نئو یک ارز رمز و نسخه چینی اتریوم است که هدف آن پیاده‌سازی اقتصاد هوشمند عنوان شده که این کار را با تبدیل دارایی‌های کنونی به دارایی‌های دیجیتال و ایجاد هویت دیجیتالی انجام می‌دهد.
به گزارش ایبِنا، این ارز توسط داهونگ فی و اریک ژانگ در سال ۲۰۱۴ راه اندازی شد و در ابتدا آنت شیرز antshares نام داشت و در سال ۲۰۱۷ به نئو تغییر نام داد.
نئو چگونه کار می‌کند؟
بلاک چین نئو بر اساس الگوریتم dBFT کار می کند به این ترتیب که کاربران تعدادی گره را به عنوان گره حسابدار و یکی را به عنوان سخنگو انتخاب می کنند پس از انجام بک تراکنش سخنگو آن را درون بلاک قرار می دهد و باید دو سوم یعنی ۶۶ درصد حسابداران آن را تایید کنند.
نئو همانند اتریوم از ماشین مجازی استفاده می کند، اما برخلاف محدودیت اتریوم در استفاده از زبان سالیدیتی، زبان برنامه نویسی آن جاوا، سی شارپ، پایتون و ...است. زمان تایید ۱۵ تا ۲۵ ثانیه بوده و هزار تراکنش در ثانیه پردازش می شود.
در نئو دو نوع توکن وجود دارد، توکن ANS یا همان نئو و توکن ANC که به GAS معروف است که حداکثر هر کدام ۱۰۰ میلیون است. هر سال دو میلیون بلاک تولید می شود و هر بلاک ۸GAS دارد و هر سال یک GAS از بلاک کم می شود و با تولید ۴۴ میلیون بلاک تعداد GAS تمام خواهد شد.
دارندگان هر توکن نئو روزانه به میزان ۳ده هزارم GAS سود می گیرند. کلا ۱۰۰ میلیون نئو در ابتدا تولید شده؛ بنابراین این ارز قابل استخراج نیست. نئو با قیمت ۱۱ دلار و ارزش بازار ۸۸۰ میلیون دلار در رتبه هفدهم قرار دارد.
