آخرین آمار کرونا در ایران تا دهم بهمن ۹۹/ کاهش شمار بیماران بدحال به کمتر از ۴ هزار نفر
به گزارش «تابناک»؛ دکتر سیما سادات لاری، سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان گفت: از ظهر دیروز تا ظهر امروز و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، ۶ هزار و ۵۷۳ بیمار جدید مبتلا به کووید ۱۹ در کشور شناسایی شده که ۶۵۰ مورد بستری شدند. با احتساب این افراد، مجموع آمار مبتلایان قطعی در کشورمان به یک میلیون و ۴۰۵ هزار و ۴۱۴ تن رسید.
وی در ادامه گفت: در ۲۴ ساعت اخیر، ۷۱ تن از مبتلایان جانشان را از دست دادهاند؛ بنابراین، تا ظهر امروز، متاسفانه آمار جان باختگان این بیماری در کشورمان به ۵۷ هزار و ۸۰۷ تن رسیده است. همچنین تا به امروز خوشبختانه یک میلیون و ۱۹۶ هزار و ۳۷۴ تن بهبود یافتهاند.
لاری افزود: ۳۹۹۰ تن از بیماران در وضعیت شدید این بیماری قرار دارند. همچنین تاکنون ۹ میلیون و ۱۷۶ هزار و ۸۹۹ آزمایش تشخیص کووید ۱۹ در کشور انجام شده است.
بر پایه آمارهای ۲۴ ساعت اخیر، «نرخ مرگ» در کشورمان ۴.۶ درصد است و به همین تناسب، «نرخ بهبود» ۹۵.۴ درصد، در حالی که میانگین نرخ مرگ در جهان ۲.۹ درصد است و همچنان وضعیتی به مراتب بهتر از کشورمان را نشان میدهد.
تیمت بازی رو خوب بلد هستن.تا مطالبات مردمی برای واکسن واقعی داره شکل میگیره.آمار رو بیارین پایین.اینجوری همه قانع میشن که واکسن لازم نیست.
بعد روز ۲۳ بهمن یهو ویروس از ۶ جهت جهش یافته و آمار تلفات میشه ۴۰۰ نفر،،،،
چرا خبری از واکسن زدن کشورهای دور بر تو هیچ رسانهای نوشته نمی شود
اگر واکسن وارد نشه ....
کرونا انگلیس..یا برزیلی ..یا افریقایی بیاد کادر درمان بعد مردم کشتار میشن
چرا از زدن واکسن در کشورهای دیگر چیزی نمی نویسید
آتش در گوشه ای از علفزار می افتد ، شروع به سوزاندن علف ها و گسترش خود در تمام محدوده ی علفزار می کند . شعله های
آتش تا جایی که علف ها تمام شوند ، پیش می روند . وقتی به یک پشته ی خالی از علف می رسد ، دیگر توان پیش روی به بخش
جلوتر علفزار را ندارد . در این حالت ، خرسند می شویم به توقف آتش . ولی غافل از این که در گوشه ای از پشته ی خالی ، باریکه
ای از زمین دارای علف ، دو بخش جدا از هم علفزار را به هم وصل می کند . آتش اندک در این باریکه که نوید کم شدن آتش را
می دهد ، فریبی بیش نیست . اندکی که می گذرد ، شعله های آتش با پیشروی از طریق این باریکه ها به حوزه ی جدیدی وارد
می شوند و مجددا ، آتش شعله ور می شود و موج جدیدی ایجاد می کند که گستره ای وسیع تر از موج قبلی را در بر می گیرد.
زیرا ، باریکه های اتصالی متعددی ، این حوزه را به به چندین حوزه ی دیگر مرتبط می کنند و این بار از یک حوزه به چندین حوزه
سرایت می کند و گستره ی آتش وسیع تر می شود . به حدی وسیع تر که دیگر امیدی به خاموش شدنش نمی رود .
رعایت پروتکل های بهداشتی در بین اغلب افراد جامعه به مقدار کم و بیش ، انجام می گیرد . رعایت پروتکل های بهداشتی بسته
به میزان رعایت ، سبب جلوگیری از انتشار ویروس می شود . رعایت فاصله ی اجتماعی در بین گروه های خانوادگی ، گروهای
شغلی و بین شهرها و روستاها نسبت به درون گروه های فوق بهتر انجام می گیرد . به بیان دیگر فاصله ی اجتماعی در ارتباط با
خویشاوندان ، همکاران و همسایگان به دالیلی کمتر رعایت می شود و این امر ، سبب می شود ، انتشار ویروس ، بیشتر به جمع
خانوادگی و فامیل و همکاران محدود شود و در درون این گروه ها شدید تر و سریع تر از بین گروه ها منتشر شود . به طوری که
هر بار که موج ایجاد می شود، مشاهده می کنیم که افراد یک خانواده و فامیل یا همکاران یک اداره و همسایگان یک محل بیش
تر مبتال می شوند . شیوع سریع در درون گروه های خانوادگی و شغلی سبب ایجاد پیک در میزان ابتال و بستری و مرگ می شود .
پیک ابتال ، سبب ایجاد هراس شدید و شدت گرفتن رعایت پروتکل ها و رعایت فاصله در بین گروه ها و نیز برقراری محدودیت
هایی توسط دولت می شود . به دنبال بهتر شدن رعایت پروتکل ها ، شدت بیماری رو به کاهش می گذارد . بعد از کاهش میزان
ابتال و بستری و مرگ ، این امید ایجاد می شود که آتش دارد تمام می شود . غافل از این که شعله های کوچک آتش در باریکه ها
هنوز می سوزاند ، ولی اندک . باور به پایان یا ضعیف شدن بیماری ، سبب کاهش میزان ترس و کاهش رعایت پروتکل ها می شود .
کاهش رعایت پروتکل ها ، ابتدا در درون گروه ها و سپس در بین گروه ها رخ می دهد . با کاهش رعایت فاصله ی اجتماعی ،
باریکه های ارتباطی بیشتری بین گروه های آلوده و غیر آلوده ایجاد می شود و از طریق این ارتباط ها ، ویروس ، وارد گروه های
بیشتری می شود و این بار با وسعتی بیشتر و درگروه های بیشتر شعله ور می شود و باز موجی جدید و مصیبتی شدیدتر .
بدانیم ، تا زمانی که ایمنی جمعی ناشی از واکسیناسیون ایجاد نشده باشد ، بیماری با همین الگو دوره به دوره شدید تر و وسیع تر
خواهد شد و به نوبت به گروه خانوادگی وشغلی همه ی ما می رسد . اگر امیدوار ایمنی گله ای هم باشیم تا زمانی که جمعیت به
ایمنی گله ای برسد ، موج های شدیدتر و کشتار هایی وحشتناکتر و غیر قابل توصیف پیش رو است . برای رسیدن به ایمنی گله
ای هنوز فاصله ی بسیار زیادی وجود داد . اگر واکسینه نشده ایم ، بدانیم که شانس مرگ باالیی داریم . مگر این که میزان رعایت
پروتکل ها را کاهش ندهیم و بدانیم که برای رسیدن به ایمنی گله ای ، باید بسیار بسیار بمیرند و اگر رعایت نکنیم هر یک از ما
می توانیم یکی از آن بسیارها باشیم .











