«چقدر زمان لازم است تا یک طرح و ایده به اجرا درآید؟»: این پرسشی است که اگر مشترکا از مسئولان و برخی سودجویان بپرسیم، به پاسخ‌های جالب توجه و قابل تأملی خواهیم رسید.
به گزارش «تابناک»؛ تولد همزمان برخی طرح‌های کلان و شیوه‌های کلاهبرداری در کشورمان، رویدادی است که هرچند پیدا کردن قدمتش چندان ساده نیست، نمونه‌های فراوانی از آن می‌توان یافت؛ نمونه‌هایی که تکرارشان نشان از اشکالاتی بنیادی و کلیدی دارد که ظاهرا قرار نیست دیده شده و رفع شوند.
اتفاقی که طی هفته‌ها و روز‌های اخیر، نمونه جدیدی از آن رونمایی شده و بسیاری را به مشکلاتی گرفتار آورده است؛ کلاهبرداری از مردم، همزمان با اجرای طرح توزیع بسته حمایتی. سودجویی آن هم در ابعاد وسیع و نگران کننده از طرحی که هنوز در نیمه راه است.
اتفاقی که از روز‌های شروع این طرح میشد، مقدمات وقوعش را دید. از زمانی که گفته شد متقاضیان دریافت بسته به فلان شماره پیامک بزنند و به فلان سایت بروند و... آنقدر این طرح حمایتی را پر اشکال آغاز کردند که بسیاری سرگردان شده و فرصتی طلایی برای ورود سودجویان فراهم آمد.
ورود فرصت طلبان به طرحی که قرار بود به سرعت اجرایی شده و پایان بیابد، اما نه تنها این گونه نشد، که معلوم نیست چه زمانی پایان خواهد یافت. این را می‌شود از سخنان امروز مدیرکل دفتر مطالعات و رفاه اجتماعی وزارت رفاه دریافت که گفته: «توزیع بسته حمایتی میان جاماندگان بسته حمایتی به محض تأمین اعتبار آغاز می‌شود.»
اظهار نظری که نشان می‌دهد هنوز اعتبار بخشی از طرح تأمین نشده و مشخص نیست چه زمانی این اتفاق رقم خواهد خورد. آن هم در شرایطی که برخی سودجویان از اطلاع رسانی پر اشکال مسئولان نهایت بهره را برده و زیرساخت کلاهبرداری از بسیاری از مردم را فراهم آورده اند؛ زیرساختی که بخشی از آن، دایر کردن سایت و سامانه ارسال انبوه پیامک بوده است.
ساز و کاری برای فریفتن مردم و کلاهبرداری از ایشان که طی روز‌های گذشته برخی رسانه‌ها کوشیدند در خصوص آن شفاف سازی کرده و مانع افتادن مردم به دام کلاهبرداران شوند و به موازات ایشان، پلیس نیز پیگیری‌هایی را به انجام رساند؛ اقداماتی که اگر اطلاع رسانی دقیق شیوه اختصاص و توزیع بسته‌های حمایتی صورت گرفته یا شیوه‌های دیگری برای انجام این طرح اتخاذ شده بود، بی نیاز از آنها می‌بودیم.
به عبارت بهتر، اگر از ابتدا استفاده از پیامک یا مراجعه به سایت برای اختصاص این بسته‌های حمایتی تجویز نمی‌شد، فرصتی برای سودجویان فراهم نمی‌آمد که نیازمند ورود پلیس و هشدار‌های رسانه‌ها در این خصوص باشیم. اشکالی که پیش از این هم به بسیاری از طرح‌های به اجرا درآمده توسط دولتمردان وارد شده است.
طرح‌هایی که قرار است گره از کار مردم باز کنند، اما آنقدر بد به اجرا درمی‌آیند که بسیاری را به گره‌هایی جدید مبتلا میکنند. طرح‌هایی که گویی میزان آمادگی سودجویان برای بهره برداری از آنها از میزان آمادگی مسئولان بیشتر است، به گونه‌ای که طرح به نیمه رسیده، شاهد شکل گیری سایت‌های کلاهبرداری و سامانه‌های ارسال انبوه پیامک‌های جعلی پیرامون آن هستیم.
به این اشکالات، شائبه بی اطلاعی مسئولان از قشرهای نیازمند حمایت در شرایط اقتصادی این روز‌های کشور و فراخوان افراد با پیامک و مراجعه به سایت را هم باید افزود که در نوع خود بسیار قابل تأمل است. وضعیت مبهمی که موجب می‌شود، بسیاری از مردم با دریافت پیامک‌هایی که مضمون آنها بهره‌مند شدن ایشان از دریافت بسته‌های حمایتی و هدایت ایشان به سوی کلاهبرداران است، به دام بیفتند.
افرادی که خیلی زود به صف مال باختگان می‌پیوندند تا مشخص شود، بار دیگر مسئولان "چاه نکنده، مناز دزدیده‌اند"؛ مسئولانی که تنها برای ایمن سازی شیوه توزیع بسته‌های حمایتی و اطلاع رسانی دقیق پیرامون آن، که حتی برای تأمین بودجه اجرای کامل این طرح هم تدبیر نمی اندیشند!
در ایران از یک طرف کلا کلاهبرداری هزینه چندانی ندارد و با قوانین و ساز و کار موجود انتظامی و قضایی پیگیرد کلاهبرداران خیلی سخت و از نظر وقت و هزینه گزاف است و دست آخر به فرض محکومیت هم مجازات ها اصلا بازدارنده نیست. اما از آن طرف کلاهبرداران نیازی به طی مراحل اداری و ساز و کارهای پیچیده قضایی برای کلاهبرداری خود ندارند. در نتیجه بعید در جهان جایی برای کلاهبرداران امن تر از ایران باشد. 
واقعا همینطوره
