به گزارش بورس تابناک، روز گذشته مورخه ۷ فروردین ماه ۱۴۰۰ وانگ یی، وزیر امور خارجه چین و محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، در جریان دیداری در تهران سند ۲۵ ساله ایران و چین را امضا کردند.
این سند حاوی عناصر سیاسی، استراتژیک و اقتصادی است. شاید بعد اقتصادی این توافقنامه بیشتر بتواند بر روی بورس ایران تاثیرگذار باشد.
بعد اقتصادی توافق نامه ۲۵ ساله ایران و چین چیست؟
در بعد اقتصادی که می‌تواند موثر بر بورس باشد، دو طرف اتفاق نظر دارند که ظرفیت‌های بالقوه برای همکاری‌ها فراتر از وضعیت کنونی است و از این‌رو همکاری‌های اقتصادی یکی از محور‌های اصلی و عمده همکاری‌های بلندمدت دو کشور به شمار می‌آید. در این سند بر ظرفیت مکمل اقتصادی دو کشور بویژه پیوند دادن ایران به زنجیره تامین ارزش محور از طریق تکمیل زنجیره‌های مکمل فرآوری داخلی، تولید مشترک به منظور تامین بازار‌های داخلی دو کشور و کشور‌های ثالث و در نهایت بهره‌برداری از ظرفیت‌های ایران از جمله نیروی کار جوان و ماهر تاکید شده است. از این‌رو همکاری در حوزه‌های نفت، صنعت و معدن و حوزه‌های مرتبط با انرژی (نیرو، انرژی‌های تجدیدپذیر و ..) مبتنی بر دغدغه‌های توسعه ملی پایدار و زیست‌محیطی در سند حاضر مورد تاکید قرار گرفته است.
همچنین به منظور بهره‌برداری حداکثری از مزایای ژئوپلیتکی و ژئواکونومیک کشور، در سند حاضر بر مشارکت موثر ایران در ایده کمربند-راه طرف چینی تاکید شده است و از این‌رو همکاری‌های همه‌جانبه در قالب این ابتکار با اولویت همکاری در حوزه زیرساختی، ارتباطی (ریلی، جاده‌ای بندری و هوایی)، مخابراتی، علمی-فناوری، آموزشی و سلامت مورد تاکید قرار گرفته است.
در این سند بصورت ویژه به تسهیل فرآیند‌های موثر در همکاری‌های اقتصادی و تجاری با هدف ارتقای به عنوان دغدغه بنگاه‌های اقتصادی، تجار و بخش خصوصی توجه شده است و از این‌رو تسهیل همکاری‌های مالی-بانکی، گمرکی، مقررات زدایی، اعطای تسهیلات منطق با قوانین در مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی، تقویت همکاری و تجارت غیرنفتی با تمرکز بر دو حوزه کشاورزی و دانش‌بنیان مورد توجه قرار گرفته است.
نظر کارشناسان بورس درباره این توافقنامه چیست؟
برخی از کارشناسان معتقدند این قرارداد به سود بازار سرمایه در ایران است و تاثیر مستقیم بر روی پتروشیمی‌ها دارد و برخی دیگر این اعتقاد را نداشته و معتقدند که این توافقنامه به ضرر بورس است.
عظیم ثابت مدیر عامل کارگزاری بانک سپه طی گفتگویی در ۶ آبان ۹۹ در این باره این توافقنامه و تاثیر آن بر اقتصاد و بورس گفت: چین یکی از شرکای مهم تجاری ایران است، اگر بتوانیم سمت و سوی مراودات اقتصادی با چین داشته باشیم و از کانال چین سرمایه گذاری خوبی در کشور صورت بگیرد و همچنین از طریق این کشور منابع ارزی مورد نیاز خودمان را تامین کنیم تا حدودی تحریم‌های ظالمانه را دور خواهیم زد.
وی افزود: ایران تکه‌ای از بهشت در جهان است و اگر ما بتوانیم از پتانسیل‌های که در ایران وجود دارد و منابع خوبی که در اختیار داریم، سرمایه گذاری مولدی داشته باشیم در بسیاری از جا‌ها خودکفا می‌شویم، اما تا الان این اراده نبوده که یکی از دلایل آن به تحریم‌ها باز می‌گردد که دست ما را بسته است و دلیل مهم‌تر آن عدم تصمیم دقیق و مشخص در این رابطه می‌باشد.
ثابت اظهار داشت: به نظرم توافق با چین در صورتی که منافع ملی در نظر گرفته شود و سرمایه‌گذاری مولد در این توافق نامه گنجانده شود برای اقتصاد ما خوب است. ما الان در صنایع نفتی، پتروشیمی، فلزی و معدنی مزیت‌های خوبی دارم که به طور حتم اگر زیر ساخت‌های لازم را فراهم کنیم می‌توان به جای خام فروشی نفت و با توجه به تجربه جدیدی که در بحث صادرات غیر نفتی کسب شد به سمت صادرات ارزش افزوده منابع گاز، پتروشیمی، معادن و فلزات برویم که با این روش قطعا بنیه اقتصادی خودمان را قوی خواهیم کرد.
بهنام صمدی دیگر کارشناس بازار سرمایه درباره تاثیر این توافق بر بورس گفت: این قرارداد از این جهت برای کشور ما مهم است که بخش عمده صادرات غیرنفتی ما و به ویژه محصولات پتروشیمی، فلزات اساسی و شرکت‌های معدنی مقصدش چین است.
وی افزود: بر این اساس این قرارداد می‌تواند بر رشد سهام شرکت‌های صادرات‌محور که عمدتا بورسی هستند تاثیر بگذارد و درآمد قابل توجهی برای آن‌ها ایجاد کند.
سید حمید میرمعینی کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه، اما معتقد است که این توافقنامه می‌تواند تاثیر منفی بر بازار سرمایه داشته باشد. وی دلیل این نظر را این گونه عنوان کرد: دولت کمبود بودجه خود را از طریق فروش نفت به چین و سرمایه گذاری چینی‌ها تامین می‌کند و دیگر به بورس توجهی نمی‌کند. میرمعینی گفت: در صورتی که ما بتوانیم به منابع درآمدی نفتی و منابع درآمدی صادراتی دست پیدا کنیم مطمئناً نرخ ارز روند نزولی به خود می‌گیرد و کاهش قیمت دلار حداقل در کوتاه مدت بر بورس اثر منفی می‌گذارد.
علی صادقین، فعال بازار سرمایه نیز در این باره گفت: دو دسته از صنایع از این قرارداد تاثیر مثبت می‌گیرند؛ یکی صنایع کامودیتی‌محور مانند فلزات و دیگری صنایع پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی. وی افزود: بخش قابل توجهی از این قرارداد احتمالا مربوط به زیرساخت‌ها است که تقاضا برای فلزات و مواد معدنی و نهاده‌های انرژی را افزایش می‌دهد و بر سهام این گروه‌ها تاثیر مثبت می‌گذارد. از طرف دیگر این قرارداد تقاضای چین برای حوزه‌های انرژی، نفت و گاز و همچنین صنایع پایین دستی از جمله پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی و شرکت‌هایی که تابع این حوزه هستند، از جمله نیروگاه‌ها را افزایش می‌دهد و سهام آن‌ها رشد خواهد کرد.
