عزت‌الله ضرغامی، رئیس اسبق سازمان صدا و سیما و از فعالان سیاسی اصولگراست که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری، نامش در برهه ای به عنوان یکی از کاندیداهای این جریان هم مطرح شد. ضرغامی پس از پایان مسئولیتش در صدا و سیما با وجود عضویتش در شورای عالی فضای مجازی، عمده فعالیت ها و اقدامات خود را در همین حوزه فضای مجازی با آب و تاب خاصی به نمایش می گذارد که آخرین آن به انتشار مطلبی در کانال تلگرامی‌اش ـ که از دیدار و گفت‌وگو با «حسین کروبی» فرزند «حجت الاسلام مهدی کروبی» برمی گردد، خبر داده است.
به گزارش «تابناک»؛ ضرغامی در توضیح این مطلب ضمن انتشار عکس دیدارش با فرزند کروبی نوشته است: «یک استکان چای با حسین کروبی (شهریور۹۶)» در ادامه پست تلگرامی اش گفته: «آقای کروبی در دوره ریاست مجلس ششم به نیروهای تندروی مشارکتی اعتماد نداشت. از من خواسته بود تا مطالب مهم را مستقیم و یا از طریق حسین آقا به ایشان اطلاع دهم، نه دفتر ریاست! به همین دلیل، رابطه من با ایشان صمیمی و صریح است.»
ارتباط ضرغامی و کروبی در مجلس ششم
ضرغامی در دوران ریاست کروبی در مجلس ششم، معاونت صداوسیما در امور استان‌ها و حقوقی و امور مجلس را بر عهده داشت و ریاست این سازمان نیز بر عهده «علی لاریجانی» بود. احتمالا اشاره اش به رابطه اش با کروبی در مجلس ششم نیز به همین دلیل است.
دیدار عزت الله ضرغامی به عنوان یک چهره اصولگرا با فرزند مهدی کروبی را می توان از جهات گوناگون رویداد مثبت و خوبی تحلیل کرد. در وهله نخست، طبیعتا این دیدار را می توان بر خلاف آنچه تا کنون به اشتباه شکل گرفته، «تلاشی برای غیر امنیتی کردن موضوع و مسأله حصر» ارزیابی کرد، چون تا وقتی این موضوع بدین شکل تحلیل و ارزیابی شود، هرگونه بررسی و پرداختن به آن هزینه زا و مشکل ساز خواهد بود.
در حقیقت اقدام یک فعال اصولگرا و شناخته شده با فرزند یکی از محصورین می تواند حساسیت ها درباره امنیتی جلوه دادن این موضوع را بکاهد و راهکارهای مناسبی پیش روی این موضوع قرار دهد که هم حاکمیت و هم بستگان محصورین و خود آنها نیز درباره آن فکر کرده و به نتیجه برسند.
برخی با مسأله حصر منافع سیاسی‌شان را تأمین میکنندیکی دیگر از آسیب هایی که درباره موضوع حصر ایجاد شده، «تلاش برخی برای اینکه این مسأله را همواره جزو اولویت های اصلی جامعه قرار دهند و در پس این تلاش خود بهره برداری های سیاسی لازم را از موضوع حصر ببرند» است. در حقیقت این طیف به دنبال این هستند تا با پررنگ کردن موضوع حصر از آن در جهت منویات و منافع سیاسی خود استفاده کنند؛ هرچند اگر کاری هم در خصوص این موضوع نکنند!
این طیف که از آنها به نوعی به عنوان بخشی از موافقان حصر یاد می شود، نه تنها مخالفتی با این موضوع در گذشته نکرده اند، بلکه ادامه این روند را باعث دستیابی به منافع بیشتر برای خود می دانند، لذا شعار زیادی درباره حصر سر می دهند و از این طریق خود را در جامعه مطرح می کنند، اما اقدام عملی برای رفع موضوع حصر صورت نمی دهند، چون در این صورت، بخشی از منافع و بهره برداری های سیاسی شان از کف می رود.
اینکه از سوی طیفی از جامعه (اصولگرایان) اقدامات لازم برای اینکه حصر از اولویت اصلی جامعه خارج شود، صورت بگیرد و تلاش شود تدریجی این مسأله در فضایی آرام و بدون بهره برداری سیاسی مرتفع شود، اقدامی است که می توان از دیدار اخیر این گونه برداشت کرد.
چرا دیدار با خانواده محصورین بهترین کار است؟ از طرفی می توان از دیدار ضرغامی با حسین کروبی این گونه برداشت کرد که راهکار مذاکره با کسانی که با محصورین ارتباط مستقیم، خانوادگی، عاطفی و احساسی دارند، ارجح بر هرگونه دیدار سیاسی است، چون قطعا کسانی که به دلیل نسبت خانوادگی شان خواهان رفع حصر هستند، کمترین قصد برای بهره برداری سیاسی از این موضوع را دارند.
تحلیل دیگر از این دیدار این است که بخشی از جریان اصولگرایی به این نتیجه رسیده اند که برای رفع حصر قدم های لازم را بردارند تا در صورت مرتفع شدن این مسأله، استفاده ابزاری و جناحی از موضوع رفع حصر صورت نگیرد؛ موضوعی که جریان مقابل اصولگرایان تاکنون بهره برداری های زیادی از آن به ویژه در ایام انتخابات کرده اند و پس از آن نیز دیگر این موضوع از دستور کارشان خارج شده است.
چهار رویکردی که اصولگرایان باید دنبال کننداگر اصولگرایان به این نتیجه رسیده باشند که برای رفع حصر نخست باید تلاش کنند تا این مسأله غیرامنیتی جلوه کند، در ثانی اعتقاد به رفع آن داشته باشند، اما به صورتی که این مسأله اولویت اصلی کشور نباشد، ثالثا برای مرتفع کردن این مسأله اولویت را به برقراری ارتباط مستقیم با افرادی بدهند که با محصورین ارتباط خانوادگی، نسبی، عاطفی و احساسی دارند و نمی خواهند از آن برای منافع سیاسی خود بهره ببرند و رابعا قدم هایی در این زمینه بردارند تا در صورت رفع حصر، جناح مقابل نتواند بهره برداری سیاسی از آن داشته باشد، طبیعتا می تواند اقدام ارزشمندی تلقی شود.
در شرایطی که کشور با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کند، طبیعتا پرداختن به «حصر» ـ که یکی از مشکلات داخلی که با اجماع احزاب سیاسی و مسئولان می تواند حل شود ـ خیلی منطقی به نظر نمی رسد، چون در چنین شرایطی، هم دولت و هم سیاسیون در صورت بروز هر مشکلی و کاستی می توانند، با تحریک افکار عمومی در مورد حصر، مطالبات مردم را به حاشیه برانند و در پس موضوعی پنهان شوند که ارتباطی با عملکرد و لزوم پاسخگویی به افکار عمومی ندارد.
