به گزارش تابناک و به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه اومئو، در ریه برخی از بیمارانی که به دلیل ابتلا به کووید-۱۹ و نارسایی تنفسی از دنیا میروند، یک ماده ژل مانند تشکیل میشود. پژوهشگران "دانشگاه اومئو"(Umeå University) سوئد در بررسی، عامل فعال در این ژل را ارزیابی کردهاند. این کشف میتواند به یافتن درمانهای جدیدی برای کووید-۱۹ کمک کند.
"اربن هلمن"(Urban Hellman)، از پژوهشگران این پروژه گفت: درمانهایی وجود دارند که میتوانند تولید این ژل را در بدن متوقف کنند و یا به واسطه یک آنزیم به تجزیه ژل بپردازند. همچنین یافتههای ما میتوانند توضیح دهند که چرا به نظر میرسد که هورمون "کورتیزون"(Cortisone) میتواند بر کووید-۱۹ اثر بگذارد.
کالبدشکافی برخی از افرادی که در اثر ابتلا به کووید-۱۹ از دنیا رفته بودند، نشان داد که ریه این افراد از یک ماده ژل مانند پر شده است. پژوهشگران پیشتر نمیدانستند که این ژل از کجا نشات میگیرد.
پژوهشگران در بررسیهای خود دریافتند که این ژل، از ترکیبی موسوم به "هیالورونان"(Hyaluronan) تشکیل شده که یک پلیساکارید از گروه "گلیکوزآمینوگلیکان"(Glycosaminoglycan) است.
وجود هیالورونان در بدن انسان طبیعی است و در بافتهای گوناگون، عملکرد متفاوتی دارد. هیالورونان در مراحل ابتدایی تشکیل زخم نقش دارد و به صورت مصنوعی در صنایع مربوط به زیبایی نیز تولید میشود.
از آنجا که هیالورونان میتواند به میزان قابل توجهی آب در شبکه مولکولی متصل شود، یک ماده ژل مانند را تشکیل میدهد. همین روند در ریه افراد مبتلا به کووید-۱۹ نیز رخ میدهد و موجب میشود که آنها به ونتیلاتور نیاز پیدا کنند و حتی در موارد حاد، به مرگ بیماران در اثر نارسایی تنفسی میانجامد.
داروی موسوم به "Hymecromone" در حال حاضر برای کاهش سرعت تولید هیالورونان در بیماریهای دیگر از جمله حملات کیسه صفرا به کار میرود. همچنین آنزیمی وجود دارد که میتواند هیالورونان را به صورت موثر تجزیه کند.
کورتیزون نیز میتواند تولید هیالورونان را کاهش دهد. پژوهشی که پیش از این توسط دانشمندان انگلیسی انجام شد، دادههای قابل توجهی را در مورد اثر مثبت دگزامتازون بر افراد مبتلا به نوع شدید کووید-۱۹ نشان داد.
هلمن افزود: باور پیشین این بود که نتایج امیدوارکننده به خاطر ویژگیهای ضد التهابی هورمون کورتیزون است اما باید این نظریه را به باورهای پیشین اضافه کرد که ممکن است کورتیزون بتواند تولید هیالورونان را کاهش دهد و میزان ماده ژل مانند را نیز در ریهها کم کند.
این پژوهش، در "Journal of Biological Chemistry" به چاپ رسید.