محافل رسانهای و تحلیلی برانگیخته است. در این میان، یکی از گزینهها، تلاش انگلیس برای تکرار تجربه عراق درباره ایران است.
به گزارش «تابناک»، اظهارات «سر جان سورز»، رئیس MI۶ در این باره که ایران تنها دو سال تا دستیابی به سلاح هستهای فاصله دارد، موجب شده برخی از رسانههای غربی از تلاش وی برای «سر هم کردن» اطلاعات درباره ایران سخن بگویند؛ یعنی همان کاری که سلف وی، «سر جان اسکارلت» درباره عراق انجام داد.
بنا بر این گزارش، نقش اسکارلت در زمینهسازی جنگ عراق، با اقدامات وی در راستای ایجاد «پروندههای خطرناک» و مطرح کردن تهدید «سلاحهای کشتار جمعی» که هرگز وجود نداشتند، حقیقتی شناخته شده است. اینک گویا سورز نیز با طرح ادعای یاد شده، درصدد زمینهسازی علیه ایران به شیوهای مشابه است.
در این باره باید گفت، از اواخر سال ۲۰۰۷ تاکنون، نقطه محوری در سنجش برنامه هستهای ایران، گزارش مشترک شانزده نهاد اطلاعاتی آمریکایی بوده که در آن تأکید شده بود، ایران در سال ۲۰۰۳ هر گونه برنامه برای ساخت سلاح هستهای را کنار گذاشته و دیگر نیز آن را از سر نگرفته است. از آن زمان تاکنون، گزارشهای سالانه این نهادها، همواره بر همین نکته تأکید داشته است.
گفته میشود، همین عامل باعث شد، طرحهای آمریکا برای حمله به ایران ـ که برای سال ۲۰۰۸ در نظر گرفته شده بود ـ کنار گذاشته شود. جورج بوش، رئیس جمهور سابق آمریکا نیز در این باره در خاطرات خود مینویسد: «پس از انتشار این گزارشها، چگونه میتوانستم استفاده از نیروی نظامی به منظور نابود کردن تأسیسات هستهای کشوری را توضیح دهم که به گفته دستگاههای اطلاعاتی، هیچ برنامه سلاح هستهای فعالی نداشت»؟
اما اکنون با گذشت نزدیک پنج سال، نه تنها ادعاهای غرب و رژیم صهیونیستی درباره ایران فروکش نکرده، بلکه هر روز ابعاد گستردهتری به خود میگیرد؛ افزون بر این، رژیم صهیونیستی از هر دستاویزی برای متهم کردن ایران بهره میگیرد. آخرین نمونه از این دست، طرح ادعای دست داشتن ایران در حمله به اتوبوس گردشگران اسرائیلی در بلغارستان بود که البته با تکذیب جدی ایران روبهرو شد.
در چنین شرایطی، اظهارات رئیس MI۶ میتواند دربردارنده نکات مهمی باشد. ده سال پیش، در تاریخ ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۲، نشستی در مقر این سازمان در لندن برگزار و طی آن، اطلاعاتی درباره وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق میان مقامات انگلیسی رد و بدل شد؛ به سبب مکان برگزاری این نشست (خیابان دهم داونینگ استریت؛ مقر MI۶)، در رسانهها از این واقعه با نام «داونینگ استریت» یاد میشود.
این گزارش در ادامه آورده است، آن گونه که روزنامه «لندن تایمز» بعدتر فاش کرد، در این نشست، «جان دیرلاو»، از مقامات ارشد اطلاعاتی انگلیس به مقامات دولتی گفت، جورج بوش میخواهد به عراق حمله کرده و این کار را بر پایه مبارزه با تروریسم و سلاحهای کشتار جمعی توجیه کند.
هنگامی که «جک استراو»، وزیر خارجه انگلیس به وی گفت، شواهد در این زمینه اندک است، دیرلاو پاسخ داد: «اطلاعات و حقایق در راستای این سیاست سرهمبندی میشوند».
اینک پس از گذشت ده سال، اظهارات عجیب و غریب رئیس MI۶، برخی رسانههای غربی را بر آن داشته که انگلیس بار دیگر درصدد سرهمبندی اطلاعات برای توجیه کاری علیه ایران است.
با این حال، نکته بسیار مهمی که میان شرایط امروز و ده سال پیش تفاوت ایجاد میکند، آگاهی افکار عمومی جهانی از سیاستهای پیشین انگلیس و آمریکاست که چنین فضاسازیهایی را برای آنها عملاً به کارتی سوخته تبدیل میکند؛ آغاز این بحث در میان مطبوعات غربی و پرداختن به آن، خود شاهد روشنی بر این ماجراست.
گفتنی است، کشته شدن سربازان انگلیسی در جبهههای عراق و افغانستان و طولانی شدن نبرد در این دو کشور، تا اندازهای مردم این کشور را از جنگ بیزار کرده که در موارد متعدد، اعتراضات مردمی گستردهای به حضور نظامی انگلیس در این مناطق صورت گرفته است. با این اوصاف، بعید است صرف چنین ادعاهایی، بتواند به دستاویزی قابل اتکا برای غرب تبدیل شود.