گروه های زیست محیطی در رابطه با نسل کشی پرندگان فریدونکنار نامه‌ای سرگشاده خطاب به معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست و معاون رئیس جمهور نوشتند.
به گزارش «تابناک»، متن این نامه که پانزده پرسش پیرامون مسائل مرتبط با نسل‌کشی پرندگان در فریدونکنار به آن پیوست شده، بدین شرح است:
بنام خالق زیبایی‌‌ها
سرکارخانم دکتر ابتکار
ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست
با سلام و عرض ادب،
بدون شک پس از گذشت یک سال از فعالیت دولت جدید از جمله خشنودی‌های گروه‌های مردمی دوستدار محیط‌زیست، گسترش جایگاه مردمی و امکان اظهار نظر و تبادل اطلاعات این گروه‌ها با مسئولان سازمان حفاظت محیط‌زیست است. تغییر رویه در برخورد با بخش مردمی آنچنان آشکار است که نیاز به هیچ توضیح و تفسیر ندارد.
دیدگاه والای شما در برخورد با مواردی چون آلودگی هوا و مقوله شکار حیات وحش نیز چنان تاثیر گذار بوده است که یقینا در تاریخ کشور به عنوان نقطه عطفی ثبت خواهد شد. ما همگی از شما صمیمانه سپاسگزاریم.
همانگونه که مستحضر هستید مبحث صید پرندگان و دامگاه‌های منطقه فریدونکنار سال‌هاست در لیست مشکلات محیط زیست کشور قرار گرفته و دلسوزان زیادی را متوجه خویش ساخته است. چنین به نظر می‌رسد علی رغم همه تلاش‌های مردمی و دولتی، معضل کماکان برقرار است و با آغاز فصل مهاجرت می‌رود با تکرار دردناک تاریخ دهه‌های گذشته شاهد کشتار و نسل‌کشی گونه‌های بسیاری از پرندگان و حیات وحش در این منطقه باشیم.
گروه‌ها و موسسات مردمی امضا کننده این نوشتار ضمن سپاسگزاری از حسن نظر شما، درخواست خویش را جهت متوقف شدن روند غیرقابل توجیه کنونی با ارایه سوالاتی برای روشن تر شدن فاجعه مذکور، حضورتان تقدیم می‌نمایند. هدف از این مجموعه سوالات، ایجاد موج اطلاع رسانی و همراهی سازمان حفاظت محیط زیست جهت سرعت بخشیدن به اقدامات قانونی موثر در تغییر نگرش برخی مسئولان و تسریع در اجرایی شدن تصمیمات آن سازمان محترم است.
سوال‌های گروه‌های مردمی از ریاست سازمان محیط زیست کشور در مورد دامگاه‌های فریدونکنار؛۱ ـ چرا قوانین جاری سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص صید و شکار در بخش محدودی از کشور (فریدونکنار) متفاوت اجرا می‌شود و یا بهتر بگوییم اجرا نمی‌شود؟ آیا منطقه فریدونکنار و افراد حاضر تفاوتی با دیگر مناطق کشور دارند؟
۲ ـ آیا بهانه کسب درآمد و معیشت برای عده‌ای محدود، می‌تواند دلیل قابل قبولی برای رها کردن روند غیرقانونی شکار و صید در محدوده فریدونکنار و در ادامه دست درازی متخلفان به میراث طبیعی کشور و بیت المال باشد؟
۳ ـ آیا افراد دیگر نقاط کشور از جمله دیگر کشاورزان، اجازه دارند با ایجاد دامگاه‌های مشابه به صید نه تنها پرندگان که سایر گونه‌های حیات وحش اقدام کنند؟ چرا؟ آیا تفاوتی بین دامگاه‌داران و دیگر شالی‌کاران و یا کشاورزان کشور وجود دارد؟
۴ ـ آیا سازمان حفاظت محیط زیست از ضمانت لازم جهت اجرایی شدن قوانین مصوبه خویش در خصوص دامگاه‌ها و روش‌های صید غیر مجاز برخوردار است؟
۵ ـ چرا سازمان حفاظت محیط زیست با باند مافیایی شناخته شده در خصوص صید، زنده‌گیری و قاچاق پرندگان از جمله گونه‌های حمایت شده کشوری و جهانی و فروش آن به مراکز نگهداری دولتی و خصوصی برخورد جدی نمی‌کند؟ آیا ردپای برخی وابستگان سازمان حفاظت محیط زیست در این بخش احساس می‌شود؟
