به گزارش «تابناک»؛ ساعاتی پیش، گروهی از عوامل دهکده طبیعت باراجین قزوین با حضور در کلینیک حیات وحش پردیسان، خواستار انتقال برخی حیوانات این مجموعه حفاظتی به مجموعه خود شده اند؛ تقاضایی عجیب و البته خارج از روال قانونی و بدون پیمودن مراحل اداری و حتی هماهنگیهای لازم!
رویدادی که برخی خبرگزاریها از آن با نام «هجوم» یاد کرده اند و البته چندان بی راه هم به نظر نمیرسد، چون نیروهای پارک طبیعت باراجین قزوین برای رسیدن به خواسته خود، خودروها و قفسهای ویژه حمل حیوانات را هم به پارک پردیسان بردهاند و با تجمع مقابل این مرکز، خواستار اجابت تقاضایشان هستند.
البته این تقاضا آن گونه که خبر میرسد مورد قبول مسئولان کلینیک حیات وحش پردیسان قرار نگرفته و نیروهای این مرکز برای مقاومت در برابر آن، مجبور به بستن درهای مجموعه شده اند؛ مقاومتی که معلوم نیست تا کی ادامه خواهد یافت، به ویژه آنکه گفته میشود، انتقال همه گونههای حیات وحش کلینیک پردیسان به مراکز دیگر به ویژه باراجین، پیشتر مورد تأیید رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان قرار گرفته است.
این در حالی است که هدف اصلی از راه اندازی کلینیک حیات وحش پردیسان، معالجه و درمان گونههای حیات وحش بوده است؛ با این ملاحظه که برخی حیوانات آسیب دیده ـ که توسط محیط بانان یا مردم یا نیروهای آتش نشانی و... شناسایی و زنده گیری میشوند ـ پس از درمان در طبیعت رهاسازی میشوند و بعضی قادر به بازگشت به زیستگاههای خود نیستند و به اجبار میبایست در مرکزی نگهداری شوند.
بدین ترتیب، از سالها پیش در مجاورت این کلینیک محلی برای نگهداری از حیوانات آسیب دیدهای که رهاسازی شان ممکن نیست یا نیازمند مراقبتهای مستمر هستند، تدارک دیده شده که فرجام برخی ساکنان آن، راهیابی به باغ وحشها بوده است؛ انتقالی که ظاهرا یکی از مقصدهای در نظر گرفته شده برایش، باراجین است.
اما اگر قرار است حیواناتی که امکان رهاسازی ندارند به بارجین منتقل شوند، چه ضرورتی به هجوم نیروهای این مرکز به پردیسان وجود داشته است؟ این پرسشی است که شهابالدین منتظمی، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیاتوحش سازمان حفاظت محیط زیست، پاسخ تأمل برانگیز و دردناکی به آن میدهد: ترس از بیکاری!
آن گونه که این مقام مسئول به خبرگزاری آنا گفته، تجمع صورت گرفته از نوع خودجوش و کارگری بوده و برگزارکنندگان آن، نگران کاهش کارکنان در مرکز باراجین هستند. نگرانی از تعدیل نیرو در این مرکز که مجابشان کرده عزم سفر از قزوین به تهران کرده و تلاش کنند، چهار قلاده خرس را از پارک پردیسان به مرکز خودشان منتقل نمایند.
اتفاقی که منتظمی آن را نکوهش میکند، ولی تأکید دارد «پس از طی شدن روال اداری، این اتفاق صورت خواهد پذیرفت»، تا مشخص شود این هجوم هرچقدر هم نسنجیده و غیرحرفهای (عینا نقل شده از زبان مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیاتوحش سازمان حفاظت محیط زیست)، باشد، منطبق بر برنامه سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان برای انتقال گونههای درمان شده در پردیسان به امثال باغ وحش باراجین است!
رویکردی تأمل برانگیز و ابهام آفرین که اگر نگوییم با اهداف سازمان حفاظت محیط زیست در تعارض است، دست کم چندان همراستا با آن به نظر نمیرسد، مگر آنکه اشکالی متوجه زنده گیری حیوانات آسیب دیده یا حتی بعضی به دام افتاده در روستاها و حاشیه شهرها و انتقال آنها از کلینیک درمانی به باغ وحشهایی که بلیت فروشی دارند، ندانیم!