در شرایطی که چندین سال است، مقامات رژیم صهیونیستی با تهدید ایران، از ضرورت حمله نظامی برای جلوگیری از ادامه برنامه هستهای ایران سخن میگویند، یک گزارش جدید حاکی از آن است که نخستوزیر رژیم صهیونیستی دو سال پیش دستور چنین حملهای را صادر کرده بود؛ اما به دلایلی این حمله انجام نشده است.
به گزارش «تابناک»، گزارشی که روز گذشته در کانال ۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی پخش شده، این ادعا را مطرح کرده که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم در سال ۲۰۱۰ دستور آمادگی ارتش برای حمله به ایران را صادر کرده بود؛ اما این دستور به اجرا درنیامده است.
خبرگزاری فرانسه ضمن انتشار این گزارش نوشته، فرمان یاد شده به سبب مخالفت ژنرال «گابی اشکنازی»، فرمانده وقت ارتش و نیز «مئیر داگان»، رئیس سابق موساد به اجرا درنیامده است.
این گزارش حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۰ و در جریان یکی از جلسات کابینه، نتانیاهو تصمیم خود مبنی بر افزایش آمادگی ارتش به سطح «P plus» را اعلام میکند که به معنای آمادگی برای عملیات نظامی است. با این حال، داگان ضمن مخالفت با تصمیم نتانیاهو اعلام میکند، چنین تصمیمی صرفاً باید از سوی «کابینه امنیتی» اسرائیل که متشکل از پانزده وزیر است گرفته شود.
اشکنازی نیز نگران بوده که تلاش افزایش آمادگی ارتش، نشانههایی قابل ردگیری را باقی بگذارد. از سوی دیگر، وی گفته که ارتش برای حمله آماده نیست و ابزارهای عملی برای انجام عملیات علیه ایران را در اختیار ندارد.
در این رابطه، ایهود باراک به کانال ۲ اسرائیل گفته افزایش سطح آمادگی لزوماً به معنای ورود به جنگ نبوده؛ اما بر اثر این رخدادها، انجام هر گونه حمله به کلی از دستور کار بیرون شده است.
اما هرچند گزارش این شبکه در نوع خود جالب توجه مینماید، باید توجه داشت که یکی از انگیزههای انتشار آن، میتواند به رقابتهای انتخاباتی در رژیم صهیونیستی مربوط شود. در این رقابتها که به منظور به دست آوردن حداکثر کرسیهای پارلمانی در انتخابات چند ماه آینده انجام میشود، ایهود باراک و بنیامین نتانیاهو به عنوان دو رقیب رو در روی یکدیگر قرار گرفتهاند.
بنابراین، میتوان چنین تحلیل کرد که باراک میخواهد، با القای این امر که نتانیاهو تلاش داشته تصمیمی شخصی را درباره ایران به اجرا بگذارد، کارکرد وی را در این زمینه زیر سوال ببرد. در این رابطه، به ویژه این نکته که کانال ۲ اسرائیل، کانالی خصوصی است و اطلاعات مذکور نیز از سوی باراک در اختیارش قرار گرفته، میتواند تأییدکننده این امر باشد.