به گزارش «تابناک» به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، نانسی پلوسی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ام اس ان بی سی اظهارداشت: واقعیت این است که هم اکنون خانوادههای کارگر آمریکایی نگران فرستادن فرزندان خود به مدرسه هستند. اگر در نظر داشته باشیم دانش آموزان را به روشی ایمن به مدرسه بفرستیم یا اقتصاد کشورمان را به روشی ایمن بازگشایی کنیم باید ویروس را از بین ببریم. اما به دلایلی و از جمله اینکه رئیس جمهور اعتقادی به علم ندارد و نمیخواهد بر اساس آن اقدام کند سبب شده است که ما در وضعیتی باشیم که هم اکنون قرار داریم.
وی افزود: از زمانی که ما لایحه بسته کمکی اقتصادی را تصویب کردیم شمار افرادی که جان خود را از دست داده اند دو برابر شده است، زیرا میچ مک کانل همه اقدامات را برای تصویب این لایحه متوقف کرده است. او هیچ کاری انجا م نمیدهد. آیا ما با این وضعیت میتوانیم تمامی این مردم را نجات دهیم. ما شاهد آن هستیم که شمار افراد مبتلا به ویروس کرونا به میلیونها نفر رسیده است. اعضای کمیتهها این هفته به کنگره بازمی گردند و ما در این رابطه رای گیری خواهیم کرد. عامه مردم باید بدانند که ما چگونه میتوانیم این موضوع را حل و فصل کنیم و چرا دولت در برابر این وضعیت و مقابله با ویروس و نابود کردن آن بی تحرک و بی اعتناست. آنها با تهمت زنی و بی اعتنایی و بدجلوه دادن همه چیز در همه امور تاخیر ایجاد کرده اند و ما در اینجا قرار داریم. این موضوع سبب این فاجعه غم بار برای کشور ما شده است. تنها یک پاسخ برای این وضعیت وجود دارد و آن علم است. این راهی است که ما باید آن را دنبال کنیم. ما باید در تایید واکسن هم از علم استفاده کنیم. ما امیدواریم که یک واکسن درست شود. ما نمیخواهیم که این واکسن یک روز زودتر درست شود بلکه به روشی ایمن یک روز دیرتر تولید شود. این دولت سیاست را وارد ماجرا کرده است و میگوید که میخواهد به روشی سریعتر به واکسن برسد. اگر واکسن مراحل سازمان دارو و غذای فدرال را طی نکند و تایید نشود و تایید دانشمندان را نداشته باشد این موضوع نمیتواند موثر باشد. بسیاری از شرکتها معتقدند تا زمانی که یک واکسن تایید نشود نباید تولید شود.
مجری: من میخواهم از شما درباره سخنانی که نشریه آتلانتیک مدعی است که ترامپ درباره نظامیان و کهنه سربازان ما زده است سوال کنم. او اعلام کرده است که آنها بازنده و زالو صفت هستند. برداشت شما از این موضوع چیست؟
پلوسی: این قلب انسان را میشکند. بر اساس تجربه شخصی ما سال گذشته هیات بزرگی را راهی مراسم بزرگداشت نرماندی در فرانسه کردیم. این موضوعی افتخار آمیز بود. ما در آنجا بودیم تا به مقام کهنه سربازان خود ادای احترام و برای آنها دعا کنیم. اما با گذشت زمان شمار افراد کاهش پیدا کرد. مصاحبههایی در نرماندی انجام شد. یکی از من پرسید آیا شما با رئیس جمهور اختلاف نظر دارید و من گفتم که ندارم و از رئیس جمهور انتقاد نمیکنم. من این کار را به خاطر کشورم انجام دادم. اما متاسفانه رئیس جمهور به افراد حاضر در آنجا بی احترامی و از من و دیگران هم انتقاد کرد. من توجهی به اظهارات وی نمیکنم. ما میدانیم که او بی احترامی کرده است و این موضوع به طور مستند وجود دارد.