نسل ما یک قهرمان واقعی داشت؛
قهرمان روزگار کودکی و نوجوانی ما همچون ما، از کوچه‌های خاکی سر برآورد، نه در استودیوهای لوکس با کمک جلوه‌های حیرت‌انگیز دیجیتال و نوک قلم‌‌های نوری طراحان و خیال‌پردازان.
قهرمان ما برخلاف سوپرمن و بت‌من و هالک و بن‌تن و اسپایدرمن، شنل و تخته پرواز و عضلات تخیلی و ساعت همه‌کاره و لباس چسبنده نداشت تا در یک آن ، رقیب و دشمن را به زانو در آورد.
او نه در آسمان، که همینجا روی زمين بود و برای همه در دسترس...
قهرمان ما یک انسان معمولی مثل خود ما بود. چه وقتی ناجی مردم یک شهر فقیر و عصیان‌زده در قلب مافیای جنوب ایتالیا شد. و چه زمانی که یک‌تنه کل استعمار پیر را دریبل کرد و آه سوزناک ملت‌های مستعمره را به غریو شادی بدل ساخت.
او مثل بازی کردن همه ما ، جر زد و تقلب کرد و هیچ یک را پنهان نکرد.
قهرمان ما آنقدر معمولی بود که راحت فریب خورد و حتی حریف اشتباهات و هوس‌بازی خودش هم نشد. در زندگی‌اش بارها خطا کرد و فنا شد.
اتفاقا اوج زیبایی اسطوره ما اینجاست که همچون همه ما که روزی نه چندان دور می‌میریم، مرد.
"دست خدا" همراهت قهرمان زمینی
*منتشرشده در شماره امروز ویژه‌نامه مارادونا روزنامه ایران
