تفکیک جنسیتی، دامن سالنهای موسیقی را هم فراگرفت. بعد از محسن یگانه، این بار قرعه به نام «احسان خواجهامیری» افتاد و مسوولان محلی شهرستان «نور» با این استدلال که محل حضور و نشستن آقایان و خانمها باید کاملا جدا از یکدیگر باشد، این کنسرت را منتفی کردند. این کنسرت که بنا بر اعلام برگزارکنندگان و طبق مجوز دریافتی قرار بود هشتم و نهم تیر در این شهرستان برگزار شود، بنابر درخواست مسوولان محلی مبنی بر تفکیکهای جنسیتی منتفی شد.
تفکیک جنسیتی در حالی در سالنهای موسیقی مشاهده میشود که رییسدفتر موسیقی وزارت ارشاد بهرغم تماسهای مکرر خبرنگار «شرق» در دسترس نبود و تلفنش تنها آهنگ پیشواز سمفونی شماره ۴۰ موتزارت را به تماسگیرنده پیشکش میکرد. احسان خواجهامیری، خواننده هم که تمایل چندانی به گفتوگو در این زمینه نداشت، تنها به ذکر این جمله بسنده کرد: «نباید خانوادهها را در کنسرتها از یکدیگر جدا کنیم و من قطعا در چنین کنسرتی شرکت نخواهم کرد.» در همین حال، رهبر ارکستر احسان خواجه امیری در گفتوگو با «ایسنا» با تایید این خبر گفت: «پس از اعلام این موضوع از سوی مسوولان شهرستان نور، تصمیم گرفتیم این کنسرت اصلا برگزار نشود.»
این چندمین نمونه از برخورد سلیقهای مسوولان محلی برخی شهرستانها با گروههای موسیقی است؛ از لغو کنسرت «همایون شجریان» در تبریز و کنسرت گیتارنوازی یک گروه موسیقی در بوشهر گرفته تا جلوگیری از کنسرت بداههنوازی «حسین علیزاده» و «پژمان حدادی» در نیشابور. بهانه لغو آن کنسرتها البته تفکیک جنسیتی نبود و به نظر میرسد این رویکرد تازه قرار است به روال کنسرتها تبدیل شود. هفته قبل هم کنسرت محسن یگانه گرفتار این مساله شد. قرار بود روزهای۳۱ خرداد و اول تیرماه این خواننده در شهرستان بجنورد روی صحنه برود که کنسرتش لغو شد. در این میان استدلال مقامات فرمانداری این شهر درباره لغو این کنسرت جالب توجه است؛ فرمانداری بجنورد طی نامهای به اداره ارشاد این شهر عنوان کرده بود به دلیل عدم وجود زیرساختهای مناسب، با برگزاری این کنسرت موافقت نشده. به گفته مقامات این شهر، این زیرساختها میتوانند مفاهیم مختلفی را در بر داشته باشد؛ هم بحث عدم وجود سالن مناسب و هم بحثهای سیاسی – فرهنگی که به نوعی در این ماجرا دخیل هستند. گویا در کنسرت قبلی که در این شهرستان برگزار شده بود، شماری از مسوولان محلی بجنورد مدعی بودند که در زمان اجرا، اختلاط بین زن و مرد در سالن سربسته به وجود آمده و این امر با فضای اجتماعی این استان و فضای دینی مردم آن مطابقت ندارد.
حتی یکی از مقامات این شهر صراحتا گفته بود: «از اختلاط زن و مرد در یک محیط سربسته میترسیم.» در هر حال این پرسش به ذهن میرسد که تکلیف خانوادههای حاضر در این کنسرتها چیست؟ خانوادههایی که از حداقل امکانات برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت برخوردارند آیا از این به بعد باید پا به سالنی بگذارند که پدر در یکسو و مادر در سوی دیگر سالن، دل به نغمهها بسپارند؟!
منبع: شرق