ابتلای یک کارگر و احتمال سرایت آن به دیگر کارگران و توقف تولید یا پرداخت هزینه برای واکسیناسیون کارگران و جلوگیری از ضرر و زیان تعطیلی تولید؟
به گزارش «تابناک»؛ این دوگانهای است که رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی مقابل دوربینهای خبرنگاران بیان میکند و با بیان برخی نکات و ملاحظات پیرامون آن، نتیجه میگیرد که پرداخت هزینه برای واکسینه کردن کارگران در مقابل ویروس کرونا و جلوگیری از ابتلای آنها به بیماری مسری کووید ۱۹، اقدامی به شدت به صرفه و در راستای حفظ سرمایه کارآفرینان، یعنی نیروی انسانی شان است و از آن استقبال میکنند!
ناصر ریاحی میافزاید: «الان در تمام شرکتها وقتی یک نفر آلوده و بیمار میشود، باید همه نیروهایشان را تست کنند تا مطئن شوند دیگران آلوده نشده اند. هزینه این کار چندین برابر هزینه واکسیناسیون است. در این باره نظرسنجی شده و با خیلی شرکتها صحبت شده و مشخص و معلوم است که موافق انجامش هستند.»
اما موافقت شرکتها و کارفرمایان با واکسینه کردن نیروی انسانی شان در مقابل کرونا چه معنایی دارد وقتی میدانیم واکسن برای واکسیناسیون گروههای اولویت دار هم نیست و اگر هم باشد، باید بر پایه اولویتها توزیع و تزریق شود و کارگران و کارمندان در زمره اولویتهای آخر واکسیناسیون هستند؟ آیا قرار است تغییری در برنامه واکسیناسیون صورت گیرد و برای تداوم تولید و فعالیت شرکت ها، کارگران زودتر از برنامه واکسینه شوند؟
این سوالی است که به نظر پاسخ آن منفی است، به ویژه اگر به یادآوریم که وزارت بهداشت تاکید کرده همه محمولههای وارداتی واکسن از طریق ایشان و بر اساس برنامه ملی واکسیناسیون توزیع و تزریق خواهد شد؛ برنامه ای که دیروز هم متولیان بهداشت و درمان کشورمان بعد از انتشار خبر فروش آزاد واکسن وارداتی در داروخانه بر آن تاکید کردند و یادآور شدند که قرار نیست واکسن آزاد به فروش برسد.
البته رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی با این پاسخ موافق نیست؛ به این سخنان وی دقت کنید: «با دریافت مجوز رسمی از وزارت بهداشت، ۳ شرکت خصوصی تاکنون برای واردات واکسن کرونا مجوز گرفتهاند. حجم خرید توسط این ۳ شرکت، ۶ میلیون دوز است که از شرکتهای آسترازنکا سوئد و اسپوتنیک روسیه صورت گرفته است. بودجه مورد نظر تهیه و هزینه حمل نیز پرداخت شده و هم اکنون منتظر باز شدن درگاههای پرداختی هستیم، تا در چند روز آینده وارد کشور شوند.»
برای آنکه بیشتر شگفت زده شوید، بد نیست بدانید که قیمت این مقام مسئول قیمت واکسنها وارداتی را هم بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان اعلام کرده و افزوده: «بخش خصوصی این واکسنها را در اختیار ستاد ملی مقابله با کرونا قرار میدهد و این ستاد واکسنها را بین گروههایی که در اولویت نیستند، اما گروههای حساسی هستند (مانند فعالان در کارگاههای تولیدی) توزیع خواهد کرد. شرط بخش خصوصی برای توزیع واکسن بین کارگاههای تولیدی این است که کارفرما هزینه تزریق واکسن تک تک کارگران را تقبل کنند و در این خصوص از کارگران ریالی دریافت نشود.»
سخنان ریاحی به رغم آنکه نشان میدهد تنها مجرای توزیع واکسن در کشور، ستاد ملی مقابله با کروناست، نشان از شکل گیری مجرایی تازه برای واردات واکسن به کشور و توزیع آن در چارچوبی خارج از برنامه ملی واکسیناسیون کووید ۱۹ دارد. مسیری تازه که در آن خرید و فروش واکسن صورت میگیرد، با این ملاحظه که این معامله در داروخانهها و در مقیاس خرد صورت نخواهد گرفت و خریدارانش تولید کنندگان هستند.
اتفاقی که میتوان آن را مقدمه فروش آزاد واکسن خواند؛ همان چیزی که روز گذشته تکذیب شد و به یک شبانه روز نرسیده، مهر تایید خورده است. گزارهای که بایستی منتظر واکنش وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا به آن بود، اما مهمتر از آن، شکافی است که در سخنان مسئولان کشورمان درباره واردات واکسن پدید آورده است؛ اینکه واکسن نیست و دلیل کندی واکسیناسیون همین فقدان واکسن و ممکن نبودن واردات آن است، در حالی که اتاق بازرگانی مدعی است واکسن هست و واردات آن تا کنون برای سه شرکت ممکن شده است!