۶ ـ چرا گونه‌های حمایت شده و در خطر انقراض جهانی و یا حفاظت شده کشوری آشکارا در انظار عمومی به حراج گذاشته می‌شوند؟ چه سازمانی وظیفه نظارت و ایجاد محدودیت‌های لازم را بر عهده دارد؟
۷ ـ چرا با روش‌هایی که به نسل کشی و قتل عام دسته جمعی پرندگان منتهی می‌شود با قاطعیت برخورد نمی‌شود و موارد زیاده‌خواهی گروهی متخلف برای عموم مردم شفاف‌سازی نمی‌شود؟
۸ ـ آیا تهدید به ضرب و جرح و ایجاد رعب و وحشت جهت صید و کشتار غیر قانونی پرندگان توسط عده‌ای مشخص، خارج از چهارچوب امنیت ملی کشورمان نیست؟
۹ ـ با توجه به تبدیل تالاب بین‌المللی کشور (فریدونکنار) و مناطق اطراف به سیاه چاله نسل‌کشی پرندگان، تکلیف معاهدات بین‌المللی چون کنوانسیون رامسر (Ramsar Convention)، کنواسیون گونه‌های مهاجر (CMS)، تفاهم نامه حفاظت از پرندگان مهاجر آبزی اوراسیا ـ آفریقا (AEWA) و بسیاری دیگر از تعهدات و معاهدات بین‌المللی و منطقه‌ای چیست؟ آیا سازمان حفاظت محیط زیست قصد خروج از این معاهدات را دارد؟ آیا روند کنونی حضور نمایندگان سازمان حفاظت محیط زیست در این معاهدات، سبز نمایی فاجعه جاری در دیدگاه بین‌المللی نیست؟
۱۰ ـ آیا روند کنونی به آبروی ملی و وجهه جهانی کشور عزیزمان ایران لطمه‌ای وارد نمی‌کند؟ آیا این گونه عملکرد، مخالف با اخلاق محیط زیستی نیست؟
۱۱ ـ آیا از دیدگاه اخلاقی و شرعی نسل کشی جانوران در معرض تهدید و یا در خطر انقراض و یا حتی غیر حمایت شده، مورد تایید است؟ آیا این مورد باعث پایین آمدن رتبه زیست محیطی کشور در جهان نمی‌شود؟ آیا این به معنی دست درازی به حقوق مسلم نسل‌های آتی نیست؟
۱۲ ـ با توجه به تسری این ناهنجاری اجتماعی و تخلف آشکار به دیگر نقاط کشور، از جمله استان‌های مجاور و یا بعضا دیگر استان‌های کشور، مسئولیت این نسل کشی و عواقب بعدی آن با چه ارگان و یا سازمانی خواهد بود؟
۱۳ ـ چرا قانون «از کجا آورده‌ای؟» در بخش نظارت سازمان حفاظت محیط زیست بر مراکز نگهداری حیوانات جایگاهی ندارد؟ چرا بسیاری از مراکز نگهداری حیات وحش اعم از نیمه دولتی و خصوصی، با خرید جانوران صید و زنده‌گیری شده خصوصا در استان مازندران و دیگر استان‌های اطراف، به راحتی مجوز لازم برای نگهداری دریافت می‌کنند؟ آیا این سبزشویی بارز تخلفات انجام شده و دور زدن قوانین نیست؟
۱۴ ـ در مصاحبه مدیر کل دفتر تنوع زیستی و حیات وحش با برخی رسانه‌ها، در حاشیه همایش حقوق حیوانات، چنین اعلام شد که سازمان در یک برنامه چند ساله اقدام به تغییر وضعیت کنونی خواهد نمود. در همین راستا بنا به گفته ایشان امسال با اعلام رسمی به استان مازندران، با برپایی هرگونه دام هوایی به طور جدی برخورد خواهد شد. جدای از این مورد که قوانین گذشته و کنونی برپایی این دام‌ها را از پایه غیر قانونی می‌دانسته است، آیا شما اجرایی شدن مصوبه قانونی سازمان حفاظت محیط زیست که سال‌ها مهجور مانده است را در پاییز و زمستان جاری تضمین می‌نمایید؟
۱۵ ـ درخواست جنابعالی از گروه‌های مردم نهاد در برخورد با نسل کشی حیات وحش در محدوده فریدونکنار چیست؟
با احترام
گروه پرنده نگری و پرنده شناسی طرلان info@birdwatching.ir
کانون محیط بان info@mohitban.ir
انجمن یوزپلنگ ایرانی info@wildlife.ir
دیده بان حقوق حیوانات info@arw.ir 
