سرمربی تیم ملی فوتبال ایران از ماجرای خروج از ایران در شرایط کرونایی و اتفاق‌هایی که در این راستا برایش افتاد، سخن گفت.
به گزارش تابناک ورزشی، دراگان اسکوچیچ در حال حاضر در کنار خانواده‌اش در شهر رییکا واقع در شمال کرواسی به سر می‌برد و منتظر است با کنترل شیوع ویروس کرونا به ایران بازگردد. او در گفت‌وگو با روزنامه «وچرنجی لیست» چاپ زاگرب کرواسی با اشاره به اولین رویارویی‌اش با بحث ویروس کرونا که در ماه فوریه در بازگشت از مسکو به تهران از آخرین سفر اروپایی‌اش که برای ملاقات با لژیونرهای ایرانی بود، گفت: در فرودگاه مسکو برای اولین بار بودم که با بحث ویروس کرونا (کووید 19) مواجه شدم.صحنه‌های فیلمی را دیدم که من را تحت‌تأثیر قرار داد و وحشت‌زده کرد. به خصوص زمانی که ساعت 3 بامداد چند مسافر چینی را دیدم که با ماسک‌های به صورت زده به آرامی و با اسکورت نیروهای امنیتی فرودگاه در حال حرکت هستند. من برای چنین شرایطی آماده نبودم.
سرمربی تیم ملی ایران که پس از بازگشت به ایران به مدت دو هفته در تهران در قرنطینه خانگی بود، عنوان کرد: زمانی که در تهران بودم با چهار نفر در ارتباط بودم که همگی همکاران و دستیارانم بودند. کمپ تمرینی تیم ملی واقعاً مدرن و مجهز و در سطح کمپ‌های باشگاه‌های بزرگ اروپایی است. ما در آنجا کاملاً از هم فاصله داشتیم، دمای بدن‌مان دو بار در روز گرفته می‌شد، همه چیز ضدعفونی می‌شد و من کاملاً ایمن بودم.
وی اظهار داشت: درست در زمانی که از پیدا کردن پرواز به سمت اروپا ناامید شده بودم، حدود ساعت 7 بعدازظهر از جانب دکتر دراگو استامبوک، سفیر کرواسی در ایران با من تماس گرفته شد و او به من گفت که فردا ساعت 5 صبح یک پرواز به سمت کرواسی دارم. واقعاً سورپرایز شده بودم چون نتوانسته بودم اینترنتی پروازی پیدا کنم. بلافاصله خودم را به فرودگاه رساندم چون با توجه به کنترل‌هایی که وجود دارد، حداقل باید 5 ساعت زودتر در فرودگاه حاضر شوید. بنابراین به لطف دراگو استامبوک که از انسانیت و رویکرد حرفه‌ای‌اش لذت بردم، یک پرواز به سمت اروپا پیدا کردم. در واقع این آخرین پرواز دیپلمات‌هایی بود که در ایران مشغول به کار بودند. اگر من در آن پرواز نبودم، کسی چه می‌‌داند چه زمانی می‌توانم ایران را ترک کنم.
سرمربی پیشین صنعت نفت گفت: پرواز ما هواپیمایی ایران ایر به مقصد فرانکفورت بود که در طول مسیر خوابیدم و به هنگام فرود هواپیما بیدار شدم. از جایم که برخاستم مسافران من را نگه داشتند و گفتند "کجا داری می‌روی؟ ما هنوز به فرانکفورت نرسیده‌ایم". از آنجایی که ایران ایر به خاطر تحریم‌ها در هر جایی نمی‌تواند سوخت‌گیری مجدد کند، ما در شهر ریمنی ایتالیا فرود آمده بودیم. این ترسناک است که حتی در این شرایط سیاست‌ها علیه ایران است و رحمی هم نمی‌شود. در ریمنی دو ساعت را در هواپیمایی روی باند فرودگاه سپری کردم که تهویه درستی نداشت و همه ما نمی‌توانستیم از ترس ویروس کرونا، ماسک‌های‌مان را هم از روی صورت‌مان برداریم.پس از دو ساعت سرانجام پروازمان به فرانکفورت را از سرگرفتیم. وقتی در زاگرب فرود آمدم، بلافاصله یک ماشین گرفتم و مستقیم به رییکا رفتم، جایی که دو هفته در یک آپارتمان در قرنطینه خانگی و جدا از خانواده‌ام بودم. همسر و عمویم برایم غذا می‌آوردند و سخت‌ترین قسمت ماجرا این بود که من نمی‌توانستم آنا، دختر 9 ماهه‌ام را هم بغل کنم.
اسکوچیچ که علائمی از بیماری کرونا نداشت و هفته گذشته هم قرنطینه خانگی‌اش به پایان رسید، گفت: از ایران با خودم یکسری سی‌دی آورده‌ام که بازی‌های تیم ملی فوتبال ایران است، هرچند من تقریباً 30 بازی تیم ملی را دیده‌ام.
بالاخره زاگرب یا فرانکفورت 
