به گزارش «تابناک»، روزنامه خراسان نوشت: روزهای قبل یک خبرنگار آزاد که در یک تجمع محدود ده بیست نفره مخالفان واکسن مقابل استانداری حاضر شده بود، مشاهدات خود را اینطور گزارش کرد: «از استانداری بیرون آمدم که دیدم چند نفری در حال شعاردادن هستند... به سراغ چند نفرشان رفتم. یکی از آنها مهندس مکانیک بود و با وجود اینکه میگفت خودش در این زمینه دانشی ندارد اما صحبتهای عامیانه برخی کلیپها را تکرار میکرد و در واقع منشأ استدلال او همین کلیپها بود. به سراغ جوان دیگری رفتم، میگفت: «دو عضو خانوادهام را از دست دادهام اما معتقدم که کرونا وجود ندارد و...». خانمی دیگر که ماسک هم بر صورت نداشت، گفت: من باردار هستم و واکسن هم نخواهم زد.در این میان آقایی که به نظرکارگردان این تجمع محدود بود،به گفتوگوهای من اضافه شد. او در صحبتهایش علاوه بر اینکه استدلالش را به آیهای از قرآن نسبت میداد، جملهای را هم از رهبر معظم انقلاب به عنوان مبنای مخالفت با واکسن نقل میکرد که به نظرم مشکوک میآمد. همان جا با جستوجویی ساده در اینترنت، به او گفتم چنین جملهای در مطالب ایشان وجود ندارد ضمن اینکه رهبر انقلاب خودشان هر دو دوز واکسن را تزریق کردند. اما او از هر آنچه به ذهنش میرسید استفاده میکرد که ثابت کند نباید واکسن بزنیم، ولی دریغ از اینکه در میان حرفهایش نکتهای قابل تامل وجود داشته باشد...».
ماجرا همین است!
باری؛ ماجرا همین است که بسیاری از واکسننزنها نه تنها نتوانستهاند دلیل محکم، علمی و قابل پذیرش برای همه ارائه دهند، بلکه با وجود همه ادعاهایی که مطرح میکنند، هیچ نسخه نجاتبخشی نیز ارائه نکردهاند.
کم تعدادند اما آسیب رسان
طبق پیمایش جدید مرکز افکارسنجی ایسپا درباره آمار واکسننزنها در کشور که دیروز منتشر شد، خوشبختانه تعداد این گروه چندان زیاد نیست و در مقایسه با کشوری همچون ایالات متحده و برخی دیگر از کشورها، تعداد واکسننزنهای ما نزدیک به ۵۰ درصد نسبت به آنها کمتر است. برای نمونه در آمریکا تا روز دوشنبه (۲ روز قبل) ۷۷ درصد واکسن تزریق کردهاند که البته بایدن رئیسجمهورآمریکا نیز در همین روز یعنی ۲۷ سپتامبر (۵ مهر) درباره واکسننزنها گفت: «۲۳ درصد باقیمانده باعث «آسیب به بقیه کشور» میشوند».
در عین حال نتایج نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) که از مراکز معتبر افکارسنجی کشور به شمار میآید، نشان میدهد: ۲/۱۴درصد از شهروندان بالای ۱۸ سال کشور، اصلاً تمایلی به تزریق واکسن ندارند. در این نظرسنجی که در تاریخ ۲۱ تا ۲۵ شهریور۱۴۰۰ برگزار شده، آمده است: مردان (۲/۱۷درصد) بیشتر از زنان (۳/۱۱ درصد) گفتهاند که تمایلی به واکسن زدن ندارند.تمایل نداشتن به واکسن در گروه سنی بالای۵۰ سال ۷ درصد است. مجردها (۸/۱۷درصد) بیش از متأهلها (۴/۱۳) گفتهاند که رغبتی به دریافت واکسن ندارند. تمایلنداشتن به دریافت واکسن در میان افراد فاقد تحصیلات دانشگاهی۷/۱۵درصد و در بین افراد دارای تحصیلات دانشگاهی۳/۱۱درصد است. تمایلنداشتن به دریافت واکسن کرونا در بین افرادی که ساکن مراکز استانها هستند، ۷/ ۱۴درصد، شهرهای کوچکتر ۱/ ۱۵ درصد و روستاها ۳/ ۱۲درصد است.
