شنیدهایم که هر رفتی، یک آمدی دارد. گاه البته مسیرها آنقدر هم دوطرفه به نظر نمیرسند و رفتن آدمها از جایی به جای دیگر، به قصد ماندن است. باری؛ با هر مبداء و مقصدی و با هر کیفیتی، آدمها مدام در رفت و آمد و سفرند و این سفرها در ایام تعطیلی بویژه عید نوروز، بسیار بیشتر میشود. با این حال، برخی مسافران به جبر یا به اختیار، پیش از فرارسیدن تعطیلات نوروز عازم میشوند. یکی سرباز است و این شانس را داشته تا پیش از تعطیلات مرخصی بگیرد، یکی بیمار است و برای درمان ناچار است به تهران بیاید و برای یافتن سلامتیاش ناچار است سریعتر سفر کند، یکی بازنشسته است و میتواند پیش از تعطیلی کسب و کارها سفر نوروزیاش را آغاز کند و فرزندان و نوههایش را بیشتر ببیند. همۀ این خوشیها و ناخوشیها را میتوان در یک نقطه به خوبی مشاهده کرد: پایانههای اتوبوس و قطار بینشهری.
این گزارش، حاصل چند روز عکاسی از چند ترمینال اتوبوسرانی و ایستگاه راهآهن تهران است و تلاش کرده در فاصله چند روز مانده به نوروز، مسافران را در لحظات ورود به تهران یا کمی پیش از خروج از پایتخت به تصویر بکشد؛ تصاویری از انتظار، استرس، شتاب و البته اشتیاق.
عکس: علیرضا معصومی - مجید خواهی - محمدعلی اسدی - مرتضی زنگنه - محمدرضا بلندی