به گزارش «تابناک»، کمیته بینالمللی المپیک بیان میکند که نماد المپیک بر عنصر بین المللی جنبش المپیک، هنگامی که ورزشکاران از سراسر دنیا دیدار میکنند، تاکید میکند.
بر اساس منشور المپیک، "نماد المپیک نمایانگر فعالیت جنبش و بیانگر اتحاد پنج قاره و دیدار ورزشکاران از سراسر دنیا برای بازیهای المپیک است. ".
اما این شش رنگ، اگر رنگ سفید پسزمینه را هم در نظر بگیریم، در پرچم المپیک نماینده رنگهای گوناگون در پرچم ملتهای رقابت کننده در بازیهای المپیادهای اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم است.
به گفته دیوید یانگ مورخ همچنین احتمال دارد که این حلقهها نماد پنج المپیادی باشند که پیش از سال ۱۹۱۴ برگزار شدند.
هر رنگ، بر خلاف تصور رایج، به قاره خاصی مربوط نیست؛ به علاوه از لحاظ فنی هم هفت قاره روی زمین وجود دارد و نه پنج قاره.
پیر دو کوبرتن، بنیانگذار بازیهای المپیک مدرن، در ۱۹۱۳ نوشت: "این حلقهها یک مظهر واقعی بین المللی است. " او از متحد کردن مناطق مختلف دنیا سخن میگفت و نه قارههای مختلف.
کوبرتن پرچم المپیک را در سال ۱۹۱۳ در آستانه شروع جنگ جهانی اول طراحی کرد تا نماد صلح و برادری باشد. گرچه این پرچم در سال بعد به عنوان نماد رسمی المپیک انتخاب شد.
او مجبور شد تا پس از پایان جنگ جهانی اول منتظر بماند، تا پرچم المپیک را بر فراز المپیک ۱۹۲۰ آنتورپ برافراشته ببیند. کوبرتن پرچم المپیک به مناسبت بیستمین سالگرد بنیانگذاری کمیته بینالمللی المپیک در ۲۳ ژوئن ۱۹۱۴ در پاریس سفارش داده بود.
در بازیهای زمستانی سنتموریتس در سال ۱۹۲۸ در سوئیس بود که برای اولین بار حلقههای المپیک در پوستر المپیک به نمایش درآمد. اما تا المپیک تابستانی ۱۹۳۶ در برلین طول کشید تا این نماد به طور گستردهای رایج شد.
کوبرتن معتقد بود که این حلقهها را به عنوان تصویری از جنبش المپیک، دلالت عمیقی دارند، دلالتی بر یگانگی انسانیت.
مورخ آمریکایی، رابرت بارنی در مقالهاش در سال ۱۹۹۲ با عنوان "نماد بزرگ" که در نشریه رسمی کمیته بینالمللی المپیک، Olympic Review نوشت که ریشههای الهامبخش برای این حلقه از کار قبلی کوبرتن ناشی شده بود.
کوبرتن در سال ۱۸۹۰ رئیس اتحادیه جامعه ورزشکاران فرانسه (USFSA)، سازمان مدیریتکننده ورزش فرانسه، بود. USFSA در نتیجه ادغام میان دو سازمان ورزشی فرانسه به وجود آمده بود که کوبرتن سرپرست یکی از آنها بود.
USFSA برای نمایش این ادغام، لوگویی از حلقههایی به هم پیوسته ایجاد کرد که بر روی یونیفرمهای ورزشکاران USFSA در سال ۱۸۹۳ به نمایش درآمد- یک سال پیش از آنکه کوبرتن کنفرانس سوربون در پاریس را که در آن جنبش المپیک مدرن آغاز شد، برپا کند.
به گفته کارل گوستاو یونگ، روانشناس سوئیسی، نمادگرایی بزرگتر این حلقهها نیز ممکن است از نظر کوبرتن دور نبوده باشد. دایرهها، یا حلقهها، بیانگر تمامیت و هنگامی که به هم میپیوندند بیانگر تداوم هستند.
منبع: همشهری آنلاین