تحقیقی از افراد بالای ۱۱۰ سال نشان میدهد در سیستم ایمنی بدن آنها نوع خاصی از سلول وجود دارد که در بدن افراد دیگر نیست.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، از لحاظ آماری احتمال اندکی وجود دارد که تعداد زیادی از افراد بیش از ۱۱۰ سال عمر کنند، بنابراین دانشمندان میخواهند بدانند راز عمر طولانی این عده اندک چیست.
در همین راستا طی تحقیقی جدید دانشمندان سلولهای ایمنی افرادی را بررسی کردند که عمر آنها بیش از ۱۱۰ سال بود. آنها متوجه شدند تعداد زیادی از یک نوع خاص سلول ایمنی در بدن آنها وجود دارد که در انسانهای جوان و سلامت نیست.
حتی در دنیای نوین پزشکی نیز افرادی که بیش از یک قرن عمر میکنند (بیش از ۱۱۰ سال) بسیار نادر هستند. طبق آمار در سراسر جهان کمتر از هزار نفر بیش از ۱۱۰ سال عمر دارند.
تحقیقات پیشین نشان داده بود افرادی که به ۱۱۰ سالگی میرسند به طور کلی در تمام عمر خود به بیماریهایی مانند سرطان یا عفونتها مبتلا نمیشوند.
اکنون پژوهش جدید محققان مرکز RIKEN و دانشگاه کیو درباره سیستمهای ایمنی این افراد و مقایسه آنها با افراد جوان انجام شده است. آنها بیش از ۴۰ هزار سلول از ۷ فرد بالای ۱۱۰ سال و ۲۰ هزار سلول از ۵ فرد در سنین ۵۰تا ۸۰ سال دریافت کردند.
تمایزهای کمی میان سلولهای ایمنی افراد با عمر بالای ۱۱۰ سال و گروه جوانتر وجود داشت. گروه مسنتر سلولهای B. کمتری داشتند. این سلولها نوعی آنتی بادی برای مقابله با پاتوژنها میسازند. اما سلولهای T. (سلولهای ایمنی) بدن آنها به یک اندازه بود.
اما نکته جالب آنکه دربدن افراد بالای ۱۱۰ سال یک نوع خاص از سلولهای T. وجود دارد. سلولهای Cytotoxic سلولهای دیگر را میکشند. آنها ۱۰ تا ۲۰ درصد سلولهای T. در بدن افراد جوانتر را تشکیل میدهند. اما تعداد آنها در بدن افراد بالای ۱۱۰ سال حدود ۸۰ درصد بود.
نکته جالبتر محل به وجود آمدن سلولهای خاص است. سلولهای مذکور دارای نشانگری به نام CD ۸ هستند. حال آنکه بقیه سلولها با نشانگر CD ۴ سلول Cytotoxic به حساب نمیآیند. تصور اولیه محققان آن بود که افراد مسنتر تعداد بیشتری سلولهای CD ۸ مثبت دارند، اما مشخص شد قضیه متفاوت است. پژوهشها نشان داد سلولهای دارای نشانگر CD ۴ مثبت، Cytotoxic هستند.
محققان در مرحله بعد این سلولها را در افراد جوانتر بررسی کردند و متوجه شدند آنها تعداد کمتری سلول با نشانگر CD ۴مثبت دارند. این امر نشان میدهد سیستم ایمنی افراد مسنتر در مراحل بالاتر سالمندی شکلی یگانه و خاص دارد.