جدا از اعتراضات مردمی و خودجوشی که در سال و ماه‌های گذشته با محوریت منابع آب بروز کرد و محور آن مطالبات برحق مردمی بود، اکنون نشانه‌هایی وجود دارد که ثابت می‌کند این بحران به دستاویزی برای آشوبگران تبدیل شده است؛ نشانه هایی که شاید در نگاه اول ساده انگارانه به نظر برسند، اما واقعیت هایی انکار ناشدنی هستند.
به گزارش «تابناک»، در ماه و سال‌های اخیر، مقوله آب به شدت خود را وارد مباحث امنیتی کرده و کاهش این ماده حیاتی در نقاط مختلف کشور به اعتراضات گسترده مردمی دامن زده است؛ اعتراضاتی که بعضاً نشانه‌هایی از ساختگی بودن در آن‌ها دیده می‌شود و امکان به چالش کشیدن امنیت در آن‌ها بسیار بالاست.
جدا از اعتراضاتی که در گذشته و در برخی استان‌ها مثل اصفهان، چهارمحال بختیاری، خوزستان، کرمان، یزد، آذربایجان غربی و... در رابطه با کاهش نزولات جوی و بروز کرد، در روز‌های گذشته نیز این اعتراضات با دامنه گسترده در فضای مجازی در شهر خرمشهر و روستا‌های اطراف آن شکل گرفت.
بر خلاف اعتراضات گذشته منابع آب که بیشتر حول محور منابع آب کشاورزی و خسارات زیست محیطی رخ می‌داد، این بار و در شهر خرمشهر محور اعتراضات کاهش منابع آب شرب بود؛ اتفاقی که مستقیم با زندگی مردم شهر و روستا‌های بخش‌های از استان خوزستان گره خورده و نگرانی‌های فراوانی را ایجاد کرده است.
مشکل امروز منابع آب شهر خرمشهر را باید به بخش جدا از هم تقسیم و ارزیابی کرد. نخست بحث کاهش کیفیت منابع آب و شوری بیش از حد آن که گفته می‌شود به دنبال کاش ورودی آب رود‌های منطقه به خلیج فارس و بالا آمدن آب دریا رخ داده است و دیگری قطع ناگهانی آب شهر خرمشهر که در پی شکسته شدن لوله آب غدیر در پنجم تیرماه اتفاق افتاد.
در رابطه با راهکار‌ها برای کاهش شوری آب منطقه، راهکار اصلی مسئولان احداث سدهایی، چون سد مارد بر روی رود‌های محلی منطقه و جلوگیری از ورود آب شور به رود کارون در جریان است که نشان می‌دهد، تلاش‌ها برای افزایش کیفیت آب شهری منطقه در جریان است و مسئولان نسبت به این موضوع بی تفاوت نیستند.
اما به محض بروز مشکل شوری آب و افزایش اعتراضات مردمی، در پنجم تیرماه و بناگاه لوله تأمین آب شرب شهر خرمشهر که طرح انتقال آب غدیر از ایستگاه قیصریه تأمین می‌شود، در منطقه هویزه می‌شکند که زمینه را برای افزایش بحران آبی در این شهر جنوب غرب کشورمان افزایش می‌دهد.
در این رابطه عبدالله سامری، نماینده مردم خرمشهر در آیین کلنگ‌زنی سه پروژه عمرانی در خرمشهر و در پی اعتراض یک شهروند خرمشهری به وضعیت نامناسب آب شرب از نامهربانی مسئولان سخن گفت و این شرایط را با جنگ مقایسه کرد.
سامری افزود: همان طور که نمی‌توانستیم مانع جنگ شویم، امروز هم نمی‌شود مانع پیشروی آب دریا به رودخانه‌ها شد.
وی ادامه داد: خشکسالی مشکلی است که ۲۳ استان کشور با آن درگیرند و انتقال آب هم ۱۷ سال پیش انجام شده و ایجاد این شرایط به من و دیگر مسئولان فعلی ارتباطی ندارد.
سامری گفت: همه در تلاشند شرایط را کنترل کنند و از مردم انتظار می‌رود در این شرایط به جای تخریب در فضای مجازی به مسئولان کمک کنند.
وی علت شور شدن آب طی چند روز گذشته را شکسته شدن لوله آب غدیر در هویزه اعلام کرد و گفت: شب سه‌شنبه ساعت ۱۰ لوله آب غدیر در هویزه شکست و مجبور شدند آب غدیر را قطع کنند که دیگر هیچ آبی به خرمشهر نرسید.
سامری ادامه داد: دو راه وجود داشت؛ یا آب قطع شود تا مردم مجبور شوند بی‌آبی را تجربه کنند یا آب از کانال ژیان تأمین شود؛ بنابراین، مجبور شدیم آب شور وارد لوله‌های آب کنیم.
وی از پایان عملیات تعمیر محل شکستگی لوله غدیر خبر می‌دهد و در ادامه یادآور می‌شود، تعمیر لوله تا اتصال مجدد آب غدیر که ۷۵ درصد آب شرب خرمشهر را تامین می‌کند مدت زمانی چند ساعته نیاز دارد.
هرچند به دلیل کاهش منابع رودخانه‌ای به دریا آب شور خلیج فارس بالا آمده و این تهدید انکارناشدنی است، گفته‌های نماینده مردم خرمشهر در مجلس شورای اسلامی و نیز مشاهدات عینی نشان می‌دهد، علت شوری آب شهر خرمشهر و روستا‌های اطراف آن در روز‌های گذشته نه مشکل عدم تأمین آب شرب، بلکه شکسته شدن لوله انتقال آب غدیر بوده است.
بخاطر شکسته شدن این لوله آب که هم اینک از منابع آب مطمئنی حداقل در کوتاه مدت برخوردار است، مسئولان مجبور می‌شوند تا اطلاع ثانویه آب شور موجود را وارد لوله‌های آب کنند و با بالا گرفتن اعتراضات همان را هم قطع کنند.
این رویه به اعتراضات گسترده‌ای دامن می‌زند که در ادامه به نماز جمعه شهر خرمشهر نیز کشیده می‌شود و برای ساعاتی این نماز عبادی سیاسی و بخش‌هایی از شهر را با اعتراضات گسترده همراه می‌کند.
در جریان این اعتراضات به خوبی روشن می‌شود که احتمال مدیریت شده بودن آشوب شکل گرفته در شهر خرمشهر زیاد است و احتمالاً عده‌ای با برنامه ریزی قبلی نسبت به شکسته لوله آب شهر و سازمان دهی این بحران اقدام کرده اند.
به هر حال وابستگی آب شرب شهری به منابع آب ناپایدار در بسیاری از نقاط کشور، این زمینه را فراهم کرده است که عده‌ای فرصت طلب در پی بهره برداری سیاسی از این جریان باشند و این مسأله ضرورت را ایجاب می‌کند که مسئولان بر نظارت دقیق فرایند آب رسانی به شهر‌ها و فعل و انفعالات این حوزه‌ها دقت بیشتری داشته باشند.
جدا از اعتراضات مردمی و خودجوشی که در سال و ماه‌های گذشته با محوریت منابع آب بروز کرد و محور آن مطالبات برحق مردمی بود، اکنون نشانه‌هایی وجود دارد که ثابت می‌کند این بحران به دستاویزی برای آشوبگران تبدیل شده است؛ نشانه هایی که شاید در نگاه اول ساده انگارانه به نظر برسند، اما واقعیت هایی انکار ناشدنی هستند.
