محسن ترکی رکورددار قضاوت دربی که چند روز پیش در گفتگو با رسانهها اعلام کرده بود علی کریمی را بهترین گزینه برای ریاست فدراسیون میداند، یک بار دیگر تاکید کرد بهترین گزینه برای اداره فوتبال کسی است که فوتبالی باشد.
به گزارش تابناک ورزشی، ترکی از اعضای مجمع فدراسیون خواست تحت تاثیر توصیههای سیاسی قرار نگیرند و به گزینههای غیرفوتبالی رای ندهند. محسن ترکی گفت: من اعتقادم آن است که بهترین گزینه برای ریاست فدراسیون، یک فرد فوتبالی است و اگر میخواهیم فوتبال مان را نجات بدهیم، باید به سراغ این افراد برویم. باز ۶ ماه دیگر زانوی غم بغل نکنیم و همه نگوییم چرا فوتبال ما دست سیاسیون است؟ محسن ترکی که به رک گویی شهرت دارد، با صراحت و شفاف از هیات رییسه فدراسیون فوتبال انتقاد میکند.
سیاسیون مردم را به فوتبال بدبین کردند
من هفت بار دربی را قضاوت کردم. در چند بازی که نتیجه بازی در دقایق پایانی مساوی میشد من شاهد بودم درحالی که نه حاشیهای وجود داشت و نه داوری مشکلی داشت، من در یک بازی دیدیم تماشاگران دارند صندلیها را میشکنند و پرت میکنند در زمین. علت آن چه بود؟ فقط بخاطر چهرههای سیاسی بود که در راس فوتبال حضور داشتند و شعار کل استادیوم چه قرمز چه آبی این بود که ما فوتبال سیاسی نمیخواهیم. احساس مردم این بود که نتایج این بازی خارج از میدان رقم میخورد. در کنار التهابات سیاسی مردم فکر میکردند شرایط دارد جوری رقم میخورد که این بازی مساوی شود در صورتی که اصلا اینگونه نبود. وقتی یک چهره فوتبالی باشد قطعا مردم او را قبول خواهند کرد. حتی اگر اتفاقاتی بیافتد مطمئن هستند این مسائل فوتبالی بوده است.
فوتبال ما رییسی میخواهد که خارج از ایران هم او را بشناسند
باز هم میگویم ما باید حواسمان خیلی جمع باشد تا رییس فدراسیون ما وقتی در مجامع مختلف جهانی و آسیایی حضور پیدا میکند یک چهره شناخته شده باشد که حداقل بدانند این شخص فوتبالیست بوده و فوتبال را درک میکند. خیلی نگاهها متفاوت است و فرق میکند. من خودم ۲۸ سال داوری کردم. ۱۷ سال داور بین المللی بودم. بیرون از این کشور رفتم و قضاوت کردم و دیدم این مسائل را. برای خود ما بارها پیش آمده که افراد فوتبالی در جمعی حضور داشته برای همه از جمله من قابل احترام بوده است تا چهرهای که به لحاظ سیاسی به این پست رسیده است. البته این موضوع در جاهای دیگر دنیا کمتر است، اما من میخواهم بگویم این حداقل کاری است که میتوانیم انجام بدهیم که یک فرد شناخته شده فوتبالی را در این مجامع جهانی وآسیایی عرضه کنیم. ما نباید خودمان را دست کم بگیریم. همین آقایانی که ادعای مدیریت و تحصیل داشتند وضع را به اینجا کشانده اند.
رییس فدراسیون ما دوست داشت با سرمربی تیم ملی عکس بگیرد!
روزی که سرمربی قبلی تیم ملی آمد تا در کشور ما قرارداد امضا کند. دقیقا خاطر هم هست سرمربی که قرار است کارمند ما باشد، رییس فدراسیون ایستاد تا ایشان اول از پله بالا برود و پشت سر او بالا رفت. این کار چه معنی دارد؟ کجای دنیا اول کارمند بالا میرود و بعد از آن رییس به دنبالش میرود. از روزی که آمد به قدری این افراد را بزرگ میکنند، چون این افراد را ندیدند برای آنها آرزو است که با این شخص عکس بگیرند تا جایی که دستشوییهای استادیوم آزادی را رییس فدراسیون به او نشان داد، این درست نیست. رییس فدراسیون ما کلا باید ۱۰ تا ۲۰ دقیقه به او وقت میداد. این موارد چیزیهای است که بلد نیستند چرا که ندیده اند و وقتی یک فرد فوتبالی را میبینید چنان آب از لب آنها آویزان میشود که فراموش میکنند که هستند و موقعیت خود را به عنوان نماینده یک کشور فراموش میکنند و این چیزهای است که من فکر میکنم فقط فوتبالیها میفهمند و کسی که در سطح بالا فوتبال دنیا بازی کرده است دیگر برایش مهم نیست این فرد ویلموتس است یا کیروش. یک فرد فوتبالی به راحتی همه زوایای فوتبال را در تصمیم گیریهای خود لحاظ میکند.
این چه هیات رییسهای بود که فدراسیون ما داشت؟
شما باید بینید تفکر یک فرد برای حضور در یک پست چیست؟ بعضیها تشنه قدرت و پست مقام هستند که این غلط است و باید اعضای مجمع به آن دقت کنند. یکی هست به دنبال بحث منافع شخصی و مادیات است. این افراد قطعا به درد فوتبال ما نخواهند خورد. باید افرادی را انتخاب کنند که حداقل در فوتبال آسیا و ایران تا سطح آخر فوتبال را رفته باشند تا تشنه قدرت و مادیات نباشند. در فدراسیون قبلی هیات رییسه هیچ کاره بود و این ضعیفترین هیات رییسه تاریخ بود. یک قراردادی را یک نفر امضا میکند بعد به هیات رییسه میگوید بیایید امضا کنید. این چه هیات رییسه ای بود؟ این نشان میدهد افراد فوتبالی که حضور داشتند افراد قوی نبودند و عزت نفس نداشتند.
فیفا حق دارد مخالف دخالت سیاست در فوتبال باشد
رک بگویم. بالاخره ۴ ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری در راه است. بالاخره ممکن است تغییرات اساسی اتفاق بیافتد به هر حال هر دو جناح حاکم در کشور ما به دنبال آن هستند که با توجه به فراگیری که فوتبال در جامعه ما دارد در آن نقش داشته باشند و بهره برداری کنند. متاسفانه در فوتبال ما آن گونه که در جهان مرسوم است هیچ وقت بهره وری اقتصادی و فرهنگی از آن نشده است و در فوتبال بهره وری سیاسی میشود. به همین دلیل میگویند اگر ما نبودیم به هرحال فوتبال را در اختیار داشته باشیم. ضمن اینکه فوتبال و فدراسیون در هر کشوری بعضا از رییس جمهور یک کشور شناخته شدهتر است. همین مسائل به فوتبال ضربه زده است که فیفا مخالف دخالت سیاست در این ورزش است. ما حداقل این موضوع را در کشور خود به خوبی لمس کرده ایم.