به گزارش ایسنا، اوپک پلاس در حال حاضر هر ماه تولیدش را ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش می دهد اما درخواستها برای افزایش سریعتر تولید به منظور کنترل روند صعودی قیمتها را پس زده است.
شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان سعودی روز شنبه در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: ما چیزی را قطعی فرض نمی‌کنیم. کووید همچنان وجود دارد و هنوز از شرایط بحرانی خارج نشده‌ایم. باید محتاط باشیم. بحران مهار شده اما لزوما پایان پیدا نکرده است. وی خاطرنشان کرد سفرهای جهانی همچنان ضعیف مانده و برای توجیه احتیاط خود، درباره پتانسیل رشد عظیم ذخایر نفت در سال آینده هشدار داد.
سیاستهای تولید محدودکننده از سوی اوپک پلاس و تولیدکنندگان شیل آمریکا تولید جهانی را از ژوئن سال ۲۰۲۰ پایین مصرف نگه داشته است. نتیجه، افت چشمگیر ذخایر جهانی نفت و صعود قیمتها به بالاترین حد از سال ۲۰۱۴ تاکنون بوده است.
اما این نگرانیها در خصوص موج دیگری از شیوع ویروس کرونا و مختل شدن روند احیای مصرف نفت یا رشد یکباره ذخایر تا چه حد قابل توجیه هستند. آیا این گروه اجازه می دهد قیمتها افزایش پیدا کنند تا به درآمدهای کوتاه مدت حداکثری دست پیدا کند.
مصرف سوختهای مایع جهان در سپتامبر در مقایسه با مدت مشابه سال ۲۰۱۹ حدود ۲.۱ میلیون بشکه در روز کاهش پیداکرد که نتیجه طولانی شدن تاثیر پاندمی و رکود بوده است.
ذخایر نفت تجاری سازمان توسعه و همکاری اقتصادی در نخستین موج پاندمی و قرنطینه در فاصله بین فوریه و ژوییه سال ۲۰۲۰ به میزان ۳۳۵ میلیون بشکه کاهش پیدا کرد اما ذخایر تجاری از آن زمان در نتیجه بهبود قوی فعالیت اقتصادی و محدودیتهای تولید، به میزان ۴۲۵ میلیون بشکه کاهش پیدا کرده است. ذخایر تجاری سازمان توسعه و همکاری اقتصادی تا سپتامبر ۱۴۵ میلیون بشکه (پنج درصد) پایین سطح دو سال قبل پیش از شیوع پاندمی بود. این ذخایر همچنین حدود شش درصد پایین میانگین فصلی پنج ساله (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹) است که رشد سریع قیمتها را توضیح می‌دهد.
پیش بینی می شود مصرف جهانی تا اواسط سال ۲۰۲۲ به سطح پیش از پاندمی بهبود پیدا کرده و تولید اندکی سریعتر افزایش پیدا کند. انتظار می‌رود نتیجه رشد ملایم ذخایر از پایین میانگین پنج ساله باشد که تا پایان سال ۲۰۲۲ همچنان پایین این میانگین خواهند ماند. اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش بینی کرده که ذخایر تجاری سازمان توسعه و همکاری اقتصادی در سال ۲۰۲۲ به میزان ۸۵ میلیون بشکه کاهش خواهد یافت و تنها ۲.۸۳ میلیارد بشکه تا پایان سال خواهد ماند که پایینترین سطح از سال ۲۰۱۴ به استثنای امسال است.
ریسکهایی در هر دو جهت پیش بینی برای مصرف و ذخایر وجود دارند. اگر پاندمی وخیم‌تر شود یا سیکل کسب و کار به هر دلیلی کند شود، ذخایر می تواند سریعتر رشد کرده و فشار نزولی روی قیمتها ایجاد کند.
اگر پاندمی ضعیف شود یا سیکل فعالیت تجاری با وجود تورم، تاب آورتری بیش از حد انتظاری داشته باشد، مصرف می‌تواند بالاتر رود و روند کاهش سطح ذخایر ادامه پیدا کرده و فشار بر صعود قیمتها را تشدید کند.
اوپک پلاس و تولیدکنندگان شیل آمریکا در بیانیه ها و اقدامات اخیرشان در ارزیابی این ریسکها بی تفاوت نبوده و بر ریسکهای نزولی که برای مصرف و قیمتها وجود دارند تاکید کرده و همزمان ریسکهای صعودی را کم اهمیت شمرده اند. تولیدکنندگان حتی ترجیح‌شان برای پذیرفتن ریسک رشد بیشتر قیمتها به جای کاهش آنها را نشان داده و دلالت بر این دارد که با روند رشد قیمتها راحت هستند که کمک کرده است بازار به سمت قیمتهای بالاتر هدایت شود.
اوپک پلاس و پیشگامانش از نظر تاریخی سیاستهایی را دنبال کرده اند که درآمدهای کوتاه مدت آنها را حداکثری کنند البته به استثنای دوره های جنگ قیمت. بنابراین ترجیح آنها برای قیمتهای بالاتر تعجب آور نیست.
تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند ریسک محدود شدن بیش از حد عرضه در بازار را به جان بخرند تا این که قیمتها کاهش پیدا کنند و استدلالها و تصمیماتی که در دوره های قبلی رشد سریع قیمتها در دوره‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۷ و ۲۰۱۱-۲۰۱۰ و ۲۰۱۸-۲۰۱۷ گرفته شد را تکرار می‌کنند. فعلا تولیدکنندگان تولیدشان را محدود نگه خواهند داشت و از درآمدهای بالاتر لذت می برند و قیمتها بالاتر را به پاندمی، دورنمای اقتصادی مبهم و تصمیمهای سرمایه گذاری مربوط به گذار به یک سیستم انرژی آتی ربط می دهند.
بر اساس گزارش رویترز، تجربه دو دهه گذشته نشان داده است که قیمتها تنها زمانی در معرض فشارهای نزولی قرار می گیرند که سیکل توسعه کسب و کار کند شود نه به دلیل این که اوپک پلاس داوطلبانه تولیدش را افزایش داده است تا قیمتها را کنترل کند.
