معمولاً شرکت های خصوصی ایرانی علاقه کمتری برای ورود به دنیای بورس دارند. به همین علت در سالهای اخیر بیشترین تعداد عرضه های اولیه عمومی در ایران به شرکت های دولتی اختصاص داشته که باید برای تحقق سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی، مالکیت و سهام آنها با عرضه در بورس، در اختیار عموم مردم قرار میگرفت.
عرضه های اولیه به این دلیل برای مدیران و بورسیها مهم است که موجب ورود شرکت ها و به دنبال آن سرمایه گذاران جدید به بورس میشود. در عرضه عمومی شرکت ها در ایران، معمولاً در ابتدا ۵ درصد سهام آنها طی فرآیندی که به آن فرآیند کشف قیمت گفته میشود، در بازار عرضه میشود؛ یعنی با عرضه این بخش از شرکت در بورس مشخص میشود که سهام آن چقدر میارزد. عرضه های عمومی در ایران به روش حراج انجام میشوند و بسیار هیجانی هستند. از طرفی اطلاعات زیادی هم از شرکت وجود ندارد تا بتوان با استفاده از آن اطلاعات، در مورد ارزش واقعی شرکت تصمیم گرفت و نسبت به خرید سهام آن اقدام کرد. به همین دلیل خرید سهام در عرضه اولیه اقدامی پرخطر برای سرمایه گذاران بهحساب میآید.
سهامی عام شدن روش بسیار خوبی برای افزایش سرمایه یک شرکت از طریق تعداد بسیار زیادی از سرمایه گذاران است، پولی که بعداً این شرکت میتواند برای رشد و توسعه خود از آن استفاده کند. این فرآیند هزینهبر و پیچیده است و از میزان کنترل بر شرکت نیز کم میکند. به همین دلیل برخی از شرکت ها از این فرآیند فاصله میگیرند؛ اما اگر این کار بهدرستی صورت پذیرد، میتواند کسب و کار شرکت را به یک سطح بالاتر ارتقا دهد.
یک عرضه اولیه برای شما که یک سرمایه گذار خرد هستید هم میتواند یک شانس فوقالعاده باشد تا با خرید سهام یک شرکت جذاب بتوانید سودهای کلانی به دست بیاورید. عرضه های اولیه قابلیت رشد شگفتانگیزی را دارند. با خرید بهموقع و زودهنگام آنها میتوانید منافع بسیاری به دست بیاورید. خیلی جذاب است، نه؟
اما در نظر بگیرید که میتواند موقعیتی باشد که از طریق آن پیراهن تن خود را نیز از دست بدهید. شما باید دقت داشته باشید که در این نوع سرمایه گذاری نیز مانند سایر سرمایه گذاریها باید بر اساس علم و دانش سرمایه گذاری کنید و نه بر اساس احساساتتان. هیچوقت بااحساستان دکمه خرید را فشار ندهید.
منبع: مدیرمالی