یک متخصص بیماریهای عفونی و گرمسیری به بیان توصیههایی برای، اعضای خانواده فرد مبتلا به کرونا پرداخت.
به گزارش میزان، حمید عمادی در پاسخ به این سوال که اگر یکی از اعضای خانواده به کرونا مبتلا شد، چه اقداماتی را باید انجام دهیم؟، گفت: اگر شخص مبتلا از جمله افرادی باشد که ریسک ابتلا به این بیماری در آنها بالا است، خانواده حتما باید او را نزد پزشک ببرند و اکسیژن خونش را به طور مرتب چک نمایند تا وضع بیمار رو به وخامت نرود.
وی ضمن اشاره به اینکه در صورت ابتلای یکی از اعضای خانواده بقیه افراد حتما باید ماسک بزنند، ادامه داد: رعایت فاصله یکونیم تا ۲ متری با بیمار و پرهیز از تماس مستقیم و رو بوسی کردن با او از دیگر اقداماتی است که خانواده فرد مبتلا باید آن را جدی بگیرند.
این متخصص بیماریهای عفونی و گرمسیری با بیان اینکه انجام برخی اقدامات اعضای خانواده نظیر تنها گذاشتن و زندانی کردن بیمار در یک اتاق در بسته و همچین عبور دادن غذا و دارو از زیر در اتاق و کارهایی از قبیل میتواند موجب ناراحتی فرد مبتلا و از دست رفتن روحیه او شود، متذکر شد: در صورتی که بیمار دستش را بشوید و از تماس با چشم، دهان و بینی خود خودداری کند و همچنین چنانچه هم فرد مبتلا و هم اعضای خانوداه او ماسک داشتهباشند و فاصله مناسب را رعایت کنند، بیمار میتواند برای تماشای تلویزیون و یا صحبت کردن با خانواده از اتاق بیرون آید و اینگونه نیست که نیاز باشد عضو مبتلا زندانی و طرد شود.
وی با اشاره اینکه موقع غذا خوردن که همه افراد مجبور هستند ماسک خود را بردارند، بیمار باید در اتاق به تنهایی غذای خود را میل کند، افزود: هنگامی که یکی از اعضای خانواده به کرونا مبتلا میشود بسیاری از مردم از مایعات ضدعفونی کننده و وایتکس برای تمیز کردن سرویس بهداشتی استفاده میکنند، در حالی که گاز و کلر این مواد برای ریه مضر است و آنچه که برای پیشگیری از ابتلا به کرونا در مورد سرویس بهداشتی اهمیت دارد داشتن هواکش و تهویه مناسب است و با توجه به اینکه فضای سرویس بهداشتی کوچک است چنانچه امکان تهویه هوا وجود نداشته باشد، ویروسهایی که از طریق قطرات تنفسی بیمار وارد هوای محیط شدهاند در آنجا باقی میمانند و موجب ابتلای سایر افراد میشوند.
عمادی ضمن بیان این موضوع که در صورت امکان بهتر است سرویس بهداشتی فرد مبتلا از سایر افراد خانواده جدا باشد، اظهار کرد: البته در صورتی که تهویه و هواکش مناسب وجود داشته باشد و بعد از استفاده بیمار از سرویس بهداشتی حتما از هواکش استفاده شود، احتیاجی نیست سرویس جدا باشد و در صورت عدم امکان جدا کردن سرویس بهداشتی شخص مبتلا از سایر افراد نباید نگران بود.
وی ادامه داد: از آنجایی که ویروس در قطرات تنفسی وجود دارد و در ادرار و مدفوع موجود نیست، احتیاج نیست به طور افراطی از مواد ضد عفونی کننده استفاده شود و هنگامی که ما میگوییم بهتر است سرویس بهداشتی فرد مبتلا جدا باشد به دلیل هوای موجود در آنجا است و بهتر است افراد خیلی با کف این مکان کار نداشته باشند و در همان حدی که در مواقع عادی این مکان را تمیز میکردند، به نظافت بپردازند و جدا توصیه میشود از استفاده بیش از اندازه از جوهر نمک، وایتکس و سایر موارد ضدعفونی بپرهیزند، چرا که آسیبی که استفاده افراطی از این مواد به ریه افراد میزند به مراتب از کرونا بیشتر است.
این متخصص بیماریهای عفونی بیان کرد: چنانچه در بین اعضای خانواده بیمار شخصی جزء گروههای پر خطر باشد، و برای مثال اضافه وزن، دیابت، فشار خون و سن بالا داشته باشد، در صورت امکان بهتر است تا طی شدن دوره بیماری شخص مبتلا در مکان دیگری زندگی کند و اگر این امکان وجود ندارد، نگران نباشند حتما نکات لازم را رعایت کنند.
وی ضمن تاکید بر اینکه در صورت ابتلای یکی از اعضای خانواده به کرونا امکان ابتلای سایرین به این بیماری بالا است، یادآور شد: خانواده بیمار در صورت مشاهده کوچکترین علائم بیماری نباید آن را به حساب سرماخوردگی بگذارند و باید بیماری خود را کرونا در نظر بگیرند و ضمن رعایت قرنطینه، حتما به پزشک مراجعه کنند تا با آغاز روند درمان و مصرف دارو از ورود بیماری به مراحل پیشرفته جلوگیری نمایند.
وی در خصوص باز بودن پنجرهها توضیح داد: بهتر است برای جریان مناسبتر هوا پنجرهها باز باشد، اما هم اکنون در فصول سرد سال قرار داریم و چنین امکانی کمتر وجود دارد؛ در صورتی که هوا خیلی سرد نباشد، حتما پنجره را باز بگذارید، اما چنانچه چنین امکانی وجود نداشت، توصیه میشود از هواکش و سایر دستگاههای تهویه هوا استفاده کنید.
این متخصص بیماریهای عفونی و گرمسیری عنوان کرد: به طور کلی خانواده بیمار مبتلا به کرونا باید حواسشان به تغذیه بیمار باشد چرا که مبتلایان معمولا اشتهای خود را از دست میدهند در حالی که تغذیه مناسب در دوره بیماری از اهمیت ویژهای برخوردار است و بسیاری از بیماران دچار ضعف ناشی از بیغذایی به دلیل کم اشتهایی میشوند و خانوادهها حتما باید توجه ویژهای به تغذیه عضو بیمار داشته باشند، همچنین از نظر روحی باید بسیار به بیمار توجه کنند و با او با ملاطفت و مهربانی برخورد کند و نگذارند فرد روحیه خود را از دست بدهد چرا که روحیه در روند درمان تاثیر بسزایی دارد.