مبتلایان پیک پنجم در انتظار
طبق اتفاقات و آمار هولناک فوتیها و مبتلایان کرونا در پیک پنجم، متاسفانه بخش قابل توجهی از هموطنانمان در این پیک به کووید ۱۹ مبتلا شدند که اکنون دوره پس از بهبودی را سپری میکنند و درهفتههای آینده امکان واکسینه شدن را دارند. بر همین اساس این گروه که تعدادشان کم هم نیست، در روزها و هفتههای آینده خود را واکسینه خواهند کرد چراکه آنها نوع سخت و تلخ کرونا یعنی دلتا را تجربه کردند و قطعا حاضر نیستند دوباره به این بلا گرفتار شوند. از سوی دیگر آمار رسمی ۲ روز قبل وزارت بهداشت از ۱۶ استان، حاکی از کاهش محسوس آمار فوتیها تا حد زیر ۵ نفر بوده و تعدادی از استانها نیز در ۴ روز گذشته هیچ مورد فوتی نداشتند که بررسیهای وزارت بهداشت تصریح میکند که وضعیت واکسیناسیون در این استانها مطلوب بوده است. ضمن اینکه در تمامی آمار مستند جهانی که بارها در رسانهها آمده، میزان ابتلا و بستری شدن افراد واکسینهشده ۸۰ تا ۹۰ درصد کمتر از واکسینهنشدهها گزارش شده است.
کشورهای پیشرو در واکسیناسیون
هماکنون اگر کشور ۵۰۰ هزارنفری مالت با ۹۱ درصد میزان واکسیناسیون را جدا کنیم، مردم کشورهایی همچون فرانسه، دانمارک، ایسلند، سنگاپور، شیلی و... از ۷۶ تا ۸۷ درصد واکسینه شدهاند و کشوری همچون شیلی توانسته ۸۷ درصد از شهروندان خود را واکسینه کند که نشان میدهد اساسا تعداد واکسننزنها چندان عدد و رقم قابل توجهی نیست و میتوان ادعا کرد مخالفان واکسن چندان نتوانستهاند موج و هیجانی ایجاد کنند.
واکسن اجباری نیست اما...
اگرچه بسیاری از کشورها همچون ایالات متحده و فرانسه که واکسن را برای بخشهایی از کارکنان و کارگران الزامی کردند، به سمت و سوی اجباری کردن واکسیناسیون در حال حرکتاند، اما این پرسش مطرح است که بالاخره واکسیناسیون باید اجباری باشد یا نه؟ دراینباره پارساپور، دبیر کمیته ملی اخلاق بالینی کشور، دیدگاه قابل تاملی دارد: هیچکس نمیتواند فردی را مجبور به تزریق واکسن کند، اما میتواند یکسری محدودیتها را برای فردی که واکسننزده، از باب صیانت از سلامت جامعه، در نظر بگیرد و دسترسی وی را به برخی خدمات اجتماعی محدود کند. این اقدام نه به خاطر مجازات فردی است که واکسن تزریق نکرده، بلکه هدف، صیانت و پیشگیری از ابتلای جامعه است که کاملا قابل توجیه است. فردی که معتقد است واکسن برایش مفید نیست، نباید اجازه داشته باشد که به سلامت آحاد جامعه لطمه بزند. وقتی فرد یک اقدام مناسبی را انجام نمیدهد، آسیب آن متوجه خود فرد است و باید پاسخگو باشد، اما وقتی دولت به چنین فردی اجازه دهد که در مجامع و محلهای شلوغ یا در وسایل حمل و نقل و مراکز عمومی و... حضور داشته باشد، بیتوجهی این فرد موجب آسیب به بقیه میشود و در اینجا دیگر دولت باید پاسخگو باشد. اگر خداینکرده پیک ششمی ایجاد شود، دولت باید در قبال افکار عمومی پاسخگو باشد که چرا کنترل لازم را انجام نداده است.