عدس یکی از غنیترین موارد این فهرست است. مجموعه اسیدهای آمینه قابل هضم، که در عدس وجود دارد، برای ایجاد توده عضلانی بسیار مناسب است. پروتئین گیاهی سریعتر توسط بدن جذب میشود و میتواند به عنوان یک ماده افزودنی عالی در هنگام ورزشهای فعال عمل کند.
با وجود شباهت کلی در ترکیب، هر نوع عدس ویژگیهای خاص خود را دارد. عدس قرمز از نظر محتوای مس، منگنز و آهن پیشتاز است. این عدس همچنین پروتئین بیشتری نسبت به عدس سبز دارند. گرین از نظر مقدار ویتامین B9 یا اسید فولیک برتر از عدس قرمز است.
با این حال، هر یک از انواع این گیاه سرشار از پلی فنول است - آنتیاکسیدانهایی که بدن را در برابر بیماریهای مزمن ناشی از استرس اکسیداتیو محافظت میکنند. دانشمندان می گویند چاقی، دیابت، سرطان، واکنشهای التهابی مزمن در روده و اختلالات متابولیکی به کمک پلی فنولها درمان میشوند.
گنجاندن منظم عدس در رژیم غذایی شما نیز با تقویت سیستم قلبی عروقی همراه است. منیزیم تأثیر مفیدی در کار قلب دارد، آهن خون را با اکسیژن اشباع میکند و اسید فولیک به همراه B12 از دیواره رگهای خونی در برابر آسیب و رسوبات کلسترول محافظت میکند.
منبع: همشهری آنلاین