صنعت داروسازی کشور در ماه های گذشته با انبوهی از مشکلات ریز و درشت دست و پنجه نرم کرده و این مشکلات فرایند تولید و عرضه را در این صنعت سخت تر کرده است؛ مشکلاتی که تقریباً با محدودیت های برقی بی ارتباط است ولی از قرار معلوم باید پشت کلیدواژه قطعی برق پنهان شوند!
به گزارش «تابناک»، مدتی است که خبرهای نگران کننده ای از سوی برخی فعالان صنعت دارو و نیز مقامات مسئول حوزه بهداشت و درمان پیرامون قطعی برق کارخانه های داروسازی و نقش آن در ایجاد بحران دارو و افزایش قیمت این محصول مطرح می شود.
به طور مثال چندی پیش در این رابطه حسینعلی شهریاری- رئیس کمیسیون بهداشت مجلس در نامه ای که خطاب به وزیر نیرو از قطع برق کارخانه های دارو سازی گلایه کرد و این اتفاق را زمینه ای برای عقب ماندن صنعت داروی کشور از رقبای جهانی عنوان کرد.
همچنین بسیاری از فعالان صنعت تولید دارو با طرح مواضع انتقادی نسبت به قطع برق کارخانه های داروسازی از اجرایی شدن چنین طرحی گلایه کرده و بر عواقب آن از جمله افزایش قیمت دارو تأکید دارند.
سخنان و ادعاهایی که بررسی ها نشان می دهد چندان درست نیست و اساساً برای کارخانه های داروسازی به واسطه حساسیت بالای فعالیت شان برنامه ای از سوی وزارت نیرو و شرکت توانیر به منظور قطعی برق ارائه نشده است.
در همین رابطه 24 خرداد ماه سال جاری سخنگوی صنعت برق ضمن تأکید بر این نکته که صنعت برق برنامه تأمین برق صنایع داروسازی را از سایر صنایع متمایز کرده است، تأکید کرد: اگرچه باید داروسازی ها مولدها و دیزل‌های اضطراری داشته باشند، اما تلاش شده است در تأمین برق این صنایع وقفه‌ای ایجاد نشود و شامل برنامه مدیریت مصرف سایر صنایع نشوند.
هر چند بررسی ها نشان می دهد که شرکت توانیر عملاً برنامه ای برای قطع و یا اعمال محدودیت برقی برای صنایع داروسازی نداشته است، اما به نظر می رسد هدف از طرح چنین مباحثی در رسانه ها و مرتبط کردن انبوه مشکلات صنعت دارو به تأمین برق با اهداف دیگری مطرح و دنبال می شود.
این را از آنجایی می گوییم که بنا بر گزارش های مستند فراوان در حال حاضر صنعت داروسازی کشور اسیر مشکلات و معضلات متعددی است که حتی اگر به صورت 24 ساعته و با دیماند بیشتر نیز به آنها برق تحویل داده شود، به نظر نمی رسد اتفاق مثبت و قابل ذکری برای آنها ایجاد شود.
مشکلاتی مثل بحران ارز، بحران مدیریتی، بحران نقدینگی، امکان رقابت با نمونه های مشابه خارجی و... که نمی توان به سادگی از کنارشان عبور کرد.
پیشتر و ناظر بر همین مشکلات اعضای هیات‌مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی با ارسال نامه به رییس‌جمهور، ضمن اشاره به مشکلات مرتبط با قیمت گذاری محصولات دارویی، اصلاح قیمت منصفانه دارو را مطالبه فوری صنایع و شرکت‌های داروسازی ایران اعلام کردند و هشدار دادند که در غیر این صورت، امکان ادامه تولید از سوی این صنایع وجود ندارد و شرکت‌های داروساز ناچار به تعطیلی خطوط تولید هستند.
آنها در نامه خود تخصیص به موقع ارز و همچنین افزایش 57 درصدی حقوق و دستمزد در سال 1401 و افزایش چند برابری گاز مصرفی واحدهای تولیدی و هزینه‌های لجام گسیخته گمرکی را از جمله مشکلات اصلی خود عنوان کردند.
علاه بر این چندی پیش محمود نجفی عرب- رئیس کمیسیون اقتصاد اتاق نیز در تأیید انبوه مشکلاتی که در صنایع دارو سازی دیده می شود به رسانه ها گفت: در حال حاضر بزرگ‌ترین مساله صنعت داروسازی قطعی برق نیست، بلکه بحث قیمت است. با توجه به افزایش هزینه‌ها که از اواسط سال گذشته آغاز شد، موضوع تعدیل قیمتی متناسب با افزایش هزینه‌ها از طریق اتحادیه‌ها و سندیکاها مورد پیگیری قرار گرفت و این مساله بارها هشدار داده شده است که اکنون ادامه فعالیت بسیاری از خطوط تولیدی شرکت‌های داروسازی، مقرون به صرفه نبوده و بخش‌های بسیاری زیان‌ده هستند.
مسائل مالی و اقتصادی البته همه مشکلاتی که این صنعت با آن درگیر است، نیست و پیشتر نیز سید خلیل محمدی پور- کارشناس حوزه سلامت با انتقاد از انتصاب های غیرکارشناسی در صنایع داروسازی انتصاب افراد سیاسی، غیر تخصصی و نا آشنا با صنعت دارو را در راستای ایجاد بحران دارو در کشور و ناتوان جلوه دادن وزارت بهداشت توصیف کرد و نسبت به آن هشدار داد.
به واسطه انبوه مشکلاتی که صنعت داروسازی با آن درگیر است و در شرایطی که عملاً این صنایع از محدودیت های برقی معاف هستند، می توان اینگونه نتیجه گرفت که طرح مواضعی مثل قطع برق داروسازی ها صرفاً برای چانه زنی برای حل سایر مشکلات مثل قیمت دارو آن هم با بهره گیری از کلیدواژه قطعی برق دنبال می شود.
