سرمربی جدید استقلال از علاقه خود به خانواده و البته بد شانسی‌های زیادش در فوتبال اروپا صحبت کرد.
به گزارش تابناک ورزشی، آندره آ. استراماچونی در اولین تجربه گفت و گوی تلویزیونی خود رو به روی دوربین برنامه ورزشگاه نشست تا درباره حضور در ایران و بسیاری از موضوعاتی که هواداران را کنجکاو کرده، صحبت کند. مشروح صحبت‌های او در ادامه می‌آید:
خودتان را برای مردم ایران بیشتر معرفی کنید.
من در رم متولد شدم و یک ایتالیایی هستم. بخش اول زندگی را در رم گذراندم و تا ۱۳ سالگی در همین شهر بودم و بعد برای ادامه فوتبال به بولونیا رفتم. آن زمان ۱۵ سال داشتم و من خیلی زود شهر خود را ترک کردم و این برای من سخت بود، زیرا جوان بودم. در حال رشد بودم و از حد نرمال بیشتر برای من سخت گذاشت. من تحصیلات کلاسیک را ادامه دادم و فوتبال در کنار درس بود. دوران سختی داشتم؛ دو عمل روی زانو داشتم و کارم به سومین عمل رسید. ما در ایتالیا یک ضرب المثل داریم که می‌گوید اگر دری روی تو بسته شد، دری دیگر روی تو باز می‌شد. در ۲۳ سالگی سرمربی یک تیم آماتور با بازیکنان ۱۳-۱۴ ساله شدم. فقط برای لذت و سرگرمی این کار را می‌کردم و برنامه‌ای نداشتم. بعد از حضور در این باشگاه آماتور، یک تیم آماتور به من پیشنهاد داد و من مشغول کار شدم و با آن تیم قهرمان لیگ‌های آماتوری شدم. باشگاه آ. اس رم من را دعوت کرد و من ۶ سال آنجا حضور داشتم. از بازیکنان تشکر می‌کنم؛ به ویژه از آقای کونته. او پدر فوتبالی من بود. ۶ سال سابقه حرفه‌ای در رم و اینتر میلان و دیگر تیم‌ها داشتم.
در مورد خانواده خودتان هم اگر علاقه دارید صحبت کنید.
پدر و مادرم را دوست دارم. برادرم یک مهندس است. ۱۰ سال قبل ازدواج کردم و دو فرزند دارم؛ یک پسر به نام جولیو و یک دختر به نام النا. یکی ۵ ساله و دیگری ۳ ساله است. ما مانند اکثر خانواده‌های ایتالیایی به خانواده اهمیت می‌دهیم. مانند تمام کشورها.
در خانواده شما تنها چهره ورزشی هستید؟
پدر من معمار بود و مادرم زبان ایتالیایی درس می‌داد. همه خانواده ما دکتر و مهندس هستند و من تنها ورزشی هستم، اما از یک دیدگاه این بهتر بود. من سال به سال و روز به روز به عنوان جوانترین مربی سری آ. و به عنوان یک جوان ۱۹ ساله، سطح اول فوتبال سری آ. تجربه می‌کردم و این برای من دلنشین بود.
بزرگترین موفقیت ورزشی شما چیست؟
از رم به اینتر رفتن بزرگترین موفقیت ورزشی من بود. این در ایتالیا ساده نیست. من به عنوان با استعدادترین مربی در رم شناخته شدم و البته می‌خواستم در رم باقی بمانم، زیرا شهر من بود و طرفدار تیم بودم. با مالک باشگاه، آقای سنسی صحبت کردم. بعد از صحبت با او من باشگاه را ترک کردم و به میلان نقل مکان کردم و این حالت عجیبی برای یک مربی جوان و مطبوعات بود. در حقیقت ایتالیا روی این موضوع خیلی مانور داد. شبکه‌های رسانه‌ای زیادی وجود دارد. با موراتی صحبت کردم و قرار شد ۲ فصل سرمربی باشم و ۶۰ بازی سرمربی اینتر باشم.
آیا شناختی از فوتبال ایران داشتید؟
وقتی استقلال ماه آپریل با من تماس گرفت، من برای فوتبال ایران و آسیا آماده نبودم. روز به روز جمع آوری اطلاعات کردم و کار سختی داشتم. از کسانی که درباره فوتبال آسیا خبر داشتند، کسب اطلاعات کردم و این قدم اول من بود. من به این فوتبال احترام می‌گذارم. فکر نمی‌کردم وارد ایران شوم و در ایران کار کنم، زیرا در اروپا زندگی می‌کردم.
