مجله ورایتی در گزارشی با تشریح آثار تحریم‌های آمریکا علیه صنعت سینمای ایران، به ابعادی از خسارات این تحریم‌ها به سینماگران ایرانی اشاره کرده که نشان می‌دهد برخلاف ادعای مقامات آمریکایی، این تحریم‌ها مشخصاً مردم و تولیدکننده خصوصی محتوای غیرسیاسی برای عموم مردم را هدف قرار داده است؛ گزارشی که نشان می‌دهد سینمای ایران از گزند این تحریم‌های غیرانسانی در امان نمانده است.
به گزارش «تابناک»؛ سینمای ایران در دو ماه نخست از سال هزار و سیصد و نود و هشت با افزایش فروش نسبت به مدت مشابه مواجه بود و دست‌کم تاکنون تحریم‌ها نتوانسته تاثیر عمیقی در انتخابات تماشاگران سینما داشته باشد و آنها را وادارد که این سرگرمی را از سبد مصرفی خود حذف کنند؛ هرچند شاید در میان مدت در این حوزه نیز شاهد اتفاقاتی باشیم. با این حال در بدنه سینمای ایران شرایط دیگری حاکم است و با افزایش ارزش دلار در مقابل تومان و اعمال تحریم‌های مالی آمریکا علیه ایران، دشواری‌هایی در مسیر فیلمسازی به وجود آمده است.
ورایتی در گزارشی به برخی جزئیات اتفاقاتی که برای سینمای ایران رخ داده پرداخته است. کتایون شهابی که در سال‌های اخیر به عنوان پخش‌کننده فعالیت داشت و حتی عضو هیات داوران این جشنواره شد، در رابطه با آثار تحریم‌ها به خبرنگار ورایتی گفته است: «وضعیت اقتصادی یک فاجعه برای سینمای مستقل است. تورم به کاهش بودجه و منابع مالی منجر شده است. تحریم‌ها به این معناست که فیلم‌های ایرانی نه فقط به ایران بلکه به هیچ کشوری نمی‌تواند فروخته شود، چرا که امکان انتقال پول وجود ندارد.»
نوید محمدزاده در نمایی از فیلم «متری شیش و نیم»
شهابی که برای فروختن رایت فیلم «من می‌ترسم / I’m Scared» تازه‌ترین اثر بهنام بهزادی در جشنواره کن حضور دارد، درباره روند تولید این فیلم گفت: «از سال گذشته که به شدت ارزش پول ایران کاهش یافت، هزینه عوامل و اقامت تولید فیلم دو برابر شد. فیلمبرداری آغاز شده بود و خوشبختانه بازیگرانی که برای فیلم قرارداد بسته بودند، درخواست بازپرداخت نداشتند اما بودجه این فیلم از 550 هزار دلار به 870 هزار دلار افزایش یافت. اگر بهزادی اکنون تولید را آغاز کرده بود، نمی‌توانست تکمیلش کند.»
این پخش کننده تأکید کرد: «کمپانی‌های آمریکایی که با ایرانی‌ها کار می‌کنند، مجازات می‌شوند و به همین نمی‌خواهد هیچ ریسکی کنند و همین مسئله حضور کارگردان‌های ایرانی را در جشنواره‌ها، جوایز و رویدادهای تبلیغاتی غیرممکن می‌سازد.»
محمد اطبایی دیگر پخش‌کننده ایرانی که به دنبال فروختن «متری شیش و نیم» در بازار فیلم کن بوده و رایت آن را در فرانسه به کمپانی «وایلد بانچ / Wild Bunch» فروخته نیز به ورایتی گفته است: «هرکس در این تجارت باید یک حساب بانکی یا یک شرکت خارج از ایران داشته باشد، در غیر این صورت به سادگی نمی‌توانید فیلم‌ها را بفروشید و یا حتی هزینه‌های خود را در هنگام حضور در بازارهای مالی پرداخت کنید.»
الناز شاکردوست در نمایی از «من می‌ترسم»
او درباره تأثیر تحریم‌ها بر تولید در سینمای ایران گفته است: «تحریم‌ها باعث کاهش تولیدات سینمای ایران از 169 عنوان فیلم در سال 2017 به 116 عنوان فیلم در سال 2018 شده است. این نخستین تأثیر واضح تحریم‌هاست که می‌توانیم ببینیم. بودجه‌های عمومی و خصوصی نیز کاهش یافته است. همچنین بسیاری از فیلمسازان ایرانی تصور می‌کنند با تحریم‌های سیاسی، انتخاب فیلم‌های ایرانی برای جشنواره‌های بین‌المللی سخت‌تر شده است.»
این پخش کننده در عین حال متذکر شده است: «البته برای کارگردان‌هایی نظیر جشنواره پناهی که به عنوان مخالف شناخته می‌شوند، تحریم‌ها یک مشکل نیستند!» ورایتی در این زمینه به فروش رایت فیلم «سه رخ» جعفر پناهی به کمپانی آمریکایی «کینو لوربر / Kino Lorber» در سال گذشته اشاره کرده است.
بابک کریمی، بازیگر ایرانی نیز به گزارشکر ورایتی گفته است: «با وجود این شرایط، فیلمسازان ایرانی همچنان به کار خود ادامه می‌دهند. ما در شرایط بی‌ثباتی و عدم اطمینان زندگی می‌کنیم.»
مجله ورایتی در گزارشی با تشریح آثار تحریم‌های آمریکا علیه صنعت سینمای ایران، به ابعادی از خسارات این تحریم‌ها به سینماگران ایرانی اشاره کرده که نشان می‌دهد برخلاف ادعای مقامات آمریکایی، این تحریم‌ها مشخصاً مردم و تولیدکننده خصوصی محتوای غیرسیاسی برای عموم مردم را هدف قرار داده است؛ گزارشی که نشان می‌دهد سینمای ایران از گزند این تحریم‌های غیرانسانی در امان نمانده است.
نوید محمدزاده در نمایی از فیلم «متری شیش و نیم»
الناز شاکردوست در نمایی از «من می‌ترسم»
