با وجود گذشت یک روز از نمایش فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» در جشنواره ونیز، نه خبری از تشویق‌های مداوم پس از نمایش این فیلم است و نه سیل نقدهای منتقدین مطرح در رسانه‌های بین‌المللی منتشر شده است؛ واکنش محدودی که نشان می‌دهد باید با محافظه‌کاری درباره کیفیت موفقیت دومین ساخته سعید روستایی در قدیمی‌ترین فستیوال سینمایی سخن به میان آورد.
به گزارش «تابناک»؛ فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» که در فضای بین المللی با عنوان «فقط 6.5 / Just 6.5» عرضه شده، در ایران حضوری موفق شد اما در فضای بین‌المللی پس از عدم امکان حضور در جشنواره‌های برلین و کن، در نهایت نه در بخش اصلی بلکه در بخش افق‌های هفتاد و ششمین جشنواره ونیز پذیرفته شد و روز گذشته (سه شنبه دوازدهم شهریور) در این رویداد با حضوری شماری از بازیگران و عوامل این فیلم سینمایی به نمایش درآمد.
همانگونه که انتظار می‌رفت، پیش از اکران این فیلم، برخی عوامل این اثر از محدودیت برای بازی در نقش‌هایی نظیر پلیس واقعی سخن به میان آوردند؛ محدودیتی که البته آنچنان کمرنگ بود که فرزاد موتمن، کارگردان سینما اخیراً همزمان با انتشار نسخه شبکه نمایش خانگی فیلم نسبت به دستِ باز روستایی در ساخت فیلم و نوع برخوردهای خشن پلیس در مقایسه با محدودیت عمل کارگردان‌هایی نظر او اعتراض کرده و واکنش شدیدی نشان داده بود که نشان می‌دهد از قضا سازندگان این فیلم از پشتیبانی بی‌سابقه‌ای برخوردار بوده‌اند.
موتمن نوشته بود: «چگونه است که ما در این فیلم، خشونت پلیس را می‌بینیم اما وقتی من فیلمی با پلیس می‌سازم، در صحنه‌ای که پلیس باید متهـمی را از پله پایین ببرد، مشاور پلیس تذکر می‌دهـد که متهـم باید در کمال آرامش و تقریبا با احترام به طبقه پایین هـدایت شود و اگر من به این تذکرات وقعی نگذارم، در گوش بازیگرم گفته می‌شود تا بداند که اگر تخطی کند، ممکن است مشکلاتی در آینده برایش پیش بیاید یا چگونه است که در این فیلم پلیس مرتب در حال عربده‌کشی است اما در فیلم من، حتی لول صدای پلیس کنترل می‌شود. تازه موارد بسیار کوچکی است از آنچه هـنگام فیلمبرداری پیش می‌آید. "اصلاحیه"هـایی که برای دریافت پروانه نمایش صادر می‌شود، بحث دیگری است. چرا عده معدودی از فیلمسازان اغلب تازه از راه رسیده که چند سالی است هـمه پول‌هـای کلان و امکانات اکران و جشنواره و هـمه تلاش برای لابی کردن فیلم هـایشان در جشنواره، به آنهـا تعلق گرفته، می توانند بسیاری از تابوهـا را بشکنند اما باقی سینما کاملا از این رانت‌هـا، بی‌بهـره است؟!»
اما اکنون بحث درباره اظهارات در جشنواره ونیز و واکنش برخی سینماگران نسبت به این فیلم که پیش از این اظهارات بیان شده بود، نیست. مسأله اصلی، نوع مواجهه تماشاگران جشنواره ونیز با نماینده سینمای ایران است؛ تماشاگران خبره‌ای که در روزهای اخیر پس از تماشای فیلم «جوکر» هفت دقیقه پیاپی سر پا ایستادند و سازندگان فیلم جوکر را تشویق کردند. با گذشت 24 ساعت از نمایش این فیلم، اکنون مشخص شده خبری از دست‌های ممتد شبیه آنچه برای فیلمهای اصغر فرهادی ثبت می‌شود، درباره این فیلم نبوده و گزارشی درباره تشویق ممتد این فیلم پس از نمایش نیست.
همچنین با اندک جستجویی به نقدهای بسیار مشهوری در سایت‌های نه چندان مطرح عمدتاً ایتالیایی می‌رسیم و پس از رونمایی از متری شیش و نیم در جشنواره ونیز، خبری از نقدهای گسترده در نشریات بین المللی و واکنش‌های شعف انگیز از سوی منتقدین بین المللی مشهور نیست. البته برخی منتقدین بین المللی در گذشته درباره این فیلم نوشته بودند اما اغلب آنهایی که در ونیز به تماشای این فیلم نشسته‌اند، تاکنون یادداشتی درباره این اثر منتشر نکرده‌اند و این نحوه مواجهه تا حدودی ناامیدکننده است.
البته نمی‌توان این نشانه‌ها را قرینه شکست قطعی این فیلم در جشنواره ونیز تلقی کرد؛ اما باید نسبت به موفقیت این بخش حتی در این بخش افق‌ها نیز محتاط بود. باید دید در تنها حضور جدی متری شیش و نیم در یک رویداد بین المللی، چه برخوردی با این فیلم ایرانی خواهد شد و سعید روستایی می‌تواند برای نخستین بار یک جایزه بین المللی معتبر را به دست آورد یا دست خالی به تهران بازمی‌گردد؟
با وجود گذشت یک روز از نمایش فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» در جشنواره ونیز، نه خبری از تشویق‌های مداوم پس از نمایش این فیلم است و نه سیل نقدهای منتقدین مطرح در رسانه‌های بین‌المللی منتشر شده است؛ واکنش محدودی که نشان می‌دهد باید با محافظه‌کاری درباره کیفیت موفقیت دومین ساخته سعید روستایی در قدیمی‌ترین فستیوال سینمایی سخن به میان آورد.
تا وقتی که مافیای تولید و انحصار ساخت فیلم توسط افراد وابسته وجود دارد، امیدی به اعتلای سینمای ایران در داخل و خارج کشور نیست. 
عالی عالی عالی 