در مورد بازیکنان بزرگ ایران در گذشته اطلاعاتی دارید؟ می‌دانید آقای گل جهان از ایران است؟
برای من درباره افتخارات باشگاه و تاریخ و چهره‌های بزرگ فوتبال ایران صحبت کردند. ایران به طور حتم یکی از بهترین فوتبال‌ها را در آسیا دارد. من می‌خواهم خیلی بیشتر از ایران بدانم.
چه چیزی نظر شما را در ایران جلب کرده است؟
اولین چیز خوش آمد گویی واقعی و حقیقی بود. بعد از ورود به هر کشوری به شما خوش آمد می‌گویند، اما مردم ایران از صمیم قلب خود مهربان هستند و با تمام وجود به شما محبت می‌کنند. دوم هوا؛ من فکر می‌کردم نمی‌توانم از گرما نفس بکشم، اما اینگونه نبود. سوم غذا؛ ما ایتالیایی هستیم و فرهنگ غذایی غنی داریم. برای ما سخت است که غذای کشور‌های دیگر ما را جذب کند، اما غذای شما خوب و دلچسب است. اینجا ترافیک زیاد است که با توجه به جمعیت، نرمال است.
ولاسکو را چقدر می‌شناسید؟
او کلید قبول کردن من برای این قرارداد بود. فکر نمی‌کردم به ایران سفر کنم و در ایران کار کنم، زیرا در اروپا زندگی می‌کردم. یک مکالمه جذاب با ولاسکو داشتم؛ یک مکالمه طولانی. او اطلاعات کاملی در مورد مردم خوب ایران و مهربانی آن‌ها داد. همسر من نیز با همسر ولاسکو صحبت کرد. این اطلاعات ارزشمند خیلی به قبول پیشنهاد استقلال کمک کرد.
دوست ایتالیایی در ایران دارید؟
هنوز نه. یک دوست ایرانی خارج از ایران دارم و ۱۰ سال است او را می‌شناسم. آن چیزی که در خارج از ایران درباره شما می‌گویند اصلا واقعی نیست. دوستان من اطلاعات ارزشمندی به من دادند. من منتظر هستم که همسرم به ایران سفر کند. کشور شما جای جذابی است و با آنچه من شنیده بودم متفاوت دارد.
طرفدار کدام تیم ایتالیایی هستید؟
آ. اس رم. زیرا در رم هیجان فوتبال مانند تهران است. من از رم می‌آیم. در مرکز رم محله‌ای وجود دارد و فوتبال در آن جریان دارد. من شانس حضور در اینتر را داشتم و با طرفداران این تیم نیز رابطه خوبی داشتم و این تیم همیشه در قلب من است.
طرفدار تیم دیگری در خارج از ایتالیا هستید؟
ما ایتالیایی‌ها فقط طرفدار کشور خود هستیم و به آن افتخار می‌کنیم، اما تیم‌های دیگری هستند که خوب بازی می‌کنند.
به سرمربیگری تیم فوتبال ایتالیا فکر کردید؟
صادقانه بگویم؛ ۲ مرتبه برای تیم زیر ۲۱ ساله ایتالیا به من پیشنهاد دادند و من خوشحال شدم. من خود را مدیون آریگو ساکی می‌دانم. اگر الان مربی هستم، به دلیل یادگیری سبک فوتبال ایتالیایی در مدرسه فوتبال ایتالیایی‌ها است. مدرسه‌ای ارزشمند که خیلی از مربیان ایتالیا دانش خود را در آنجا کسب کردند.
کار کردن در ایران باعث پیشرفت شما در مربی گری می‌شود؟
حتما؛ زیرا یک فرهنگ متفاوت است. اینجا باعث می‌شود من تجربه بیشتری کسب کنم و سرمربی بهتری شوم. این باعث می‌شود من نه تنها سبک استقلال بلکه سبک دیگر تیم‌ها را تجربه کنم. زمانیکه حضوری آن را می‌بینی، بهتر درک می‌کنی و بهتر از فیلم است.
نظر کارمبو درباره شما چیست؟
او یک بازیکن بزرگ است که جام جهانی را گرفته است. من بازی او را دوست داشتم. ما در دوره‌ای با هم رقیب بودیم. او سبک بالایی از فوتبال را ارائه می‌دهد.
