پس از کنسرت اخیر محمدرضا گلزار، حجم بالایی از ویدیوها از این کنسرت منتشر شد که نشان می‌داد او علاوه بر آنکه فالش می‌خواند، ویولن را نیز فالش می‌نوازند که اسباب نقد این کنسرت‌ها شد و چنین پرسشی را پیش آورد که آیا مخاطبان چنین کنسرت‌هایی برای شنیدن موسیقی به این رویدادها می‌روند و اساساً کیفیت موسیقی پاپ، چه میزان در انتخاب کنسرت‌ها برای مخاطبان موسیقی به ویژه مخاطبان جوان اهمیت دارد؟
به گزارش «تابناک»؛ محمدرضا گلزار تور تازه کنسرت‌هایش را در شهرستان‌ها آغاز کرده و در اتفاقی مرسوم بخش‌هایی از این کنسرت توسط حاضرین ضبط و در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته میشود. ویژگی مشترک این بخش‌های منتشر شده از کنسرت‌های گلزار، صدای بسیار بد و همچنین فالش خوانی این بازیگر است که با فالش نواختن ویولن مجموعه عجیبی را شکل داده است. البته ممکن است عنوان شود صدای بد گلزار متاثر از امکانات محیطی و صدا است اما فالش خواندن و نواختن او را چگونه می‌توان توجیه کرد؟!
این تصاویر اسباب نقد و بعضاً تمسخر گلزار را فراهم آورده که به نظر نمی‌رسد برای او را فراهم آورده اما بعید به نظر میرسد که این موضوع چندان اهمیتی برای این بازیگر داشته باشد، چرا که به هر حال کنسرت‌هایش در پایتخت و شهرستان‌ها به سرعت سولد اوت میشود و بازارش رونق دارد. مشتری بلیت‌های گرانقیمت این کنسرت‌ها نیز عمدتاً دختران و بعضاً پسران نوجوان و جوان هستند که شاید نمی‌خواهد این فرصت دیدن گلزار را از دست بدهد و یا شاید هم برای موسیقی پاپ به این کنسرت‌ها می‌رود اما آیا واقعاً کیفیت موسیقی برای این گروه اهمیت دارد؟
پاسخ به این پرسش سهل و ممتنع است اما با توجه به شواهد باید گفت بعید به نظر میرسد کیفیت و سطح موسیقی پاپ ارائه شده تاثیر عمیقی بر انتخاب‌ها داشته باشد. بسیاری از خوانندگان جوان و مطرح موسیقی پاپ ایران که صدا و اجرایی به مراتب باکیفیت و جذاب‌تر از گلزار دارند، حتی نیمی از مخاطبان او را ندارند و از این منظر می‌توان دریافت که شاید نفس موسیقی عامل خرید بلیت‌های کنسرت گلزار نباشد و شاید طرفداران گلزار که کاراکترش را دوست دارند، صرفاً برای دیدنش بلیت می‌خرند و برخی دیگر نیز برای تعامل طرفداران گلزار بلیت می‌خرند!
البته نباید به سمتی راست که به سلیقه موسیقایی طرفداران گلزار توهین کرد و نقدهایی که حاوی توهین به سلیقه خریداران بلیت کنسرت این خواننده است، پذیرفتنی نیست اما فالش‌خوانی دیگر ارتباطی با «سلیقه» ندارد و مشخصاً درباره اصول بدیهی اجرای موسیقی است و انتظار می‌رود سوای اینکه صدای خواننده و کیفیت اجرای گروه نوازنده در هر سطح کیفی باشد، دست‌کم فالش نخوانند یا ننوازند، چرا که این توهین مستقیم به آنهایی است که به عشق شنیدن زنده چند قطعه موسیقی بلیت خریده‌اند؛ مگر آنکه گلزار اطمینان داشته باشد، آنها برای شنیدن موسیقی به کنسرت او نیامده‌اند!
رفع فالش‌خوانی نیز یک روش بسیار ساده و بدیهی دارد و آن هم اجرای مداوم و تمرین نفس‌گیر خواننده و گروه موسیقی است که باعث میشود حتی ضعیف‌ترین خواننده نیز دست‌کم فالش نخواند. باورپذیر نیست که گلزار و گروهش ماه‌های پیاپی روزانه چندین ساعت پیاپی تمرین داشته‌اند و در نهایت با چنین سطحی از اجرای روی صحنه حاضر شده‌اند و پول‌ها را جمع کرده‌اند. البته نمی‌توان از گلزار ایراد گرفت که چرا کنسرت می‌گذارد و او حق دارد با هر سطح کیفی و حتی فالش اجرا داشته باشد و این مخاطب است که باید تصمیم بگیرد در درجه اول برای شنیدن موسیقی به کنسرت برود.
با این نگاه انتظار می‌رود تلاش‌هایی در سطح موسیقی کشور برای ارتقای سطح ذائقه موسیقایی عموم مردم از سوی بزرگان موسیقی با همراهی رسانه‌ها باشیم، چرا که این گوش تربیت شده با موسیقی باکیفیت است که می‌تواند سطح موسیقی را بهتر تشخیص دهد و انتخاب‌های بهتری داشته باشد. آیا در آینده به چنین سطحی از شناخت موسیقی نزد عموم مردم و انتخاب کنسرت بر اساس سطح موسیقی خواهیم رسید؟ دورنمایی روشنی در این مسیر مشهود نیست.
پس از کنسرت اخیر محمدرضا گلزار، حجم بالایی از ویدیوها از این کنسرت منتشر شد که نشان می‌داد او علاوه بر آنکه فالش می‌خواند، ویولن را نیز فالش می‌نوازند که اسباب نقد این کنسرت‌ها شد و چنین پرسشی را پیش آورد که آیا مخاطبان چنین کنسرت‌هایی برای شنیدن موسیقی به این رویدادها می‌روند و اساساً کیفیت موسیقی پاپ، چه میزان در انتخاب کنسرت‌ها برای مخاطبان موسیقی به ویژه مخاطبان جوان اهمیت دارد؟
ی بنده خدایی میگفت که دختران نوجوان و جوان کنسرت گلزار رو برای چهره اش میرن
فقط علیخانی رو عشقه.
