چهار تیم فوتبال ایران در دوحه طی بدترین شرایط در یک هتل کوچک زندانی شدهاند و مقامات ایرانی صاحب مقام در کنفدراسیون آسیا هم هیچ کاری برای رفع این بیعدالتی انجام ندادهاند!
به گزارش تابناک ورزشی، یکی از ضعفهای همیشگی ورزش ایران، غفلت از کسب کرسیهای بینالمللی در فدراسیونهای جهانی یا آسیایی و نفوذ پایین در تصمیمگیریها و رایهای مهم شمرده میشد اما حالا دیده میشود نمایندگانی که با استفاده از جایگاهشان در محافل قارهای یا جهانی به عناوین و کرسیهای تاثیرگذار میرسند، کمتر خاصیتی برای منافع ملی ورزش ایران دارند.
در حالی که تا همین دو سال پیش، اتهاماتی از این دست علیه علی کفاشیان نایب رییس وقت ایافسی مطرح میشد، و البته تاج هم هیچگاه مخالفتی با طرح این انتقادها علیه جانشینش نشان نداد، حالا همین نقد دامن خودش را گرفته و این روزها پرسیده میشود کرسی آسیایی مهدی تاج به عنوان نایب رییس فوتبال قاره، چه سودی برای فوتبال ایران و منافع ورزش کشور و نمایندگانش خواهد داشت؟ البته او که مذاکرات جاری در جلسات رسمی را با هندزفری و مترجم دنبال میکند طبیعتا ابتکار عمل برای گرفتن حق فوتبال ایران را ندارد و بعید است بتواند چند جمله انگلیسی هم برای رساندن اعتراضش _البته اگر اعتراضی غیراز موارد خاص داشته باشد_ به زبان بیاورد. کسی که با پشت سرگذاشتن موانع قانون بازنشستگی هم سرجایش ماند تا ناگهان بعد از ماجرای قرارداد ویلموتس، بیمار شود و پست ریاست را با فدراسیونی فاقد اساسنامه معتبر و تیم ملی شکست خورده از عراق و بحرین ترک کند.
در حالی که برگزارکنندگان لیگ قهرمانان آسیا در دور گروهی متمرکز، با گنجاندن چهار تیم ایرانی و همراهان شان در کنار دو تیم ازبک و عراقی در یک هتل بسیار کوچک و فاقد امکانات، فشار زیادی به تیمهای کشورمان وارد کردهاند، شاهد سکوت محض تاج و مسوول دفترش در دوره ریاست یعنی امیرمهدی علوی که در کنفدراسیون آسیا جایگاه مهمی را اشغال کرده اند، هستیم و فریاد استمداد مسوولان این چهار تیم هم به گوش کسی نمیرسد.
این در حالی است که مهدی تاج اکنون با استفاده از سهمیه فوتبال ایران، یکی از اعضای هیات رییسه یا همان کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا محسوب میشود و میتواند از برش مدیریتی اش به تصمیم گیران مسابقات فشار وارد کند اما فعلا فقط شاهد نامههای تند فیفا و تهدید این نهاد به تعلیق فوتبال کشورمان به دلیل رسیدگی به پرونده غرامت ویلموتس هستیم و علاقهای به حل مشکلات چهار تیم ایرانی از سوی تاج تا این لحظه دیده نشده است.
محل اقامت چهار نماینده ایران در این بازی ها به همراه شرطه عراق و پاختاکور ازبکستان در هتل دوسیت است. هتلی کوچک که میزبانی 6 تیم را برعهده دارد اما اصلا شرایط پذیرایی ساده در این سطح حرفهای را ندارد. تغییر شائبه برانگیز هتل بزرگ آزدان دوحه محل اسکان اولیه تیمهای ایرانی ، ماجرا را مشکوک تر هم میکند، در حالیکه قوانین سختگیرانه AFC شامل تیمهای سعودی نشده و آنها در دو هتل لوکس جداگانه مستقر شدهاند که عین حقکشی و بیعدالتی است.
در سالن کوچک بدنسازی این هتل نوبت و ساعت تمرینی تیمها هم مشخص نیست، ساعت سرو غذای سرد سهمیهای دم درب اتاقها اعلام نشده و سالن غذاخوری هم بسته است!
لابی این هتل با نشستن چند نفر پر میشود و در واقع بازیکنان و مربیان چهار تیم ایرانی در فضای کوچک آن زندانی شدهاند.
در این بین باشگاه پرسپولیس حتی اجازه گرفتن وسائل جامانده اعضای کاروان سرخپوشان شامل 26 ساک و تخت ماساژور را پیدا نکرده است
هنوز معلوم نیست کنفدراسیون فوتبال آسیا که پیش از این قرار بود هتل فوق لوکس و مجهز ازدان دوحه را در اختیار نمایندگان ایران برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا 2020 قرار دهد چطور با تصمیم غیرمنتظره این هتل 5 ستاره را تغییر داد و به هتل دوسیت تبعید کرد!
این اقدام AFC یا میزبانان قطری در قبال نمایندگان ایران و سلب امتیاز هتل لوکس، در حالی است که تاج سال گذشته با مسوولان ارشد فدراسیون فوتبال قطر در سفر به دوحه و بازدید از کمپ اسپایر، قرارداد همکاری امضا کرده بود! پس تاثیر و کارایی این تفاهمنامهها و سفرها و عکسهای دیپلماتیک چیست؟ آیا تاج تا این لحظه گوشی را برداشته و به روسای فوتبال شیخ نشین قطر زنگ زده و تقاضای کمک کرده است؟ آیا او حاضر شده است یک بار هم برای منافع جمعی با شیخ سلمان رییس و رفیقش در ایافسی صحبت کند یا تنها در مواقع انتخابات ریاست کنفدراسیون رای ایران برای این عرب بحرینی اهمیت دارد؟
ماجرای هتل درجه دو تنها بخشی از ظلم به فوتبال ایران است چراکه آژانس طرف قرارداد ایافسی اجازه فروش حق پخش مسابقات چهارتیم ایرانی را هم از کشورمان سلب کرده و به بهانه تحریم ضمن فسخ یکطرفه قرارداد سیگنال به تلویزیون کشورمان نمیفروشند!
باید دید امیرمهدی علوی ، همهکاره دفتر رییس سابق و بیانیه نویس فدراسیون فوتبال کجاست و چه میکند؟ آیا او عضو کمیته روابط عمومی و رسانههای ایافسی نیست؟ مگر ماجرای حق پخش دقیقا به تخصص علوی و پستی که اشغال کرده، مرتبط نیست؟ آیا او توانایی بهرهگیری از مقامش برای استیفای حقوق فوتبال ایران را ندارد؟
شاید وقت آن رسیده باشد مهرههای که با استفاده از جایگاه فوتبال ایران در آسیا صاحب منصب و کرسی بینالمللی میشوند و در مواقع لزوم و نیاز جاخالی داده و غیب میشوند، به هواداران فوتبال معرفی شوند و اجازه بدهند این جایگاهها نصیب افرادی شود که دل شان برای منافع ملی هم می تپد و حواسشان فقط به حق ماموریتهای دلاری و پروازهای خارجی به مالزی و دیگر کشورها نباشد.
بد نیست آقایانی که روزی غیرمستقیم یا علنی به کفاشیان انگ بیخیالی در مقابل معضلات فوتبال ایران در کنفدراسیون را میزدند امروز هم پاسخگوی عملکرد نمایندگان فعلی ما در آسیا باشند.
نویسنده: مجید کوهستانی