به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، سردار اسکندر مومنی با رد برخی اظهارات مبنی بر اینکه "معتادان کرونا نمی‌گیرند"، گفت: این کاملاً کذب است. روز‌های اولی که کرونا آمد قبل از اینکه دانشمندان، محققین بتوانند وجه‌های کمی از آن را بشناسند بلافاصله این شایعه را پخش کردند که معتادان کرونا نمی‌گیرند. این امر بررسی شد و پشت این قاچاقچیان و باند‌های بزرگ بین المللی بودند و از این فرصت‌ها هر از چند گاهی استفاده می‌کنند و در روز‌های آغازین بلافاصله این شایعه را پخش کردند و متاسفانه در بخشی از نقاط دنیا هم موثر واقع شد، ولی این کذب است. اتفاقاً معتادین مستعدتر هستند؛ بدلیل این که مشکلات ریه و زمینه‌ای دارند بیشتر در معرض آسیب هستند و اگر مبتلا شوند شدت آن بیشتر است.
وی در پاسخ به سوالی هم که یک کار مشترکی هم با بهزیستی انجام دادید، در ایام کرونا مبلغ ویژه‌ای برای رسیدگی به معتادان متجاهر اختصاص دادید، گفت: بله. یک نگرانی خیلی جدی وجود داشت. آن‌هایی که متجاهر و خیابانی هستند می‌توانند ناقل باشند و این ویروس را منتشر و جابجا کنند. در همان روز‌های ابتدائی اسفند، علی رغم این که در اعتبارات پیش بینی نشده بود، اواخر سال بود، ولی با صرفه‌جویی در بخش‌های مختلف و تغییراتی حدوداً ۱۰۰ میلیارد ریال به وزارت بهداشت و هم سازمان بهزیستی برای پیشگیری، مراقبت و کنترل معتادین در مقر‌ها به ویژه معتادین متجاهر در خیابان‌ها اختصاص داده شد. در واقع باید گفت آمار کم مبتلایان در خیابان‌ها از معتادین نه به خاطر آن شایعه بلکه به دلیل این تصمیم جمهوری اسلامی ایران و اقدامات بسیار موثری که دستگاه ها، پلیس، سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت انجام دادند، بوده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این مبلغ برای معتادانی بود که در مقر‌ها نگهداری می‌شوند یا برای کسانی هم بوده که جایی ندارند و کارتون‌خوابی می‌کنند و متجاهر هستند؟ افزود: در مقر‌ها که احتمال و ریسک کمتری بود، چون مصوب شد معتاد جدیدی گرفته نشود؛ این تصمیم درستی بود، تصمیم وزارت بهداشت بود که ما هم حمایت کردیم، چون می‌توانست فاجعه ایجاد کند. این اقدام معطوف به معتادین خیابانی و متجاهر بود که زیر پل‌ها و خیابان‌ها و جا‌های دیگر می‌خوابیدند و تردد داشتند و می‌توانستند این ویروس را منتشر کنند.
مومنی درباره تعداد معتادان متجاهر در کشور گفت: حداکثر بین ۶۰ تا ۱۰۰ هزار نفر معتاد متجاهر داریم که حدود ۱۵ هزار نفر در تهران هستند. رتبه‌های بعدی مشهد، اصفهان و ... است. به تناسب جمعیت است. البته مهاجرتی هم در میان این‌ها وجود دارد مثلاً فصل سرما که نقاط سردسیر وجود دارد به نقاط گرمسیر می‌روند، یعنی مهاجرت به سمت جنوب می‌کنند و استان‌هایی که به ندرت دیده می‌شوند، مانند شهر تبریز که از نظر ما نمونه است. طبیعتا دولت به تنهایی نمی‌تواند از عهده این آسیب‌ها برآید. خیلی از مراکز نگهداری صفر تا صد توسط سازمان‌های مردم‌نهاد است. این جلوه در تبریز بیشتر است و به عبارتی خیرین و سازمان‌های مردم‌نهاد کمک می‌کنند و زمینه‌های اشتغال را هم فراهم می‌کنند، چون درمان اولیه و سم‌زدایی مقدمه کار است؛ بعد از آن، این‌ها باید بتوانند شغل و مهارتی بیاموزند و بعد تولید داشته باشند، اعتماد به نفس در این افراد ایجاد می‌شود. این تولیدات به فروش می‌رسد و بخشی از عواید به خودشان می‌رسد و بعد بیرون آمدند احساس می‌کنند هم خودشان اعتماد به نفس دارند که به جامعه برگردند و هم جامعه آن‌ها را می‌پذیرد.
بنابر اعلام روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر، وی افزود: برای مثال، بسیاری از کالا‌ها را اصناف و خیرین به این افراد سفارش می‌دهند؛ مثلاً ظروفی که مربوط به کندوی عسل می‌شود. بسیاری از تجار کفش به این افراد سفارش می‌دهند، برخی وسایل مبلمان و وسایل ورزشی پارک‌ها را آنجا تولید می‌کنند. حتی صادر هم می‌شود البته در قم هم شروع شده و در مراکزی که نگهداری می‌شود، معتادین بعد از صبحانه، تمام استراحتگاه‌ها بسته می‌شود و همه می‌آیند کار می‌کنند. الان این گسترش می‌یابد و ما باید به جایی برسیم که بستر‌های عملی را برای مشارکت مردم فراهم کنیم.
