پنجاه و سومین رئیس جمهور ونزوئلا بامداد امروز پس از دو سال دست و پنجه نرم کردن با سرطان درگذشت. رئیس جمهور چپ گرای ونزوئلا که از سال 1999 در راس قدرت قرار داشت و سیاست های خاص و ضد امریکایی اش او را سال ها در جبهه یاران ایران در آمریکای جنوبی قرار داده بود پس از ماه ها درمان در کوبا، صبح امروز در کاراکاس در گذشت و ونزوئلا را برای هفت روز و ایران را برای یک روز در عزای عمومی فرو برد. گزارش زیر نگاهی دارد به زندگی سیاسی هوگو چاوز.
4 فوریه 1992، این نخستین باری بود که نام هوگوچاوز بر سر زبان ها افتاد. روزی که او کودتای نافرجامی را بر ضد رهبر وقت، کارلوس آندرس پرز عملیاتی کرد و سپس به زندان افتاد. این اقدام از او یک قهرمان ملی ساخت چرا که دولت پرز در تصور عامه مردم ونزوئلا دولتی فاسد بود چاوز پیش از افتادن به زندان در جلوی دوربین‌های تلویزیونی گفت که کودتایش «برای حالا» ناموفق بوده است.
26 مارچ 1994: هوگو چاوز پس از دو سال توسط رئیس‌جمهور وقت، رافائل کالدرا، مورد عفو قرار گرفت. او که در زندان از هم رزمانش خواسته بود سلاح های خود را زمین بگذارند پس از آزادی از زندان وارد عرصه سیاسی شد و تلاش کرد از طریق سیاسی به قدرت برسد.
24 جولای 1998: هوگو چاوز، نظامی بازنشسته در کنار همسرش ماریسابل رودریگوئز رسما کاندیداتوری خود در انتخابات را اعلام کرد. رقابت های که سرانجام به پیروزی او در سال 1999 منجر شد.
2 دسامبر 1998: تجمع چهارصد هزار نفری هواداران هوگو چاوز در یکی از کمپین های معروف انتخاباتی او، استقبال شدید مردم ونزوئلا از او او را پیروز انتخابات کرد و از او چهره ای اسطوره ای ساخت.
7 دسامبر 1998: پس از شمارش آرا، هوگو چاوز با کسب بیش 65 درصد آرا کسب شده به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم ونزوئلا برگزیده شد.
2 فوریه 1999: رئیس جمهور هوگو چاوز در برابر لوئیس آلفونسو داویلا، رئیس کنگره این کشور سوگند وفا داری یاد کرد و وارد کاخ ریاست جمهوری شد.
2 فوریه 1999: سخنرانی در کنگره لحظاتی پس از ادای سوگند.
11 جون 1999: دیدار هوگو چاوز و رئیس جمهور سابق ایالات متحده، بوش پدر در هوستون، آمریکا
24 اکتبر 2001: دیدار با ملکه الیزابت در کاخ باکینگهام
11 آوریل 2002: کودتای نظامی علیه هوگو چاوز، اتفاقی که منجر به سقوط چند روزه دولت او شد اما با حمایت مردم چاوز بار دیگر به قدرت بازگشت.
12 آوریل 2002: پدرو کارمونا به عنوان رئیس جمهور موقت دولت کودتا قدرت را به دست گرفت. این کودتا منجر به درگیری های خیابانی میان موافقان و مخالفان چاوز شد که بیش از 13 تن جان باختند.
13 آوریل 2002: حضور هواداران چاوز در خیابان ها که موجب شد او بار دیگر قدرت را از نظامی ها پس بگیرد
12 دسامبر 2002: یکی از نقاشی های دیواری بزرگ خیابانی در کاراکاس که تصویری از چه گورا، فیدل کاسترو، صدام حسین و معمر قذافی را به تصویر کشیده است.
11 ژانویه 2003: در پی اعتراض های صورت گرفته مجدد هوگو چاوز بار دیگر اعلام کرد که قصد کناره گیری از قدرت را ندارد.
16 آگوست 2004: جشن پیروزی مجدد هوگو چاوز با کسبی بیش از 58 درصد آرا
30 ژانویه 2007: دیدار هوگو چاوز با دوست و همپیمان قدیمی اش فیدل کاسترو در هاوانا
4 جولای 2011: هوگو چاوز پس از گذراندن یک دوره چهار هفته ای درمان در ونزوئلا به جمع مردم برگشت.
21 اوت 2011: هوگو چاوز پس از انجام دوره شیمی درمانی در کاراکاس، او چند هفته تحت درمان تیم پزشکی دومینیکنی بود.
2 دسامبر 2011: هوگو چاوز در کنار کریستینا کرشنر رئیس جمهور آرزامنتین، سفر او به آرژانتین نخستین سفر خارجی پس از اخبار مربوط به بیماری او بود.
24 فوریه 2012: استقبال از چاوز پس از گذراندن دوران جدید درمان در کوبا، وضعیت جسمانی او پیش از انتخابات ریاست جمهوری موجب نگرانی هواد ارانش شد.
9 دسامبر 2012: تجمع هواداران چاوز و دعا برای سلامتی او پس از انکه اخباری مبنی بر وخامت حال وی و عود کردن بیماری اش تایید شد.
15 فوریه 2013: آخرین تصویری از هوگو چاوز در کنار دو دخترش
