هماکنون 13درصد از زنان ایرانی مشغول به کارند که این آمار در مقایسه با جایگاهی که برای اشتغال زنان در برنامه توسعه چهارم در نظر گرفته شده بود، راضی کننده به نظر نمیرسد.
به گزارش «خبر آنلاین»، در سالهای بعد از انقلاب اسلامی تا به حال، یکی از موضوعاتی که همیشه به عنوان یکی از افتخارات این اتفاق اجتماعی- سیاسی برای زنان برشمرده شده، موضوع از خانه بیرون آمدن زنان و مشغول شدن به کارهای بیرون از خانه بوده است. هرچند طی این سی و چندسال، هرسال به نرخ رو به افزایش اشتغال زنان اشاره شده و گفته شده است که زنان دیگر دارند همپای مردان در کشور کار میکنند و درآمدزایی میکنند، اما هنوز هم نرخ اشتعال زنان در کشور به آن اندازه پایین هست که انتقادات کارشناسان این حوزه همچنان پابرجا نباشد.
در چند سال گذشته، از سوی کارشناسان و پژوهشگران مختلف، مطالعات متعددی در مورد تجزیه و تحلیل موقعیت زنان در سطوح منطقهای، ملی، میزان اشتغال آنان و عوامل بازدارنده فعالیت زنان، نگرشها و تمایلات زنان و نقش زنان در توسعه انجام شده است که سعی در آمادهسازی افکار عمومی ملتها، سیاستگذاران و برنامهریزان جهت حل مشکلات مربوط به دستیابی زنان به اشتغال بیشتر را داشته است.
بر اساس آخرین آماری که سازمان کار اعلام کرده و ایلنا گزارش آن را منتشر کرده است، هماکنون 13درصد از زنان ایرانی مشغول به کارند که این آمار در مقایسه با جایگاهی که برای اشتغال زنان در برنامه توسعه چهارم در نظر گرفته شده بود، راضی کننده به نظر نمیرسد.
براساس برنامه چهارم توسعه پیشبینی شده بود نرخ مشارکت زنان در سال 88، 16.2 درصد و مردان 69.2 درصد باشد که با توجه به آمار مراکز آمار ایران این موضوع هنوز محقق نشده است.
از سوی دیگر آمارهای مجمع جهانی اقتصاد حاکی از مشارکت 42 درصدی زنان در فعالیتهای اقتصادی است. براساس آمارهای این مجمع زنان 4 هزار و 475 دلار و مردان 11 هزار و 363 دلار درآمد دارند که با بررسی این آمار درمییابیم مردان دو برابر زنان درآمد دارند.
رئیس هیات موسس کانون زنان بازرگان ایران در این مورد میگوید: « براساس آمار مجمع جهانی اقتصاد ایران در رتبه 116 از حیث فعالیتهای اقتصادی زنان قرار دارد که این آمار در گذشته جایگاه 118را نشان میداد.»
فاطمه مقیمی معتقد است که « براساس گزارش سازمان کار هماکنون 13درصد از زنان ایرانی مشغول به کار هستند که این آمار در مقایسه با آنچه قرار بود به آن دست پیدا کنیم در رتبه پایینی قرار دارد.»
قبلا آماری از نرخ اشتغال زنان درسال 85 اعلام شده بود که نشان میداد نرخ مشارکت زنان در بازار کار فعلی حتی از نرخ مشارکت 1335 هم پایین تر است و نرخ بیکاری زنان در این فاصله دو برابر شده است. متون متعددی که درباره وضع زنان در بازار کار و از دیدگاههای مختلف نوشته شده که نشان میدهند که چطور غیر ممکن است در این شرایط، با در نظر گرفتن مؤلفه های دیگر، بازار کار در ایران ارتقا یابد.
بر اساس بررسی های آماری انجام شده 38/82 درصد زنانِ شاغل در بخش آموزشی و فرهنگی کار میکنند و در بخشهای خدمات فنی، مهندسی، حرفهای و کشاورزی، کمتر از 5 درصد اشتغال دارند. به عبارت دیگر، زنان در مشاغل فنی و مهندسی، خدمات فنی و حرفهای و کشاورزی کمتر تمرکز یافتهاند.
لیلی بروجردی، رئیس کمیته زنان و جوانان مجمع تشخیص مصلحت نظام در این مورد به خبر میگوید: «از آنجا که تصمیمات و اقدامات انجام شده در خصوص مسائل زنان در کشور با نوعی اعمال سلیقه و افراط و تفریط روبهرو بوده، ضروری است یک رویکرد مشخص مبنای عمل و تصمیمات دولتها در آینده قرار گیرد.» او ادامه می دهد: «رویکردی که هویت مستقل و برابر زن را در اجتماع به رسمیت شناخته و همزمان هویتی تکاملی و تعادلی برای او در خانواده قائل باشد. بر این اساس رویکرد «تناسب در حقوق و وظایف زن و مرد در خانواده و تساوی حقوق و تکالیف زن و مرد در اجتماع» میتواند راهگشای چالشها و پیچیدگیهای تصمیمگیری و برنامهریزی در مورد چگونگی استغال زنان در کشور باشد.»