تنها در فاصله زمانی دو هفته مانده به اعزام تیم ملی والیبال به المپیک توکیو و در اولین روز از آخرین اردوی تیم ملی والیبال، فرهاد قائمی، محمد طاهر وادی و بردیا سعادت از تیم کنار گذاشته شدند؛ قائمی که با دعوت رییس فدراسیون والیبال به آخرین اردو آمده بود، وقتی حتی یک روز اجازه تمرین با تیم را پیدا نکرد، عنوان کرد، مافیایی در تیم ملی وجود دارد که برای تمام اتفاقات تیم ملی برنامه‌ریزی می‌کند. چنین مافیایی اما چقدر واقعیت دارد؟
به گزارش تابناک ورزشی، پیش از لیگ ملت‌ها، فرهاد قائمی از تیم ملی خداحافظی کرد و عنوان شد دیگر برای تیم ملی بازی نخواهد کرد؛ اما حالا می‌گوید با تلفن مستقیم رئیس فدراسیون والیبال به اردو آمده و انتظار چنین برخوردی را نداشته است؛ او که خود تا همین سال قبل در تیم ملی به عنوان مهره نسبتا کلیدی حضور داشته، عنوان می‌کند: «فضای والیبال کثیف و لجن‌زار شده است.»
حواشی و وضعیت نگران کننده تیم ملی این سوال را مطرح می‌کند که منظور قائمی از مافیای هدایت‌گر تیم ملی والیبال ـ که خود تا همین چند ماه قبل در پیکره همین تیم در کنار معروف، موسوی، غفور و فیاضی حضور داشته ـ چه کسانی هستند؟ جواب نیازی به فکر کردن ندارد. منظور قائمی امیر خوش‌خبر سرپرست تیم ملی، سیامک افروزی پزشک تیم و رضا تندروان دستیار ایرانی ولادیمیر آلکنو است؛ دستیاری که تا یک ماه پیش حتی در یک تورنمنت رسمی همراه تیم ملی ایران نبود و حالا به عنوان تنها مربی ایرانی به المپیک می‌رود!
پیداست کار به نقطه حساسی رسیده است؛ رییس فدراسیون والیبال بعد از بیست سال حضور در والیبال و احیای موفقیت‌های والیبال، از فرهاد قائمی می‌خواهد به تیم ملی کمک کند. سرپرست تیم بدون حمایت از تصمیم رئیس فدراسیون و هماهنگی با سرمربی تیم ـ موضوعی که بعد از ۱۵ سال سرپرستی از امیر خوش‌خبر انتظار می‌رود ـ از ابتدا می‌گوید ۱۶ نفر در اردو خواهند بود و ساز وتوی تصمیم داورزنی را از یک هفته قبل از شروع اردو کوک می‌کند.
کنار گذاشتن قائمی بدون یک روز حضور در اردوی تیم ملی ـ چه بحق و چه ناحق ـ آنجا اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که کنار گذاشتن پیمان اکبری از تیم ملی و حضور یکباره تندروان به عنوان مربی المپیکی ایران و همچنین کنار گذاشتن بازیکنانی مثل جواد کریمی و مرندی در لیگ ملت‌ها را در یک طرف نگاه می‌کنیم که نقش سرپرست ۱۵ ساله تیم پر رنگ و حیاتی جلوه می‌کند.
قائمی با تندترین لحن ممکن، کادر فنی و سرپرست تیم ملی را به رفتار مافیایی متهم و بدرستی به رفتاری که با پیمان اکبری در تیم ملی شد اشاره می‌کند؛ تصمیم داورزنی به بدترین شکل از سوی سرمربی تیم وتو می‌شود و بر کسی پوشیده نیست سه‌گانه غفور، موسوی و معروف با تصمیمات آلکنو در لیگ ملت‌ها همراه نبودند و همگی می‌دانیم آنچه چندی پیش در ریمینی ایتالیا گذشت، تا چه اندازه برای تیم ملی، فدراسیون والیبال و علاقه‌مندان ایرانی ورزش، گران و ناگوار تمام شد.
فقط و فقط برای حضور قدرتمند ایران در المپیک توکیو، شاید بهترین راه این بود، پس از اتهامات سنگینی که به سرپرست تیم ملی وارد شد، حتی چند هفته مانده به المپیک، او را از تیم کنار می‌گذاشتند؛ از اختیارات تام آلکنو در مقابله با بازیکن‌سالاری و انتخاب بازیکنان بدون تاثیر و دخالت بیرونی حمایت می‌کردند تا فارغ از نتیجه، تیمی یکدست و منسجم و قابل احترام راهی المپیک شود.
نويسنده: فراز الوند
من متعجب هستم این آقای مقاله نویس ورزشی را چرا رئیس فدراسیون نمی کنند در همه زمینه های ورزشی نظر می ده برا خودش و ورزش مملکت نسخه می پیچه 
اول بفرمایید در کجای کشور و کدام بخش ، مافیای ثروت و قدرت وجود ندارد ؟؟؟ 
