به گزارش تابناک به نقل از اکونومیست؛ روسیه پیش از تهاجم به اوکراین حدود ۱۹۰ هزار سرباز را در مرز اوکراین مستقر کرد. با این وجود، ممکن است نیروهای پنهان دیگری تحت فرمان روسیه در آنجا مشغول جنگیدن باشند.
بر اساس گزارشی که در تاریخ ۲۸ فوریه در نشریه "تایمز" منتشر شد بیش از ۴۰۰ مزدور متعلق به گروه واگنر تحت امر کرملین برای ترور "ولودیمیر زلنسکی" رئیس جمهور اوکراین به کی یف اعزام شده بودند. مقامهای آمریکایی میگویند که نشانههایی از دخالت واگنر در جنگ را مشاهده کرده اند. این گزارشها تایید نشده اند، اما حضور واگنر غافلگیر کننده نخواهد بود.
دولت اوکراین سالها این سازمان نظامی خصوصی را که به نظر میرسد روابط نزدیکی با کرملین دارد به نبرد در لوهانسک و دونتسک بخشهای مورد مناقشه در شرق اوکراین متهم کرده است. مزدوران که طبق گزارشها در شمال و جنوب صحرای آفریقا نیز جنگیده اند به ارتکاب شکنجه، تجاوز جنسی و قتلهای غیرقانونی متهم شده اند. اکنون باید پرسید گروه واگنر چیست و چه ارتباطی با دولت روسیه دارد؟
"سورچا مک لئود" سرپرست کارگروه سازمان ملل متحد در مورد استفاده کشورها از مزدوران میگوید:" از منظر قانونی، واگنر وجود ندارد. واگنر به جای یک موجودیت واحد، شبکهای از شرکتها و گروهها است. بر اساس دادههای مرتبط با مقررات اتحادیه اروپا در دسامبر گذشته که تحریمهایی را علیه این گروه و افراد خاص اعمال میکند این گروه توسط "دیمیتری اوتکین" سرباز سابق روسی که با خالکوبی با نماد نازیها دیده شده تاسیس شد. بر اساس گزارش ها، نام او از نام آهنگساز مورد علاقه هیتلر گرفته شده است. در دسامبر ۲۰۱۶ میلادی، اوتکین کنار "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه در مراسمی در کرملین دیده شد و از آن دو عکس گرفته شده بود که خود نشان دهنده روابط قدرتمند گروه واگنر با شخص پوتین بود.
گمان میرود که واگنر توسط "یوگنی پریگوژین" تاجری که ادعا میشود آژانس تحقیقات اینترنت ملقب به "کارخانه ترول روسیه" را نیز اداره میکند تامین مالی میشود. نیروهای مسلح روسیه از نزدیک با این گروه همکاری میکنند و طبق گزارشهای منتشر شده مهمات و هواپیماهای ترابری در اختیار آن گروه قرار میدهند. رئیس سرویس امنیتی اوکراین واگنر را به "ارتش خصوصی پوتین" تشبیه کرده است.
از زمان ظهور "واگنر" در اوکراین در سال ۲۰۱۴ میلادی عوامل مرتبط با آن گروه در بسیاری از کشورهایی که روسیه در آنجا منافع دارد ظاهر شده اند. آنان در سوریه و لیبی فعال بودند و اخیرا در جمهوری آفریقای مرکزی و مالی دیده شده اند.
مک لئود میگوید:"روسیه درگیر یک جنگ نیابتی با قابلیت انکار و سلب مسئولیت است. استفاده از مزدوران به جای نیروهای دولتی روسیه به کرملین این امکان را میدهد تا تلفات خود را کم اهمیت جلوه دهد. هم چنین، این موضوع سبب عدم مسئولیت پذیری کرملین میشود چرا که برخلاف سربازان رسمی و دولتی، شناسایی مزدوران بسیار دشوار است. تقریبا غیرممکن است که آنان را وادار به پاسخگویی سازیم".
مزدوران واگنر به نقض حقوق بشر متهم شده اند و روزنامه نگارانی که در مورد واگنر تحقیق میکنند اغلب کشته شده اند. برای پریگوژین این کار ممکن است سودآور باشد. شرکتهای مرتبط با او و واگنر کنترل میادین نفتی در سوریه و معادن الماس در جمهوری آفریقای مرکزی را در اختیار دارند.
روسیه تنها کشوری نیست که از مزدوران استفاده میکند. برای مثال، تصور میشود که گروههای تُرک در لیبی فعالیت میکنند.
برخی بر این باورند که ممکن است در مورد مقیاس و روابط سیاسی واگنر اغراق صورت گرفته باشد تا با ایجاد این ذهنیت که یک سازمان قدرتمند و پنهان روس به پوتین کمک میکند به مخاطبان حس ترس القا شود. در واقع، مزدوران واگنر اغلب ناموفق بوده اند. اعضای واگنر در سال ۲۰۱۹ میلادی، پس از آن که گروههای سلفی - تکفیری شروع به بریدن سر برخی از اعضای آن گروه کردند از موزامبیک خارج شدند و در جنگ داخلی لیبی در طرف بازنده جنگیدند.
برخی از مردم در کشورهایی که واگنر در آن فعالیت میکند از حمایت شان قدردانی میکنند. در کشور مالی، جایی که گمان میرود حکومت نظامی حاکم ماهانه ۱۰ میلیون دلار به واگنر میپردازد مردم امیدوارند که واگنر در تامین ثبات و امنیت در آن کشور موثرتر و بهتر از نیروهای فرانسوی کمک کنند. با این وجود، اگر مردان واگنر در اوکراین باشند تعداد اندکی از اوکراینیها از حضور آنان خوشحال خواهند شد.
فرارو