انتخابات فدراسیون فوتبال ایران با چهرههای تکراری در حال پیگیری است. بیشتر نامهایی که برای نشستن بر صندلی ریاست فدراسیون پا به میدان گذاشتهاند، مدیران آزمودهای هستند که سابقه نه چندان درخشانی در فوتبال ایران دارند. برخی از آنها حتی در پرونده مدیریت خود فجایعی دارند که به عنوان درس عبرت در کلاسهای مدیریتی میتواند تدریس شود. با این حال و به رغم داشتن چنین کارنامهای، همچنان این چهرههای تکراری سودای ریاست دارند. این تنها در فدراسیون فوتبال ایران نیست و در رده باشگاهی هم شاهد چنین رویدادهایی هستیم. مدیران فصلی که به استقلال و پرسپولیس میآیند، اغلب این باشگاه را با پروندههای دلاری سنگین و شکایات متعدد ترک میکنند، ولی به جای اینکه بابت این زیانها مجازات شوند، صندلیهای مدیریتی بعدی در ورزش ایران را اشغال میکنند.
خوانده میشوید امروز به این موضوع اختصاص دارد؛
چرا مدیران ورزشی ایران با کارنامههای پراشتباه همچنان سودای مدیریت دارند؟
چه پیشنهادی برای حل این معزل دارید؟