سایت العهد لبنان به نقل از سایت "الخلیج الجدید" اعلام کرد، برخی منابع خبرهای خروج قطر را از یک دیپلمات عرب حوزه خلیج فارس نقل و تاکید کردند، کویت بار دیگر تلاشهایی برای میانجیگری و رسیدن به راهحلی برای بحران منطقه خلیج فارس در پیش گرفته است.
همچنین در تحلیلی که در سایت خبرگزاری بلومبرگ آمریکا منتشر شد، آمده است: خروج قطر از شورای همکاری خلیج فارس بعید نیست، دوحه در اطمینانبخشی درباره قصدش برای خروج شتاب ورزید و در این راستا محمد بن عبدالرحمان آل ثانی، وزیر خارجه این کشور تاکید کرد، قطر به یک شرط به شورای همکاری خلیج (فارس) و اتحاد آن باور دارد و آن شرط نیز احترام به حاکمیت تمامی کشور و احترام تمامی کشورها به قوانین بینالمللی و نیز رعایت اصل برابری میان کشورهاست.
همچنین آل ثانی تشکیل و طراحی دوباره این شورا را "پس از آنکه بیدندان شده"، خواستار شد.
درخواست قطر برای تشکیل و طراحی دوباره شورای همکاری خلیج فارس موجب شد برخی پیشبینیها درباره گام بعدی دوحه مطرح شوند و برخی تحلیلگران پیشبینی کنند، قطر در حال فراهم کردن شرایط خروج خود از شورا در مرحله مشخصی است که جامعه جهانی ناتوانی خود را در منصرف کردن عربستان و امارات از سیاستهایشان ثابت کرده و این امر آینده شورا را پس از گذشته سه دهه از تاسیس آن مورد آزمون قرار میدهد.
برخی کارشناسان بر این باورند چه بسا خبرهای منتشر شده درباره خروج قطر از شورای همکاری خلیج فارس پیامی است که دوحه میخواهد انتقال دهد تا واکنش جامعه جهانی را در برابر این اقدام محک بزند.
بر این اساس، خروج قطر از شورای همکاری خلیج فارس هرگز تنها به تمایل قطر و یا توجیهات آن برای خروج مرتبط نیست، توجیههایی که دوحه برای خروج از اوپک پس از ۵۷ سال عضویت ارائه کرد، به آسانی میتوانند برای توجیه خروج از شورای همکاری نیز استفاده شوند اما این بار مساله به موضعگیری آمریکا مرتبط خواهد بود که شورای همکاری را بر خلاف اوپک، یک سازمان محوری در راستای خدمت به منافع خود در منطقه خلیج فارس میداند.
شورای همکاری خلیج فارس سال ۱۹۸۰ با عضویت شش کشور عربستان، امارات، کویت، بحرین، عمان و قطر تشکیل شد.