يك نويسنده ونزوئلايي با اشاره به برگزاري رقابت‌هاي جام جهاني فوتبال در كشور آفريقاي جنوبي نوشت، جهان جشن فوتبال را در آفريقاي جنوبي برگزار مي‌كند در حالي كه مدت زماني طولاني نسبت به نسل‌كشي در رواندا در اواسط دهه 90 بي‌تفاوت و بي‌احساس بود.
به گزارش فارس، پايگاه تحليلي-خبري "آپوره‌آ " در مقاله‌اي به قلم "آنتونيو پادرينو " آورده است: جشن فوتبال آغاز شد و به نظر مي‌رسد كه جهان بار ديگر براي لذت بردن از اين رقابت كه اين قدر در انتظارش بوده متحد شده است.
اين بار در آفريقا قاره‌اي كه در طول قرن‌ها محكوم به عقب‌ماندگي و فراموشي بوده، جام جهاني برگزار مي‌شود.
با ديدن مراسم افتتاحيه از تلويزيون، تظاهرات‌هايي به يادم آمد كه عليه نظام آپارتايد در دانشگاه "ايلينويز جنوبي " در اواسط دهه 80 برگزار كرديم. در آن موقع "ماندلا " همچنان در زندان بود و [كمپاني‌هاي] چند مليتي‌ها از آفريقاي جنوبي خارج نمي‌شدند، اما فشار داخلي و بين‌المللي عليه رژيم نژادپرست سفيد كه بيش از 30 ميليون سياهپوست را تحت ظلم قرار داده بود، افزايش مي‌يافت.
در جريان كنفرانس برلين در سال 1874 بود كه امپرياليست‌هاي اروپايي تصميم به رسميت دادن به اشغال و تقسيم آفريقا گرفتند. در سال 1914، آفريقا به استثناي اتيوپي، بين نيروهاي بلژيك، انگليس، فرانسه، آلمان، ايتاليا، پرتغال و اسپانيا توزيع شده بود. به بهانه دين، بردن تمدن را براي كساني كه از ديد آنها نژادِ پست و وحشي بودند، توجيه مي‌كردند.
اين كشورها پس از دومين جنگ جهاني ضعيف شدند، رويدادي كه موجب آغاز روند استعمار زدايي و استقلال بين سال‌هاي 1957 (غنا) و 1975 (موزامبيك و آنگولا)، تقريبا در تمام قاره آفريقا شد.
امروز، جهان جشن فوتبال را در آفريقاي جنوبي برگزار مي‌كند در حالي كه مدت زماني طولاني نسبت به نسل‌كشي در رواندا در اواسط دهه 90 بي‌تفاوت و بي‌احساس بود. به شكلي عجيب، انسان كه عموما احساس همبستگي دارد، مي‌تواند در مواقعي كاملا نسبت به درد ديگران بي‌تفاوت باشد.
آفريقاي جنوبي امروز فارغ از آپارتايد، دنيا را وادار به اتحاد از طريق ورزش كرده و چيزي شبيه به اين در بازي‌هاي المپيك اتفاق مي‌افتد. اميدواريم كه پس از خاتمه جشن فوتبال، همين دنياي جهاني‌سازي شده، يك بار براي هميشه به آفريقا براي خروج از فراموشي كه تاريخ در آن رهايش كرده كمك كند.
دولت بوليواري ونزوئلا راه را با برگزاري نشست سران آفريقا-آمريكاي جنوبي مشخص كرد كه به نظر من بار ديگر ما را به مادر آفريقا پيوند مي‌دهد.
20 